"De 25-jarige Rachel Agatha Keen heeft alles in huis waarmee je anno 2023 een superster kan worden. Ze is fotogeniek, danst, zingt, rapt en doet niet aan genres. Ze schrijft haar eigen liedjes en fungeert als songschrijver voor andere grote namen. Onder de naam RAYE brak ze zeven jaar geleden al door, als zangeres op de electropophits "By Your Side", "You Don’t Know Me" en "Secrets". Maar door geruzie met haar platenlabel kwam er tot dusver geen volwaardig album. "My 21st Century Blues" liet lang op zich wachten, maar is de moeite meer dan waard. À la een Britse Rosalía laat RAYE op haar debuutplaat horen hoe commerciële popmuziek vandaag de dag hoort te klinken. "My 21st Century Blues" is jong, vrij en onbegrensd. Openingsliedje "Oscar Winning Tears" start met speelse spoken word en transformeert gaandeweg in een moderne doch classy ballade, waarin dubstep-achtige bassdrops en statig pianospel prima samen blijken te gaan. In "Hard Out Here" rapt en pocht RAYE als een meer getalenteerde Rihanna." (OOR)
"Kali Uchis is een godin, een koningin, een diva. De Noord-Amerikaanse zangeres met Colombiaans roots zingt de luisteraar in het Spaans toe op het nummer "Diosa", en na het beluisteren van "Orquídeas" kan je niks anders dan meeknikken met die autobiografische lofzang. Op haar vierde album, de opvolger van "Red Moon In Venus" (2023), creëert Kali Uchis opnieuw een zwoele en hypervrouwelijke wereld met zichzelf als stralend middelpunt, het handelsmerk waar ze inmiddels beroemd mee is geworden: in de VS zijn ze ondertussen als een blok gevallen voor Uchis. En wat klinkt die wereld móói: ze schildert met een geluidenpalet zo kleurrijk als een bloementuin van Claude Monet. Uchis schakelt tussen Spaans en een vleugje Engels, van Latijns-Amerikaanse genres zoals salsa en merengue tot verrukkelijk weelderige r&b in "Young, Rich & In Love". Het zou me niks verbazen als "Orquídeas" Kali Uchis naar een hoofdrol op de Europese festivals katapulteert: podia fit for a queen." (OOR)
"Met een band die volledig uit vrouwen bestaat, schrijdt ze door een repertoire waarin seks en emancipatie centraal staan. Lennox veroorlooft zich geen emotionele uithalen. En ze blijft ook binnen de lijntjes van het genre. Afgezien van een nummer als "Pressure", een heerlijke combi van Motown en een reggaebeat, volgt ze meer het neo-soulstramien dan dat ze er kleur aangeeft. Goed, maar niet spannend. Zelfs op een onverhulde sekssong als "On It". Lennox is dan nog steeds die sexy, maar beheerste soulhostess van wie je eerder een warme glimlach verwacht dan een onverholen voorstel om er even bovenop te komen zitten." (Volkskrant; 3 uit 5 sterren) "...Her talent for using her voice to convey the heights of physical satisfaction is peerless. Lennox refreshes classic R&B stylings for a contemporary audience, sounding at ease with herself as she offers up her sexiest and most assured music to date." (Pitchfork)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
