Frontman Ian Anderson heeft zich voor dit conceptuele album laten inspireren door oud-Noorse religie, waarin zoals bij veel oude geloven meerdere goden vereerd werden. In de meeste songs worden enkele van de belangrijkste van die goden uit geschriften die ook bijvoorbeeld Wagner en Tolkien geïnspireerd hebben, voorgesteld. Als introductie en outro hoor je gesproken passages in oud-IJslands uit de Edda (gerelateerd aan oud-Noorse religieuze geschriften) uit de 13de eeuw. Ze worden voorgedragen door de IJslandse Unnar Birna, die al met de band werkte ten tijde van de “Jethro Tull – The Rock Opera”-tournee. Natuurlijk verwijst de albumtitel daarnaast ook naar de rockfluit, hét terugkerende kenmerk in Jethro Tull-muziek en natuurlijk Ian Andersons instrument. Er is dan ook veel fluit te horen op “RökFlöte”, maar de bandleden krijgen ook de nodige ruimte. Zo hoor je de rollende klanken uit John O'Hara's orgel, alsmede diverse synthesizers. Nieuwe gitarist Joe Parrish-James levert menig scherpe gitaarsolo af.
Brinsley Schwarz (de groep) kende zijn hoogtepunt in de eerste helft van de jaren 70. In deze 5cd set zijn de platen uit die periode samengebracht: "Brinsley Schwarz" (1970), "Despite It All" (1970), "Silver Pistol" (1971), "Nervous On The Road" (1972) en "Please Don't Ever Change" (1973). Naast Brinsley Schwarz (de naamgever) speelde ook Nick Lowe (bas, gitaar en zang) in deze band voor hij aan zijn solocarrière begon. (GT, Muziekbank)
"Deze Noorse groep maakte ooit folkmetal, maar anno 2023 is van 't metalaspect niet zo gek veel meer te horen. Wat we voorgeschoteld krijgen is progrock, die nog wel door folk is beïnvloed, met een mooie rol voor de nodige vioolpartijen, stevig gitaarwerk en smaakvol piano- en toetsenspel. We zouden het gebodene kunnen omschrijven als een kruising tussen het folky debuut “Ignis Fatuus” (1995) en het steviger vierde album “Storm Season” (1995) van White Willow, maar ook het latere werk van The 3rd And The Mortal horen we wel een beetje terug. Zou het toeval zijn dat dit allebei ook evenals Lumsk Noorse groepen zijn? En dat net als die bands, Lumsk ook een sterke zangeres aan boord heeft in de vorm van Mari Klingen? Waarbij Mathias R. Samuelsen met zijn licht theatrale zang op een paar stukken ook nog vocaal tegenwicht biedt. Hoe vaker we luisteren, hoe meer we onder de indruk raken van de melancholieke progrock die dit Noorse septet laat horen op dit ambitieuze tweetalige werkstuk." (AAFM's Xymphonia)
"We hebben 17 jaar moeten wachten op een nieuw volwaardig studio-album van Ritual. Na het uit 2007 stammende album “The Hemulic Voluntary Band” leek de Zweedse band te zijn opgedoekt. Niets bleek minder waar toen in 2020 het nieuws kwam dat er een tweedelige werkstuk aan zat te komen: "The Story Of Mr. Bogd". We hadden toen echter niet bevroed dat het nog weer 4 jaar zou duren voordat deel één eindelijk het licht zou zien. Het verhaal en ook de songteksten zijn van de hand van bassist Fredrik Lindqvist. Opvallend is verder dat de bezetting niet veranderd is sinds de oprichting in Stockholm in 1992. Naast genoemde Lindqvist vinden we derhalve nog steeds drummer Johan Nordgren, zanger/gitarist Patrik Lundström en toetsenist Jon Gamble. Hoewel geworteld in de progrock heeft de band een eigenzinnig geluid, met naast detecteerbare invloeden van onder meer XTC, It Bites, Gentle Giant en Led Zeppelin ook elementen uit traditionele Zweedse folkmuziek." (Radio Xymphonia)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
