""Bringing It Down To The Bass" is a classy way to return to his own solo discography. Extremely well-produced, well-crafted, well-performed and well-stocked with Levin's illustrious musician friends. "Bringing It Down" has a little something for everyone. From rock to punk to classical to pro to ambient to jazz to barbershop. Levin indulges in the wide array of styles in which he has performed over the decades. When paired with musical guests from across his career, the album starts to feel like an autobiographical retrospective of his life, and we are only too eager to listen in." (Sonic Perspectives)
55 jaar na de oprichting bestaat dit Canterbury-instituut, vele bezettingswisselingen en tussenstops later nog steeds. “Other Doors” markeert het afscheid van twee inmiddels de 80 gepasseerde oudgedienden. Bassist Roy Babbington doet nog maar op twee nummers mee. Zijn vervanger Fred Thelonious Baker speelde al in diverse groepen van huidig Soft Machine-gitarist John Etheridge. Drummer John Marshall speelt nog wel het gehele album mee, maar is intussen vervangen door Asaf Sirkis. Wat opvalt is dat twee SM-klassiekers een nieuwe interpretatie krijgen en dat veel kortere stukken nogal schetsmatig van karakter zijn. De manier waarop ze gelinkt zijn laat ze aanvoelen als onderdeel van lange improvisatiesessies. De meer gecomponeerde, langere stukken beklijven nog het meest. Zoals Theo Travis' “Back In Season”, rond een herhaalde pianothema dat een hypnotiserende carrouselbeweging creëert. Het meeslepende samenspel van Travis (op fluit) en Etheridge, vol psychedelische echo-effecten, maakt dit een albumhoogtepunt.
"Het moest er na een reeks studioalbums een keer van komen, een live-album van het koppel Derek Sherinian (ex-Dream Theater, Sons Of Apollo, Planet X) en Simon Phillips (ex-Toto, The Who, ex-Mike Oldfield, etc. etc.). Nu ligt deze er, met als simpele titel “Sherinian/Phillips Live”. Met albums als deze weet je voordat je een noot hoort wat je kunt verwachten. Mits je liefhebber bent van de capriolen en fratsen van Derek Sherinian natuurlijk. De man beroert zijn klavieren immers nog steeds als ware hij (wijlen) Eddie Van Halen zelf. Naast Simon Phillips strikte hij in de persoon van Ric Fierabracci (basgitaar) en Ron “Bumblefoot” Thal (gitaar) nog twee klasbakken. Dat er naast stevige symfonische kost meer te genieten is laten "Temple Of Helios" en "Inertia" horen. Vooral de laatste staat bol van jazzrock/fusion met invloeden van Return To Forever. Het lijkt alsof de mannen, ondanks dat ze uitstekend musiceren, op voor hen bekend terrein de teugels wat laten vieren." (Progwereld)
Na vier albums in de bekendste bezetting Robert Jan Stips (toetsen, zang) / Sascha van Geest (fluit) / Ron van Eck (bas) / Marco Vrolijk (drums) was er onenigheid binnen de Nederlandse Canterbury-geïnspireerde band over 'hoe nu verder'. Van Geest en Vrolijk besloten niet mee te gaan in de meer jazzrockgetinte aanpak die Stips en Van Eck voorstond. Dat duo vroeg de jonge, virtuoze Herman van Boeyen en wist zelfs de internationaal vermaarde rietblazer Charlie Mariano te strikken. In deze samenstelling werd het ambitieuze "Iskander" gemaakt, waarna Mariano het al vrij snel voor gezien hield. Bijna vergeten was dat het Nederlandse trio vervolgens nog een tournee deed met een bewonderde saxofonist die afkomstig was uit (naast Zappa) hét grote voorbeeld Soft Machine: Elton Dean! De optredens bestonden uit thema's uit bestaande Supersister-nummers die vervolgens met jazzy improvisaties aaneengeregen werden. 50 jaar na dato is deze behoorlijk goed klinkende live-opname op deze CD uitgebracht. Superinteressant!
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
