"Gromt hij of gromt hij niet, is vaak de vraag bij een nieuwe Opeth. De band van de Zweedse liedschrijver, gitarist en zanger Mikael Åkerfeldt zwoer een aantal albums lang de brullende deathmetalstem van de voorman af. Er viel wat voor te zeggen, want Åkerfeldt heeft ook een uitmuntende ‘schone’ zangstem en daar is hij zuinig op. Er zit geen zwak moment in deze lekker pretentieuze opera, die zeker dankzij de terugkerende gromstem van Åkerfeldt voelt als vintage Opeth. In het vierde deel, genaamd "§4", krijg je de volle Opeth-glorie over je heen. In het midden hoor je een verstild stuk middeleeuwse muziek, met tokkelende harpen. Dan loopt de spanning op bij rustige drumslagen en een aanzwellend orgel, op weg naar een groovende jazzrockriff met dwarsfluit (van de toch wel legendarische rockfluitist Ian Anderson van Jethro Tull). Hoe dit alles dan weer uitmondt in een ronkend stuk metal met jankende gitaarsolo, is ongeëvenaard." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"Er zijn van die progressieve bands waarbij je het idee hebt dat ze een veel breder en meer mainstream publiek zouden kunnen aanspreken: latere Anathema, Moon Safari, Porcupine Tree natuurlijk. Ook de nummers die Ruud Jolie onder de naam For All We Know componeerde voor “By Design Or By Disaster” bevatten toegankelijke melodieën en hooks, zonder daarbij de pure metalbenadering te volgen die je wellicht zou verwachten als je hem enkel kent als gitarist van Within Temptation. Openingstrack "Forced To Be Free" heeft dezelfde “pop-rock sensibility” als een Di-Rect. “By Design Or By Disaster” is een avontuurlijke plaat vol dynamiek, waarop veel moois te ontdekken valt als je de tijd neemt. Het album straalt uit dat For All We Know een echt liefdesproject is, waarvoor Jolie ruimschoots zijn tijd neemt." (Progwereld)
"Met enige regelmaat laat de Franse componist en toetsenist Vivien Lalu van zich horen. Vanaf zijn eerste album ?Oniric Metal? uit 2005 laat hij zich daarbij vergezellen door wisselende muzikanten en tal van prominente gasten. Die gastenlijst wordt met elk album langer, zoals blijkt op dit derde album, ?Paint The Sky?. Een aantal luisterbeurten leerden dat de invloeden op dit schijfje legio zijn. Zo is het alsof je aan het begin van albumopener "Reset To Preset" luistert naar Yes. Des te opmerkelijker wanneer je bedenkt dat Damian Wilson op dit album de zang voor zijn rekening neemt. De man zong in talloze bands (in welke band zong hij eigenlijk niet?), maar als pseudo Jon Anderson hoorde ik hem niet eerder. Al snel ontwikkelt zich een interessant en gevarieerd proggy geheel dat alleen niet blijft hangen. Ook "Emotionalised" heeft ook de invloeden van Yes, maar is een stuk toegankelijker." (Progwereld) Album van de Maand januari 2023 bij AAFM's Xymphonia (volg voor meer info de link)
"Canadese grootmeester Devin Townsend lijkt wel over een soort van hyperfocus te beschikken. Hoe anders is het te verklaren dat je bij eerste beluistering van een nieuwe plaat vaak direct hoort welke doelen hij zich dit keer heeft gesteld. Lightwork is (weer) een sterk album waarop het genie van Townsend zich wat inhoudt ten gunste van het grotere plaatje. Nu kennen we wat mensen die onze (vrij onbegrensde) euforie over Empath niet delen en de Canadese progprofessor vooral genietbaar vinden als hij zich toelegt op liedjes zonder al te veel bokkesprongen. Voor hen is er maar een devies: luisteren! Voor anderen zal Lightwork misschien iets langer nodig hebben. Voor hen is er ook een devies: vaak luisteren! Met een goede koptelefoon, voor optimaal effect." (Zware Metalen)|
Een wat meer 'down to earth' project van Lucassen dan Ayreon, zonder een hoop gasten, maar met een vaste band: zanger Jasper Steverlinck (frontman van het Belgische Arid), de Californische leadgitariste Lori Linstruth (al bekend van Stream Of Passion), drummer Chris Maitland (ex-Porcupine Tree) en Lucassen zelf op alle overige instrumenten. Het mag volgens Lucassen zelf dan een behoorlijk afwijkend project zijn, het resultaat klinkt toch vooral als Ayreon - en dan de meer symfonisch rockende kant daarvan, zij het dat metal-achtige powerriffs niet ontbreken. We horen een afwisseling van sferische passages met melodieuze stukken - met daarin de goddelijke, hoge doch volle zang van Steverlinck en vloeiende gitaarsoli van Linstruth - alsook stevig werk. Op de bonus-DVD staan op het audiodeel o.a. een Leonard Cohen-cover en een aantal radio-edits en op het videodeel een lang interview met de band en een promofilm over het album.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
