"Calling ‘Flaws’ a Bombay Bicycle Club record is misleading. It isn’t; not in that sort of way. We probably would have gone with Jack Steadman and Bombay Bicycle Club, because there’s a real sense that the new album makes him the star. His acoustic guitar is the album’s anchor, with very little in the way of contribution from the other band members - but this is entirely a good thing. Like the debut, the melodies contained on the new album are its strongest point. Even the reworkings of a selection of older tracks sound fresh, their immediacy shining through even more clearly due to their bare-bones makeup. Closing with Steadman’s take on Joanna Newsom’s stunning ‘Swansea’, rejigged with an entirely new hook, and showcasing the frontman’s breathless vocals very well indeed, ‘Flaws’ is a gentle rebuke for those who had written Bombay Bicycle Club off after just one record." (diymag)
"Opening with the deep rattling lope of "That's Why" and then segueing into the bright and lovelorn Celtic flavors of "Lost in the Tide," the Cave Singers' fifth album, 2016's Banshee, finds the group stretching their boundaries on all sides, adding a greater electric force to the performances while deepening the dynamics of their indie-folk side....Though most of the tunes on Banshee lean more to the folkie side of the Cave Singers' repertoire than their rock & roll inclinations, the fuzzy clank of "The Swimmer" and the reverb-addled stomp of "Christmas Night" demonstrate these guys still know how to rock the joint with the amps turned low, while also respecting the darker and broader atmospheres of their more subtle but similarly powerful numbers." (AllMusic)
Amerikaanse indie rock band uit Philadelphia.
"The Night Café was a British indie popband from Liverpool. The band consisted of Sean Martin (vocals/guitar), Josh Higgins (guitar), Arran O'Connell Whittle (bass) and Carl Dillon (drums). The band formed in 2013, released two EPs: "Get Away from the Feeling" and "Bunkbed" in 2017 and 2018, respectively, before releasing their debut studio album "0151" in 2019. The band's name comes from the Vincent van Gogh painting of the same name (originally known as Le Café de Nuit). The band formed in 2014 while the members were still in secondary school, and bonded over mutual musician interests such as Title Fight and Kings Of Leon. On 8 May 2019, the band announced their debut studio album, "0151", which was released on 23 August 2019. On 6 November 2023, the band announced the death of lead singer Sean Martin through a post on their social media accounts. He was 26." (Wikipedia)
"Zanger en gitarist Niko Kapetan en drummer Bailey Minzenberger weten hoe je met een minimaal rockarsenaal een monumentaal geluid neerzet. Op hun debuutalbum "Where We’ve Been, Where We Go From Here" bouwt het duo uit Chicago, aangevuld met voormalig bandlid Luke Stamos op bas, het titelnummer uit van melancholisch gitaardeuntje tot majestueus anthem. Daarbij wordt Kapetan, gezegend met zo’n klaaglijke stem waarin altijd hoge emotionele nood doorklinkt, gestut door koortjes. Een haast orkestrale kracht waait door je speakers. Het past bij een duo dat zegt beïnvloed te zijn door zowel romantische klassieke muziek als de rauwere kant van artpop. En waar het nummer "Crimson To Chrome" zijn samengebalde energie laat ontsnappen in kleine gitaarexplosies, is "For Ella" kamerpop met piano en strijkers. Complexe liedjes die met aandacht zijn vormgegeven en uitgevoerd, ofwel met brute kracht ofwel met tedere precisie. Een blakende nieuwkomer in de indiescene." (Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
“Hinds wist zich tot nu toe te profileren als een tuchteloze bende gillende keukenmeiden met gitaren, hoogst vermakelijk en incidenteel hoogst irritant. Elke nieuwe single kon rekenen op meer lof dan afschuw. De rammelende garagepop van de señorita’s uit Madrid is met momenten zo lomp, maar altijd met het strandzand tussen de tenen. Het leven van Hinds hangt van feestjes aan elkaar en de met stevig accent bezongen liefde uit de liedjes is pure kalverliefde. Feestnummers als ‘San Diego’ en ‘Castigadas En El Granero’, staan perfect in balans met de meer bekoorlijke passages op de plaat. Zo bewijzen de Spanjaarden op “Leave Me Alone” tot meer in staat te zijn dan dissonant geblèr. Het lieflijke ‘I’ll Be Your Man’, het groovende ‘Bamboo’ – het zijn bijna allemaal geweldige popsongs met een fijn, scherp randje. Hinds zwiert, zwaait en zweet, want de zon blijft niet langer achter de wolken. Hinds heeft gedaan wat het moest doen. Test doorstaan, missie geslaagd, op naar de festivals.” (The Daily Indie)
