"Aan de cantate "Et la vie l’emporta" heeft Frank Martin gewerkt tot aan de laatste week van zijn leven, maar heeft het helaas niet kunnen voltooien. Bernard Reichel, een vriend van Martin, heeft na de dood van de componist het laatste deel geïnstrumenteerd. Het werk dat oorspronkelijk de titel ‘De Profundis ad Lucem’ (van de duisternis naar het licht) zou dragen gaat over de strijd tussen leven en dood. De cantate straalt een grote melancholie uit, en in haar muzikale taal doet ze sterk aan Der Cornet denken." (Basia Con Fuoco) Sometime in 1944, towards the end of the Second World War, Swiss Radio approached Frank Martin with a commission for a work to be performed at the conclusion of the hostilities. The result was "In terra pax". It is a work of keen and vibrant imaginative force. As usual the textures are pale but luminous, translucent and subtle; the invention is highly personal and distinctive." (Gramophone)
"Het International Festival Female Composers Yesterday-Today in Heidelberg werd in 1987 voor het eerst gehouden. De sponsor was het culturele instituut voor vrouwelijke componisten van gisteren-vandaag, opgericht door de zangeres Roswitha Sperber in 1987 en gevestigd in Heidelberg, dat zich tot taak had gesteld vrouwen in de muziek te promoten en vrouwelijke componisten onder de aandacht te brengen door de uitvoering van composities van vrouwen uit alle eeuwen. Het festival, gevolgd door een eigen festivalensemble, diende hiervoor. De evenementen werden gefinancierd door de stad Heidelberg en vijf jaar na de première ook door de deelstaat Baden-Württemberg en projectgerelateerd door de federale overheid." (Wikipedia)
Deze uitgave bevat de integrale koorwerken en liturgische orgelmuziek van Vierne. Hij was bijna 40 jaar organist aan de Cathédrale Notre-Dame de Paris en was daarmee na Franck een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Parijse orgelschool. Vierne's leven was een trieste opeenvolging van ziekten, huwelijksproblemen en het verlies van dierbaren. Vreemd genoeg, zijn plotselinge dood aan het orgel van de Notre Dame lijkt een wens te zijn geweest die hij koesterde. Het onlangs uitgevoerde Stèle Pour Un Enfant Défunt (te horen op deze cd) werd daardoor onbedoeld zijn zwanenzang. Het leeuwendeel van deze dubbel-cd betreft de drie missen. De Messe Solenelle voor koor en twee orgels maakt indruk met de dialoog tussen het grote orgel aan de westzijde en het koororgel. De twee andere missen bevatten 'slechts' muziek voor harmonium. Manualiter orgelmuziek dus, die - zeker wat de Messe Basse pour les Défunts betreft - niet onderdoet voor de grote Symphonies en de Pièces de Fantaisie.(HJ)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
