"Vicente Cuyás was een Spaanse componist die bekend stond om zijn romantische opera La Fattucchiera. Cuyás is bijna uitsluitend bekend vanwege La Fattucchiera (De tovenares of de waarzegster), beschouwd als "misschien wel de grootste gebeurtenis in de Spaanse negentiende-eeuwse opera", hoewel het in het Italiaans wordt gezongen. Om La Fattuchiera "in recordtijd" af te ronden, stopte hij met het schrijven van een opera, Ugo conte di Parigi, waarvoor een libretto was voorbereid door de bekende Italiaanse librettist Felice Romani. Een ander Romani-libretto – voor El sonámbulo – werd nooit voltooid. Cuyàs zou waarschijnlijk een belangrijke componist van opera's zijn geworden, maar was op 22-jarige leeftijd aan tuberculose overleden ten tijde van de slotscène van de laatste uitvoering van de opera in maart 1839." (Wikipedia)
"Lodoletta is een drama lirico of lyrische opera in drie bedrijven van Pietro Mascagni. Het libretto is van Giovacchino Forzano en is gebaseerd op de roman Twee kleine klompjes van Ouida (pseudoniem van Marie Louise de la Ramée). Het werd voor het eerst uitgevoerd in het Teatro Costanzi in Rome op 30 april 1917 met Rosina Storchio in de titelrol. De Amerikaanse première was op 12 januari 1918 in de Metropolitan Opera , New York City, met Geraldine Farrar als Lodoletta en Enrico Caruso als Flammen." (Wikipedia)
"Il pirata (The Pirate) is een opera in twee bedrijven van Vincenzo Bellini met een Italiaans libretto van Felice Romani, gebaseerd op een mélodrame in drie bedrijven uit 1826: Bertram, ou le Pirate (Bertram, of The Pirate) van Charles Nodier en Isidore Justin Severin Taylor. Dit stuk was zelf gebaseerd op een Franse vertaling van de verstragedie in vijf bedrijven Bertram, of The Castle of St. Aldobrand van Charles Maturin, die in 1816 in Londen verscheen." (Wikipedia)
"Prima la musica e poi le parole (Eerst de muziek en dan de woorden) is een opera van Antonio Salieri bestaande uit één bedrijf. De premiere vond plaats op 7 februari 1786 in de oranjerie van Schloss Schönbrunn in Wenen in de destijds Oostenrijkse monarchie. De Italiaanse opera werd gemaakt in opdracht van Keizer Jozef II naar aanleiding van het bezoek van aartshertogin Marie Christine van Oostenrijk. Dezelfde avond werd ook het Duitse singspiel Der Schauspieldirektor van Wolfgang Amadeus Mozart opgevoerd. Der Schauspieldirektor (de impresario) is een komisch Singspiel van Wolfgang Amadeus Mozart uit 1786. Het libretto is afkomstig van Johann Gottlieb Stephanie (der Jüngere)." (Wikipedia)
"Die Opernprobe (De opera-repetitie), ook getiteld Die vornehmen Dilettanten (De vooraanstaande dilettanten), is een komische opera (Spieloper) in één bedrijf van Albert Lortzing, op een libretto dat hij heeft aangepast van een toneelstuk van Philippe Poisson dat vertaald door Johann Friedrich Jünger. De première was op 20 januari 1851 in de Oper Frankfurt. Lortzing was een succesvol componist van Spielopern, komische opera's met gesproken dialoog, van Zar und Zimmermann in 1837 tot Der Waffenschmied in 1846. Hij componeerde Die Opernprobe in 1850 toen hij directeur was van het Neues Friedrich-Wilhelmstädtisches Theater in Berlijn, die zelden opera's speelden." (Wikipedia)
Heinrich Marschner is de belangrijkste schakel tussen Von Weber en Wagner in de Duitse operageschiedenis. Hij was een tijdje assistent van Von Weber in Dresden maar het schijnt dat de twee geen vrienden waren. Na de dood van Von Weber in 1826 lukte het Marschner niet diens positie over te nemen. Hij reisde wat heen en weer in Europa tot hij in 1831 de aanstelling van kapelmeester verwierf in Hannover. Marschner zou Hannover niet meer verlaten. Hier beleefde hij zijn grootste succes, met de opera Hans Heiling. Met dit werk, zijn negende opera in inmiddels, kreeg Marschner de erkenning als belangrijkste operacomponist van zijn tijd. De opera volgt weliswaar het voorbeeld van Der Freischütz maar heeft tegelijkertijd ook grote invloed gehad op Wagner. In harmonisch opzicht zocht Marschner graag naar het avontuur en met Hans Heiling creëerde hij bovendien een nieuwe operarol voor de bariton, namelijk die van demonische koning. Het werk heeft grote invloed gehad op Wagners Der fliegende Holländer. (musici.nl)
Mercadante was de zoon van het echtpaar Rosa Bia en Giuseppe Orazio Mercadante. Hij volgde zijn muziekopleiding (solfège, viool, dwarsfluit en compositie) bij Nicola Antonio Zingarelli, Agostino Furno en Giacomo Tritto aan het Conservatorio di Santa Maria di Loreto in Napels. Nadat hij verschillende kleinere stukken (marsen en dansen) voor banda had gecomponeerd, werd hij in 1817 tot dirigent van het orkest aan het conservatorium benoemd en schreef hij voor dit ensemble meerdere werken. Waarschijnlijk was het tijdens een van deze "academies" dat Gioacchino Rossini, op bezoek aan het conservatorium, zo onder de indruk van Mercadante was, dat hij in zijn volgende brief aan Zingarelli schreef: Ik feliciteer u, omdat uw eigen jonge leerling Mercadante daar begint, waar wij eindigen. (...) (nl.wikipedia.org)
Op dit album staat een selectie uit Saint-Sa?s' toneelmuziek en muziek uit zijn opera's. Uit Samson et Dalila de indrukwekkende dansen inclusief de beroemde Bacchanale. Uit Henry VIII enkele passages, geroemd door Charles Gounod. Jun M?ka leidt het Residentie Orkest op deze goed gevulde CD. (WHH)|
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
