"Flauwe grap of doorzichtig marketingtrucje? Deze musici hebben zich een opvallende naam aangemeten, alsof ze in de voetsporen willen treden van CSN&Y. Maar Molina, Talbot, Lofgren en Young spelen niet eens samen op deze tien tracks. Dat had wel gekund als de opnames zouden stammen uit de Barn-sessies van Neil Young & Crazy Horse, waarop ze alle vier te horen zijn. Van de eerste drie zijn elk drie nummers (rootsrock, ballades) geselecteerd. Young is present met slechts één song, een akoestische en zeer acceptabele soloversie van "Song Of The Seasons", een van de beste nummers van "Barn". De CD lijkt een vriendendienst van Young om zijn maten eens in het spotlicht te zetten in een andere hoedanigheid dan als ruwe-bolster-muzikant van Crazy Horse. Dat pakt niet altijd goed uit. (...) -Maar- Lofgren staat met onder meer het rootspopnummer "You Will Never Know" kwalitatief aan de goede kant van dit onbevredigende tussendoortje." (OOR)
"George Kooymans en Barry Hay brachten eind 1971 en begin 1972 kort na elkaar hun eerste soloplaten uit. De heren waren beiden natuurlijk al jaren lid van Golden Earring, maar het verschil tussen de twee albums kon nauwelijks groter zijn. Het contrast kwam al terug in het artwork: de kleurrijke overdaad van "Only Parrots, Frogs & Angels" versus de desolate landelijkheid van "Jojo". Kooymans kwam voor de dag met een ingetogen album, in de lijn van The Band en de singer-songwriters die zich begin jaren zeventig aandienden. Mooie, deels akoestische liedjes - perfect passend bij zijn hoge, ijle stem. Gastrollen zijn er voor o.a. Eelco Gelling, bertus Borgers en orkestleider Harry van Hoof. Het is goed dat deze licht ondergewaardeerde plaat weer op CD is verschenen. Er is teruggegrepen op de originele mastertapes en Kooymans blikt in het boekje terug op zijn eerste wankele stappen op het solopad. Vrijwel vergeten pareltje dat een herkansing verdient." (Robert Haagsma, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)|
"Inspired by writing with the great Lou Reed on his last studio album, Nils knew it was time. Audience and band alike sharing their souls, gifts, spirit and energy on the tour made for a fresh, new live sound for Nils. The result is an earthy, rocking album that breathes life into a world temporarily void of the excitement, energy, tenderness and spontaneity of live music during COVID-19. “My dear friends who made that album all agreed to come. Andy Newmark, Kevin McCormick, Cindy Mizelle and my brother Tom Lofgren joining us to form an amazing band,” notes Nils. “In preparation for the tour my wonderful wife Amy hosted us all in our home and garage studio to put the show together.” “We all thrive in a live setting and at every show, the audience kicked the music up to a special level we only reach with their contagious, inspired energy.” That comes across brilliantly on this celebratory live album." (Bluestownmusic)
Er zijn weinig zekerheden in het leven. Daarom is het best fijn dat je bij het opzetten van een nieuwe plaat van Ben Harper wel altijd weet dat het goed zit. (...) Hét verhaal achter Bloodline Maintenance is de dood van Juan Nelson, bassist en vriend van Harper. Het verliezen van zijn maat inspireerde de muzikant om zijn nieuwe muziek te schrijven met de basgitaar als uitgangspunt. Dankzij deze keuze is dit zestiende soloalbum zijn meest funky plaat tot nu toe. In heerlijke rauwe songs als We Need To Talk About It en Problem Child plukt Harper aan de snaren van zijn bas alsof ze los moeten komen. Het andere muzikale lekkers, waaronder freejazzy saxsolo’s en strak drumwerk, lijkt steeds achter het basgeluid te liggen. Qua tekstuele inhoud is Bloodline Maintenance een typisch Ben Harper-album. À la een ouderwetse blueszanger bezingt hij zijn problemen en kopzorgen, die doorgaans zijn veroorzaakt door onderliggende politieke of maatschappelijke kwesties. (OOR)|
"The excellent album number 3 from the Waterford guitar maestro and songwriter. "Morality Mortality" has a swagger to it and is a blend of acoustic folk and the blues. The guitar is used to drie the rhythms on this album as much as to deliver melodies. The album covers familiar territory to "Human Herdings" as he switches styles without effort. A mix of heartbreakers ("Do They Know") and folk rock epics ("Generica"). "Morality Mortality" proves Marc O'Reilly is a hidden national treasure." (Rate Your Music)
“76 jaar and still going strong. Daarvan kan je wel spreken bij de New Yorkse singer-songwriter en rocker Willie Nile (7 juni 1948). Ondanks zijn oude leeftijd brengt hij gewoon platen uit of het niets is. Natuurlijk doet die andere oude veteraan Willie (Nelson) dat ook, maar Nile klinkt anno 2021 gedreven, fris en krachtig. Het bewijs is zijn nieuwe plaat ‘The Day the Earth Stood Still’. Het ontbreekt Willie Nile niet aan positieve kritieken. Artiesten zoals Bruce Springsteen, Lucinda Williams en Peter Townshend hebben Nile in het verleden al meerdere malen geprezen. En dat doen dit soort grootheden binnen de muziek natuurlijk niet zomaar. Willie Nile is inmiddels een oude rot in het vak en produceerde genoeg albums die veel positiviteit wekten. De productie heeft een vol en strak geluid, met genoeg rammelende gitaren en Willie Nile klinkt krachtig en in vorm. Deze plaat doet absoluut uitnodigen om meer van deze New Yorker te horen.” (Orange Flag Music)
"The Width Of A Circle" verscheen in 2021 als 2cd in boxvorm. De twee cd's waren gevuld met niet meer of uiterst moeilijk leverbare opnamen. In het bijgeleverde boekwerk staan uitvoerige beschrijvingen over hoe de songs tot stand kwamen. Op de eerste cd staat een 14-tal nummers uit de Sunday Show van John Peel. Het is het eerste optreden met gitarist Mick Ronson. Op drums is Tony Visconti (de latere producer van Bowie) te horen. Zie verder de bijgevoegde link. (GT, Muziekbank)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
