Tweede, redelijk ontvangen studioalbum van Keith Richards. Schijf 2 van deze heruitgave bevat het nog onuitgebrachte concertalbum "Winos Live in London '92". Bij de live-uitvoeringen valt meteen het verschil op tussen de studio-Keith en de live-Keith: live gaat hij er vanaf het begin een stuk steviger tegenaan. (GT, Muziekbank)
“"The Atlanta Years" is worth investigating. Nine studio cuts are appended with seven live performances. The studio sides find Marriott still capable of delivering the bluesy rock that he built his name on. His voice is still full of raspy splendor on “Heartbreaker,” a funky organ-driven R&B shuffle, and laced with whiskey on “Ain’t You Glad (New York Can’t Talk).” The Cockney swagger of “Poor Man’s Rich Man” is classic Marriott, and a bridge between his time with the Small Faces and Humble Pie. The songs have a work-in-progress feel, but are still developed enough to stand on their own. The live cuts are sweaty slices of Marriott in his element. Listen as he takes the crowd through the 15-minute assault of “I Don’t Need No Doctor” or the cranky “Hallelujah I Love Her So,” full of tight guitar licks and double entendres. Humble Pie “The Atlanta Years” could just as well be called Steve Marriott, "The Atlanta Years", as he is the driving force behind these recordings.” (Classic Rock Music Blog)
"Als geen ander weet Ana Popovic hoe het is om als vrouw te knokken voor bestaansrecht als muzikante in een branche die nog altijd voornamelijk door mannen geregisseerd wordt. Desondanks heeft de zangeres/gitariste en componiste door jarenlang keihard te werken en te leveren een zeer respectabel aanzien verworven. De afgelopen periode heeft er behoorlijk ingehakt bij de doorgaans zo goedlachse, charmante en strijdbare verschijning. Muziek bleek haar leven enige verlichting te brengen. Dit album heeft niet voor niets de veelzeggende titel "Power" gekregen. Jazzinvloeden waren al eerder doorgesijpeld in haar muziek. In "Luv ’n Touch" klinken de bijbehorende stemmingen en tempowisselingen. Als zangeres klinkt Popovic daarbij uitermate ontspannen en krachtig tegelijk. Dat blijkt ook als zij zich van een soulvolle kant laat horen. De aanwezigheid van allerlei koperblaaswerk is voor liefhebbers van soulvolle blues een prettige bijkomstigheid." (fragmenten uit Bluesmagazine.nl-recensie)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
