"Carmina Burana is een compositie van Carl Orff (1895-1982) die in 1937 in première ging. De betekenis van de Latijnse naam is 'liederen uit Beuern'. Het dorp Beuern (in Beieren) heet eigenlijk Benediktbeuern, naar het benedictijnenklooster waar tot 1803 monniken woonden. "Carmina Burana" is een niet-middeleeuwse compositie in geheel eigen stijl. Orff selecteerde in 1935 een aantal liederen uit het middeleeuwse handschrift Carmina Burana en schreef er zijn eigen muziek bij. Naast de muziek schreef hij ook een lichtprogramma. De ondertitel was dan ook: Profane liederen gezongen door solisten en koor, begeleid door instrumenten en magische beelden. Catulli Carmina (Liederen van Catullus) is een cantate van Carl Orff uit 1940–1943. Hij beschreef het als ludi scaenici (landschappelijke toneelstukken). Het werk zet voornamelijk gedichten van de Latijnse dichter Catullus op muziek, met enige tekst van de componist." (Wikipedia)
Twee religieuze werken van Ralph Vaughan Williams zijn op een cd samengebracht, opgenomen in 1992. "Dona nobis pacem" is een cantate voor sopraan, bariton, koor en orkest. De cantate is gebaseerd op drie gedichten van Walt Whitman. De gedichten zijn gemaakt op basis van teksten afkomstig van de Latijnse mis, profeten uit het Oude Testament en de House Of Common Speech van John Bright. Sancta Civitas geeft de visie van de componist weer over de heilige stad, een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Een droom die in die tijd (1923 - 1926) wel erg ver leek, omdat de oorlog nog maar net was beëindigd. Sancta Civitas is een oratorium voor tenor, bariton, koor en orkest. Solisten zijn Yvonne Kenny, Bryn Terfel en Philip Langridge. London Symphony Orchestra & Chorus staan o.l.v. Richard Hickox.|
"Sona Servená was een Tsjechische opera mezzosopraan, actrice en schrijfster. Vanaf de jaren vijftig had ze een internationale carrière als zangeres, eerst bij de Berlijnse Staatsopera in Oost-Berlijn en vanaf 1962 in het Westen. Ze stond bekend om Bizet's Opera van San Francisco en de Oper Frankfurt. Ze was bekend om Bizet's Carmen, haar signatuurrol, en de titelrol in Der Rosenkavalier van Richard Strauss, maar trad ook op in wereldpremières en promootte Leoš Janácek's opera's in het Tsjechisch. Haar veelzijdigheid in het drastisch veranderen van haar uiterlijk en gebrek aan angst om lelijk over te komen, evenals haar acteeropleiding en zangvaardigheid, gaf haar de mogelijkheid om gevarieerde karakters te spelen." (Wikipedia)
Duruflé werd op 10-jarige leeftijd leerling aan de zangersschool van de kathedraal van Rouen. Hij studeerde er ook piano, orgel en muziektheorie. In 1919 verhuisde hij naar Parijs waar hij orgel ging studeren bij Charles Tournemire. Het Parijse conservatorium bezocht hij vanaf 1920. Hij studeerde er bij onder meer Paul Dukas en Louis Vierne. Tussen 1922 en 1928 won hij vele prijzen, onder andere voor orgel, compositie, harmonieleer en fuga. In 1930 werd hij benoemd tot organist aan de Saint-Étienne-du-Mont in Parijs, vlak bij het Panthéon, waar hij tot 1975 in dienst zou blijven. In juni 1939 speelde hij de wereldpremière van het Orgelconcert van Poulenc. In verband hiermee voorzag hij de orgelpartij, op verzoek van de componist, van registratieaanwijzingen. In 1943 werd Duruflé professor voor harmonieleer aan het conservatorium van Parijs. (...) (nl.wikipedia.org)
Deze CD wordt uitgebracht door BR-KLASSIK als onderdeel van het programma "100 Years of Broadcasting" en biedt actuele studio-opnames van april 2021 (Toch, Weill) en maart 2022 (Krenek) en een live-opname van de Münchener Philharmonie im Gasteig van maart 2017 (Bartók) met het Koor en Symfonieorkest van de Beierse Omroep. "On 29 October 1923, the first German public broadcast was made from an office block on Potsdamer Straße, Berlin. The very first programme heard was the “Berlin Radio Hour”. The four composers here “not only benefited from these developments, some of them also played an active role in shaping them”. They all would go on to write music specifically for radio. The performances are superb. The outstanding recording adds to the listening pleasure. This well-conceived programme of music, written with the possibilities of radio in the composer’s minds, perfectly reflects “the time between modernity and tradition, revolution and republic, jazz and dance music”." (Musicweb International)
Serge Jean Mathieu Lancen (Parijs, 5 november 1922 – aldaar, 10 juli 2005) was een Frans componist, pianist en musicus. Hij werd geboren in een muzikale familie, zijn vader was violist in een amateur symfonieorkest en zijn moeder speelde uitstekend piano, vooral de grootmeesters (Bach, Mozart, Beethoven, Chopin etc.). Zijn oeuvre omvat talrijke werken van de symfonische muziek tot de kamermuziek, concerten voor piano, fluit, contrabas en harp, verder twee balletten en een kameropera. Sinds 1960 schreef hij vooral werken voor symfonisch blaasorkest. Zijn vriend Désiré Dondeyne bracht hem in contact met dit medium. (...)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
