"Gorka zit muzikaal gezien in de hoek van de folky Americana en hoewel niet erg bekend bij het grote publiek hebben mensen als Mary Chapin Carpenter, Mary Black en Nanci Griffith wel nummers van hem gecoverd. Als ik naar ‘True In Time’ luister, heb ik niet het gevoel dat ik de afgelopen negen cd’s en 24 jaar veel heb gemist en dat bedoel ik niet negatief. ‘True In Time’ is sfeer- en smaakvol, met onder meer mooie vocale bijdragen van Eliza Gylkison en Lucy Kaplansky en bovendien ouderwets gemaakt. ‘True In Time’ is een mooie plaat die zorgt voor een aangename warme gloed bij de huidige ijzige temperaturen." (Bluesmagazine)
"Dit album geeft een mooie weergave van haar carriere en laat ze zien dat ze niet alleen een goede zangeres is, maar ook een liedjesschrijver waar je u tegen zegt. Mooi in de eenvoud met een akoestische gitaar en band. Mooie luistersongs waaronder ‘Hello Cruel World’, de titelsong van haar eerste album ‘The Secret of Life’ en ‘Love That Makes A Cup of Tea’. Peters weet al vanaf de jaren 90 albums te produceren. Toch lijkt het erop dat ze vooral in UK haar succes moet innen. Hier weet ze wel de zalen te vullen en bescheiden hitjes te brengen. Haar mooie heldere stem klikt als een klok met de piano op ‘Revival’ en ‘Everything Falls Away’. Het is dan ook zeker een album voor de singer-songwriters liefhebbers en mensen die mooie luisterliedjes een warm hart toedragen." (De Muziekplank)
"Dicht bij zichzelf en zijn vrouw en kind blijven, letterlijk, dat wilde Danny Vera. Dus huurde hij de schouwburg in Middelburg af en liet zijn band en producer Frans Hagenaars met mobiele studio, vintage instrumentarium, apparatuur en microfoons daarheen komen. Het idee: live – zonder poespas, clicktracks, autotune of publiek – de zestien nieuwe songs opnemen die er in slechts twee maanden uitrolden. Uptempo, met overwerk voor de heupen, maar soms ook heel mooie kleine liedjes. Dat alles klinkt authentiek, rauw, puur, vintage inderdaad. Niet zoals Chris Isaak deze eeuw, maar zoals Jerry Lee Lewis, Johnny Cash en The King himself destijds. Hij komt verdomd dichtbij. Danny Vera heeft een gouden vulpen, een meesterlijke band en een ongekende dosis lef. Alleen daarom werkt dit snode plan voorbeeldig. Hulde." (OOR)
"Weldadige en soulvolle roots van Jesper Lindell, die gelukkig geen profvoetballer werd. De liedjes van de Zweed Jesper Lindell geven een warme gloed af, als van een open haard in een rustiek huis. Zijn hele album "Before The Sun" is een knapperend akoestisch feest vol weldadige arrangementen, van koperblazers tot barpiano’s, dampende orgels, accordeons en hier en daar een viool. Het hart van Lindell ligt duidelijk bij het machtige oeuvre van The Band. Hij zingt met zo’n fijne, knauwende stem, waarin overigens geen spoor van een accent te ontdekken is, en klinkt soms toch ook een beetje als een jonge John Hiatt, of Van Morrison. Zijn greep uit de archiefkast van de rootsmuziek is divers: Lindell maakt soulvolle folk en country, die hij aanzet met bluegrass en zelfs honky-tonk, en al die muzikale hints geven "Before The Sun" ook iets erg opbeurends." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
“Dawn Landes "My Tiny Twilight" EP bloomed out of the exhaustion, bewilderment, and pure love that followed the birth of her daughter. This collection of six folk songs is playful and kid-friendly, but its lighthearted lyrics and bright soundscapes are suitable for anybody in need of fun and a little quiet time, too. Listeners of all ages will find something to like about the soft glow of "My Tiny Twilight"." (No Depression)
"Met de muzikanten van de Leif de Leeuw Band trok Jansen al meer dan een decennium op, als Britt verzorgde hij de leadzang en vormde de gitaartanden met Leif de Leeuw. Vijf jaar geleden werd de voltallige band al in de studio gesignaleerd (om Brit te begeleiden op een soloalbum). Samen met Britt legden ze het eerste gedeelte van de nieuwe langspeler vast. “I’m a freak living in a freakshow”, zingt Britt in het openingsnummer over zijn donkere gemoedstoestand die destijds overheerste. De transitie van vrouw naar man spookte al een tijd door in het hoofd, een ontembaar verlangen naar betere tijden overheerste vier jaar geleden al, getuige het eveneens uit de oorspronkelijke sessie in 2018 afkomstige Better Days Will Come. Prachtige pedalsteel en mandoline flankeren de akoestische gitaren in de meer intimistische country die de gespierde, door southern roots geïnspireerde gitaarsound van weleer verdringt bij de hoogt persoonlijke impressies." (Written In Music)
