"In 1992 stond het indie-genre nog redelijk in de kinderschoenen. En zo kon het gebeuren dat het Amerikaanse indie-label Matador verliefd werd op de nog maar net begonnen Nederlandse band Bettie Serveert rond zangeres en gitarist Carol van Dijk, drummer Berend Dubbe (die later als Bauer furore maakte) en twee ex-leden van De Artsen, Peter Visser (gitaar) en Herman Bunskoeke (bas). Matador bracht debuut "Palomine" wereldwijd uit en de plaat werd een succes. Tournees door Engeland en Amerika waren het vervolg en de band behaalde zelfs een vermelding in de roman Glamorama van bestsellerschrijver Brett Easton Ellis. Deze reissue met een extra CD vol demo’s en akoestische versies klinkt ruim 30 jaar later nog even charmant. De bezwerende, naar De Artsen lonkende opener "Leg"s met springerige zang van Van Dijk en woeste gitaarfinale van Visser, geeft nog steeds kippenvel, terwijl "Kid’s Allright" nog even lekker rammelig danst. Een tijdloos album heet dat." (Muziekweb)
"Vijf jaar na hun debuutalbum heeft het Rotterdamse Lewsberg een unieke positie ingenomen in het Nederlandse alternatieve poplandschap. Het viertal opereert nog steeds volledig onafhankelijk, en toert bijna alleen buiten de landsgrenzen. "Without A Doubt", "Going Places" en "Communion" zijn pakkende, bijna poppy gitaarliedjes. Altijd met een melancholieke ondertoon, maar toch: zo luchtig klonk Lewsberg niet eerder. In het ontwapenende "Debbie", verlaat de hoofdpersoon haar man omdat er toch meer in het leven moet zijn dan hun kleine wereldje. In het vertrouwd klinkende "An Ear To The Chest" wil het hart maar niet stoppen met sneller kloppen. "The Joy Of Spring" is een liedje dat precies brengt wat de titel belooft. En dan is er nog het fascinerende "There’s A Poet In The Bushes", waarin een dichter met pen en papier in de aanslag ligt te wachten op inspiratie. De roos is in volle bloei op het even vertrouwd als verrassend klinkende "Out And About"." (Oor) Op 4 november 2023 live in het TANKSTATION, Enschede.
"Opener New York is een ijzersterke single, drijvend op een onverwoestbare, lekker orkestrale staccatoriff. Het daaropvolgende "Going To Heaven" doet een theatrale delivery van zangeres Alison Mosshart. In "LA Hex" gaan de sluizen nog wat verder open en stelt zich achter Mosshart zelfs een gospelkoortje op, in "Love And Tenderness" turven we sporen van reggae en triphop. En het tempo blijft onverminderd laag. Kills-watchers van het eerste uur zal het inmiddels zijn opgevallen: in bovenstaande tekst ontbreken cruciale termen als gruizig, broeierig, rock & roll, schurend, rauw, sexy, bluespunk en zelfs gitaar. Jawel, die laatste dient zich pas écht in volle glorie aan in het vijfde nummer ("103"), als Jamie Hince er eindelijk de fik in steekt. Waarna de boel in "My Girls, My Girls" trouwens snel terug schiet in standje ‘ingetogen theatraal’. Gelukkig compenseert Mosshart de boel door er regelmatig machtige zangpartijen overheen te leggen(luister het Portishead-waardige "Bullet Sound" en huiver)." (Oor)
"Het uit Providence, Rhode Island afkomstige Deer Tick is terug met zijn unieke mix van moderne, hard-driving Americana nu de groep zijn eerste album sinds 2017 uitbrengt en tevens zijn eerste op ATO Records. De kern van John McCauley (zang, gitaar), Ian O'Neil (gitaar, zang), Dennis Ryan (drums) en Christopher Ryan (bas) werkte voor het eerst samen met producer Dave Fridmann (Spoon, The Flaming Lips) om unieke sonische weiden te creëren achter hun straight-ahead songwriting. De resulterende tien nummers zijn in de geest van Los Lobos (Steve Berlin levert zelfs een bijdrage) en The Band, maar nooit retro, aangezien Deer Tick volwassen werd in het nieuwe millennium; roots rock staat centraal, maar flitsen van powerpop en AOR komen in beeld, en voegen lagen toe aan het geluid van de band. Er is veel om van te houden op Emotional Contracts, want Deer Tick keert terug naar de indierock en bewijst dat ze gaan waar het nummer hen brengt." (Glidemagazine)
"Van debuutalbum "The First Stirrings Of Hideous Insect Life" naar "Echo Palace" – de evolutie in sound die het Rotterdamse Iguana Death Cult heeft doorgemaakt is redelijk te volgen via hun albumtitels. Wat begon als energieke en ietwat smerige garagepunk uit de Thee Oh Sees-hoek is twee albums later verworden tot rammelende indierock, met soms nog steeds een uitspatting, maar net zo vaak een spontane saxofoon of andere nieuwe toevoeging aan het muzikale palet. Die saxofoon komt het mooist tot zijn recht aan het einde van het verder vertrouwd klinkende "Oh No", waarbij de band even als een volleerde jazzband klinkt. Al mag de saxofoonsolo in de bridge van het episch opgezette "Heaven In Disorder" er ook zeker zijn. Andere uitschieters zijn "Pushermen" en "Rope A Dope", niet toevallig twee van de meest explosieve songs. De rauwe energie die de liveshows van de band kenmerkt, wordt hier over de gehele linie namelijk een beetje gemist." (OOR)
"Het is achteraf gezien best ongelukkige timing geweest om als band vlak voor corona door te breken, toen de hele livescene in de ijskast ging. Het overkwam de Amsterdamse indierockband EUT, die met "Be My Reactor" hun tweede in de coronatijd opgenomen album uitbrengen. Daarop pakt het vijftal o.l.v. Megan de Klerk de zaken iets minder frivool aan dan voorheen. Er zijn nog steeds genoeg vrolijke indiepopliedjes, maar er is ook meer ruimte voor persoonlijke reflectie en rustpunten. Eveneens kregen synths een meer prominente plaats. Daarmee klinkt de band hier volwassener dan ooit, zonder dat er aan luisterplezier wordt ingeboet. De evolutie hoor je het beste terug in het fijne "Step By Step", waarin gelaagde vocalen en kabbelende synthesizers uiteindelijk openbloeien tot een heerlijk ongecompliceerd refrein. EUT is natuurlijk verre van de eerste indieband die zich een paar albums diep in z'n carrière een wat gematigder en meer elektronische sound opzoekt, maar betreedt die gebaande paden met veel verve." (OOR)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
