"De saxofoon is in de westerse klassieke muziek nooit zo ingeburgerd geraakt als bijvoorbeeld de hobo of de klarinet. Dit heeft te maken met de ontwikkeling van het symfonieorkest, dat rond 1840, toen de saxofoon werd uitgevonden, zijn definitieve vorm had gekregen. Het weerhield componisten er gelukkig niet van om voor het instrument te componeren. Denk alleen al aan de legendarische saxofoonsolo’s in Ravels Bolero of de Symfonische Dansen van Rachmaninov. Sigfrid Karg-Elert had echter grotere ambities. In 1929 componeerde hij een solostuk voor saxofoon, bestaande uit 25 capriccio’s en een atonale sonate. Deze compositie is om twee redenen bijzonder: het ongewone instrument en de opbouw. Karg-Elert volgde de structuur van Bachs Wohltemperiertes Klavier, met capriccio’s in alle 24 toonsoorten. (...) Op dit album heeft hij [Raaf Hekkema] zijn visie op Karg-Elerts 25 Capricien und Sonate, op.153 vastgelegd." (Muziekweb)
André Jolivet (Parijs, 8 augustus 1905 – aldaar, 20 december 1974) was een Frans componist en muziekpedagoog. Jolivet stond bekend om zijn passie voor de Franse cultuur. Levensloop Jonge jaren en opleiding Jolivet was een zoon van een kunstschilder en een pianiste en voelde zich in zijn jonge jaren in gelijke mate aangetrokken tot de schilderkunst, het dichten en de muziek. Hij kreeg cellolessen bij Abbé Aimé Théodas, de Maitre de chapelle aan Notre-Dame de Clignancourt, orgelles, probeerde het als kubistisch kunstschilder, maar op wens van zijn ouders ging hij pedagogiek studeren, met het oog op zijn financiële onafhankelijkheid. (nl.wikipedia.org)
De Belgische violist Eugène Ysaye behoort tot de grootste violisten aller tijden. We zouden waarschijnlijk niet meer weten wie hij was, wanneer hij zijn briljante virtuositeit niet had weten te paren aan diepgang: de eerste eigenschap bezorgt immers alleen tijdelijke roem, de tweede onsterfelijkheid. Componisten waren dol op Ysaye: Franck, Chausson, Lekeu, Debussy; allemaal schreven ze voor hem. Ysaye componeerde zelf ook, waarbij eigenlijk maar twee grote voorbeelden had: Bach en Paganini. Ysaye's Zes sonates voor viool werden geïnspireerd door een Bach-recital van collega-violist Joseph Szigeti. De invloed van Bach is op meerdere plaatsen merkbaar. Zo heeft de Eerste Sonate (opgedragen aan Joseph Szigeti) de toonsoort, de vierdelige opbouw en de fugatische opzet van het tweede deel gemeen met Bachs Eerste Sonate. De Tweede Sonate (voor Jacques Thibaud) citeert een monter thema uit één van Bachs vioolconcerten, dat overigens meteen verjaagd wordt door het sombere Dies Irae. (...)|
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