""The Past Is Still Alive" feels gentle, even comforting, on the surface; the tempos never push, the melodies ring out clearly, and Alynda Segarra sings with reassurance. Written in the wake of the death of their father, "The Past Is Still Alive" is rife with Segarra reckoning with personal loss, using their grief to mourn a world where things are starting to decay and fray, possibly to the point of extinction. On "Colossus of Roads," they sing "Say goodbye to America, I want to see it dissolve," concluding at the record's close "I used to think I was born in the wrong generation, but now I know I made it right on time/To watch the world burn, with a tear in my eye." It's hard to shake such gloom but the remarkable thing about "The Past Is Still Alive" is that it never feels despairing: the warmth offers solace and companionship, even suggesting there's a future beyond the end of the world." (AllMusic; 4,5 uit 5 sterren)
"Hayes Carll kreeg niet altijd de aandacht die hij verdiende met zijn muziek, maar met het uitstekende You Get It All dwingt hij definitief zijn plek af tussen de smaakmakers binnen de Amerikaanse rootsmuziek. Na het uitstekende What It Is uit 2019, keert de Amerikaanse muzikant Hayes Carll terug met een nieuw album, dat minstens even goed is. Het wederom door echtgenote Alison Moorer geproduceerde album klinkt fantastisch en laat horen dat Hayes Carll binnen de Amerikaanse rootsmuziek alle kanten op kan. Het album kan uit de voeten met wat stevige uptempo songs, maar bevat ook een aantal zich wat langzamer voortslepende songs, die prachtig zijn ingekleurd. Hayes Carll is ook nog eens een getalenteerd songwriter en verhalenverteller en vertolkt zijn verhalen op fraaie en overtuigende wijze. Het levert een mooi en veelzijdig rootsalbum op." (De Krenten Uit De Pop)
""Thank God We Left The Garden klinkt" zo vaak als iets dat je voor het eerst gehoord zou kunnen hebben in een studentenhuis begin jaren 70, dat je in de verleiding komt om Jeffrey Martins leven te herschrijven. Martin krijgt eindelijk de erkenning die hem in een lang vervlogen tijdperk werd onthouden, een gelukkig einde van een verwoeste carrière. Het is het materiaal van een verdiende legende. Het is Martins meest betoverende, briljante album. De vertrouwelijke intimiteit en allusieve poëzie van nummers als "Paper Crown" en "Quiet Man" doen sterk denken aan het extatische gebrom van Paul Siebels klassieker "Woodsmoke And Oranges" uit 1970. Buiten de tuin is de wereld natuurlijk wreed en onvergeeflijk. Je staat er alleen voor, vriend, net als de verloren hond in het openingsnummer van het album. Volgens Martin is het echter beter om onder een bewolkte hemel van existentiële angst te leven dan onder de heilige blauwe hemel van een lachwekkende utopie." (Uncut; 4.5 uit 5 sterren)
"Interessant plaat uit van Adeem the Artist; "White Trash Revely" is een mooie afsluiter van het jaar 2022. Adeem the Artist kreeg met zijn platen inmiddels aardig wat lovende kritieken van onder andere Rolling Stone en American Songwriter. Er zat dus wat druk op met het produceren van nieuw werk en met White Trash Revelry maakt hij de hoge verwachtingen helemaal waar. Een juweeltje van album waarbij er genoeg te genieten is. Americana is wat je Adeem the Artist het best kunt typeren. Deze Amerikaan kleurt zijn muziek in met diverse lagen instrumenten en op iedere nummer is er elke beluistering wel wat nieuws te ontdekken. Met name het gebruik van strijkers en pedal steels doen het hier erg goed en maakt dat "White Trash Revelry" zich op een positieve manier onderscheidt van de rest. "White Trash Revelry" is memorabel en je krijgt na afloop steeds de neiging de plaat opnieuw te willen luisteren." (Orange Flag Music) Tevens met 5 (vijf!) uit vijf sterren gewaardeerd in de Lust For Life!
Al vele jaren ging Sister Bobbie, de oudere zus van Willie Nelson, mee op de tourbus van Willie, maar nog nooit maakten ze samen een plaat. Tot 2014! Bestaand uit de helft songs van Willie en de helft klassiekers van anderen (b.v. drie stuks van Irving Berlin) is "December Day" een mooie CD geworden met het pianospel van Billie. We horen haar helaas niet zingen maar het plezier van de twee is duidelijk. Billie overleed op 91-jarige leeftijd op 10 maart 2021. (GT, Muziekbank)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