"The first thing to note about Rachael Yamagata’s fourth solo album, Tightrope Walker, is the rich, slightly dark, but very embracing quality of its sound. Backed by members of Yo La Tengo and The Roots, she has made a record that feels intimate and warm even in its bleakest moments; of which there are quite a few. It’s also an album of paradoxes." (echoesanddust)
"‘Tied to a star’ gaat de meeste fans sowieso kunnen bekoren, en waarschijnlijk eveneens een deel anderen. Het is geenszins een topper zoals zijn solodebuut, maar wel een plaat waar genoeg lekkers op te vinden valt om te overtuigen. Zoals eerder reeds aangehaald, is J Mascis vermoedelijk een volleerd kaarter: de artiest kiest zijn slagen uit en telt zorgvuldig alle troefkaarten, zodat hij zonder problemen het spelletje binnenhaalt." (bron www.indiestyle.be)
"Holding Hands With Jamie is smerig en naargeestig. Er is geen begin, geen eind, enkel een uitzichtloos midden van duwen en trekken, van vallen en proberen op te staan – wat zelden lukt. Een schreeuw, een duik in de vissenkom, een trein die voorbij raast. ‘Spending time watching Top Gear with my trousers down’, beschrijft zanger Dara Kiely de situatie aan het begin van het album. Even later richt hij zijn woede op een kat die in de tuin van de buren kakt. Soms stelt hij lukraak vragen aan gesprekspartners die vermoedelijk enkel in zijn verbeelding bestaan. ‘Have you been eating worms?’ ‘Do you reckon Batman and Robin ever kissed?’ De vragen resoneren in de ruimte, antwoorden blijven uit. De zanger zoekt zijn heil buiten de deur, ‘throwing biscuits down O’Connel Street / It’s pointless’. Allicht, maar ook de beste (en intelligentste!) white trash van het jaar." (OOR)
"The Sun and Her Scorch is een verzameling angstige overpeinzingen, openhartige observaties en oprechte beschouwingen, af en toe afgewisseld met broodnodige vrolijkheid en goede vibes. Dit is een alt-popproductie met veel inhoud en een vleugje eenvoud, en met hun tweede plaat bewijst Dizzy dat de impact van hun eerste plaat geen toevalstreffer was." (getinherears.com)
"It’s been five years since Phoenix Foundation’s last record, Give Up Your Dreams. The intervening years have been spent creating the acclaimed soundtrack for Taikia Waititi’s Hunt For The Wilderpeople, building shrines to light, creating scores for VR, producing other bands and, that most lockdown-friendly activity, baking sourdough. Friend Ship, more so than previous releases, trades in the syrupy 70s MOR popularised by Father John Misty – string sections, brass and horns make it a richly textured record. Samuel Flynn Scott’s sardonic wit peppers the record, with some genuine laugh out loud moments on Guru and Miserable Meal. But there’s also incredible candid moments, such as on the jazzy album highlight Tranquility. It’s a record that contains some of the group’s best song writing and arrangement, there’s only the slight mis-step of Landline that doesn’t quite fit the record’s really nuanced aesthetic. Another great record from a criminally underrated band." (NarcMagazine.com)
"Pinegrove really isn’t doing anything new here. They literally just decided that instead of releasing new music, they’ll re-release a big batch of their old stuff, but just... better. But rather than feeling like a deliberate, laboured reconstruction, it feels almost effortless. Like they’ve just improved as a band, and decided to improve on their current body of work because why not. If you’re not a fan of this style of music in general this won’t do anything to win you over, but if you’ve found them to be just alright, the way they’ve fleshed these songs out, combined with the charm of the pseudo-live setting, might just win you over." (Sputnik Music)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
