"Het moet een stevige uitdaging zijn voor een artiest na de eerste paar albums; hoe blijf je trouw aan je muzikale DNA zonder in herhaling te vallen? Hoe vind je de balans tussen een herkenbaar bandgeluid en het introduceren van nieuwe elementen? Waar bij een aantal progmetalbands die weegschaal recent doorslaat naar de veilige kant, weet Caligula’s Horse op “Charcoal Grace” het evenwicht te vinden. De structuur van “Charcoal Grace” is opmerkelijk symmetrisch. Het album begint en eindigt met de hierboven genoemde tien-minuten-plus-epics, met aansluitend compactere songs, die dan weer de ambitieuze "Charcoal Grace"-suite in het hart van het album omsluiten. Hoe prog wil je het hebben? Het laatste deel van die suite ("IV: Give Me Hell") vormt voor mij het hoogtepunt van het album. Een langzame opbouw met een dreigende sfeer, toewerkend naar een hartverscheurende kakofonie van een finale. Progmetal op zijn allerbest." (Progwereld)
" Nederland staat niet echt bekend als het Mekka van de prog-bands. Maar nu is daar Codex, dat met haar debuut een behoorlijke duit in het zakje doet. Deze heren weten duidelijk de weg op hun instrument en zijn niet bang dat te etaleren zonder te verzanden in oeverloos gedoe. De spanningsboog blijft, ook in de langere nummers, goed gehandhaafd. Zanger Rhodan ten Kleij heeft een goede stem, passend bij de muziek. Perfect Dancer, met Frank Zappa-achtig middenstuk, bewijst dat. The Peace Paradox is een goede prog-cd geworden van een band die het verdient om door liefhebbers en novices gehoord te worden. Codex mag een aanwinst voor de vaderlandse scene genoemd worden." Regionale Band (zware metalen)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
