"Sturgill Simpson, toch wel een van de grootste countryzangers en songwriters van de afgelopen jaren, is dood, volgens Sturgill Simpson zelf. Hij nam een optimistisch pseudoniem aan, bekend van een van zijn eerdere liedjes: Johnny Blue Skies. En hij schreef een paar handen vol nieuwe liedjes, die nu zijn verschenen op zijn ‘Parijse’ album "Passage du Desir". Simpson was misschien van plan wat onder de radar te blijven met zijn relatief anonieme nieuwe werk, maar dat gaat hem niet lukken. "Passage Du Desir" is namelijk een bloedmooi album, dat al na twee keer luisteren aanvoelt als een nieuwe klassieker, vol onvergetelijke liedjes. Simpson, pardon: Johnny Blue Skies, schreef pure en universeel herkenbare liefdesliedjes, veel toegankelijker dan veel van zijn eerdere songs. Zijn stem is overal even betoverend, vaak begeleid met weldadige strijkersarrangementen." (Volkskrant; 5 uit 5 sterren)
"Ook alweer bijna zeven jaar dood: Tom Petty. Nu pas verschijnt het eerste in memoriam, in de vorm van "Petty Country (A Country Music Celebration Of Tom Petty)". Lekker lang, twintig nummers – zoals Petty zelf ook niet op een liedje of minuutje meer of minder keek. Er is flink geplunderd in het verzameld werk van Tom Petty; solo, samen met zijn Heartbreakers, Traveling Wilbury’s en Mudcrutch. Het begrip ‘country’ mag ruim opgevat worden: de enige pure countrybijdrage is van Dolly Parton. Zoals het op een tribute-album betaamt, geven alle eerbetoners hun eigen draai aan het Petty-origineel, zonder dat de signatuur van de grote twangmeester volledig uit zicht raakt." (Altcountry; 4 uit 5 sterren)
"De rockende countrypop van de jaren 80 werd in de Verenigde Staten mede-vormgegeven door Rodney Crowell. Zijn liedwerk werd al volop gebruikt door grootheden van Emmylou Harris tot Crystal Gayle, maar zijn eigen album Diamonds & Dirt uit 1988 was een klapper. Crowell (73) maakt nog volop muziek, in de lijn van zijn succeswerk. Jeff Tweedy van de rootsband Wilco (...) haalde hem over weer eens een waardig album op te nemen met nieuw liedmateriaal. En natuurlijk met Tweedy achter de studioknoppen en de microfoon. Het duet "Everything At Once" is een van de hoogtepunten van "The Chicago Sessions". De raadselachtige tekst (‘everything at once keeps happenings in spite of everything at once’) wordt opgewekt en unisono op een wiegende gitaarslag gelegd: een aanstekelijke rootsrocker. De sfeer blijft optimistisch, ook in de enigszins breekbaar gezongen smartlap "Making Lovers Out Of Friends". ‘We know it won’t be over when it ends.’ Dat kunnen we ook zeggen over de carrière van de liedschrijver." (Volkskrant).
"Dit is geen songwritersalbum. Het is een vibe-album. Je drukt op play, leunt achterover, draait de ramen naar beneden en verliest jezelf in de ervaring. Hoewel de tijd en plaats die "Altitude" probeert op te roepen statisch is, vinden Stuart en de Superlatives binnen die periode een enorme hoeveelheid variatie om te vermaken en te verlichten. Het nummer "Sitting Alone" heeft een duidelijk Byrds/Roger McGuinn-60s-janglepopgeluid. Maar "Altitude" is klassieke country uit de jaren 60, rechtstreeks uit het Capitol Records Bakersfield tijdperk. "Altitude" is niet alleen een goed reisverslag terug in de tijd of een soundtrack voor een roadtrip, maar laat ook op verhelderende wijze de onderlinge verwevenheid van Amerikaanse muziekinvloeden horen. De gitaar op "Time To Dance" doet bijvoorbeeld duidelijk denken aan Mike Campbell van Tom Petty, en misschien wel aan het nummer "Makin' Some Noise" van de Heartbreakers in 1991." (Saving Country Music; 8.8/10)
""Am I Okay?" bevat veertien nieuwe tracks van de muzikante uit Nashville en het zijn veertien tracks die gaan bepalen of Megan Moroney de belofte van "Lucky", haar debuutalbum, inmiddels is ontstegen. Op "Lucky" waren invloeden uit de country en de pop voor mij perfect in balans, wat betekende dat invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek domineerden, maar een laagje pop nooit ontbrak. Op "Am I Okay?" heeft Megan Moroney deze balans gelukkig behouden. De songs op het tweede album van de muzikante uit Nashville zijn door te schakelen tussen wat stevigere songs en een aantal ingetogen ballads nog wat veelzijdiger dan die op het debuutalbum en een zwakke song ben ik nog niet tegengekomen. "Lucky" schaar ik inmiddels onder de beste countrypopalbums ooit gemaakt en met "Am I Okay?" heeft het album er een serieuze kandidaat bij, maar ook liefhebbers van country zonder pop kunnen met het tweede album van Megan Moroney vast uit de voeten." (De krenten uit de pop)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
