"De Finse componist Kalevi Aho grossiert in het componeren van soloconcerten voor opmerkelijke instrumenten. Zo treden onder zijn tot nu toe 39 concerten (2023) onder meer de contrafagot, de basklarinet en de theremin voor het voetlicht. Op dit album hoor je respectievelijk de blokfluit, de tenorsaxofoon en de accordeon. Natuurlijk gaat het Aho daarbij niet om het presenteren van een soort rariteitenkabinet. Van ieder instrument maakt Aho daarentegen een grondige studie. Hij onderzoekt allerlei speelmanieren (wat voor klanken kan het instrument voortbrengen en hoe moet je die spelen) en schrijft het stuk met een specifieke solist voor ogen. Het blokfluitconcert (2020) bijvoorbeeld componeerde Aho voor de Finse blokfluitist Eero Saunamäk. Daarin bespeelt de solist niet één, maar vier blokfluiten, variërend van een van de hoogste (sopranino) tot een van de laagste (grootbasblokfluit) instrumenten. De concerten klinken stuk voor stuk als een boeiende reis (...)" (muziekweb.nl)
Chris Hinze (Hilversum, 30 juni 1938), is een Nederlands dwarsfluitist en componist, voornamelijk op het gebied van avant-garde barok- en jazzmuziek. Hinze begon met pianospelen toen hij twaalf jaar oud was. Hij heeft verschillende jaren in Europa rondgereisd, totdat hij besloot naar het Koninklijk Conservatorium in Den Haag te gaan om fluit te leren spelen. Hij won een studiebeurs van het prestigieuze Berklee College of Music in Boston, waar hij de barok/jazzalbums 'Telemann my Way' en 'Vivat Vivaldi' maakte. (...)
Deze cd biedt 2 fascinerende klarinetconcerten van Amerikaanse bodem. Fascinerend vooral omdat het hier om twee totaal tegengestelde werelden gaat, ondanks het feit dat beide componisten als New Yorkers beschouwd moeten worden. Zo merkt dirigent Paul Meyer op dat Corigliano’ s muziek eigenlijk meer bij de Amerikaanse westkust past, bij Californië en Hollywood. Niettemin speelden Corigliano’ s activiteiten zich vooral rond New York af. Zo droeg hij bij aan Leonard Bernsteins Young People’ s Concerts voor CBS. Het was ook Leonard Bernstein die in 1977 Corigliano’s uitbundig symfonische Klarinetconcert in première bracht, waarvan het ontroerende Elegy een in memoriam was voor Corigliano’ s vader, de violist John Corigliano. De wereld van Elliott Carter is veel afstandelijker en meer Europees georiënteerd, richting Schönberg, Webern en Boulez. In Carters concert wordt de klarinet als het ware uitgespeeld tegen een sterk gediviseerd kamerorkest, wat een zeer transparant en soms bijna arcadisch klankbeeld oplevert.|
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
