"Introspectieve muziek en stemmige indiefolk, dat is waar we Jasper Boogaard van kennen. Tenminste, als hij als Nagasaki Swim opereert en niet, onder andere namen, heel andere klanken boven tovert. Hij werd een studionerd genoemd, een soort Einzelgänger in coronatijd. Inmiddels zet hij zijn ramen steeds een stukje verder open, werkt hij met prima andere muzikanten en sluipt er steeds meer pop en rock in zijn folkliedjes. Na het introverte "The Mirror" (2021) en het prachtige, vaak nog ingetogen "Everything Grows" (2023) laat Boogaard in zijn deels vernieuwde band (met leden uit Coaster en Library Card) de teugels steeds meer vieren. De liedjes krijgen meer ballen, al zal je die vederlichte stem van Boogaard niet snel boos of met stemverheffing boude uitspraken horen doen. Melancholie is er vaak nog te over, alleen blakert die ongedwongen, soms wat richtingloze dromerigheid er bij de inmiddels 27-jarige Rotterdamse wonderboy steeds wat meer vanaf." (OOR)
“Raw, naked, Leif Vollebekk lays it all out like a modern day Jeff Buckley, Elliott Smith, or better yet Nick Drake. It’s doubtful Vollebekk will succumb to the same fate; there more hope in his music, a powerful thing that pulls the listener in.‘Inland’ is packed with the sound, from the pleasant instrumentation of “Northernmost Eva Maria” to the breathtaking “Don’t Go to Klaksvik”. With a soft shuffle in the brushed percussion and a low, rumbling piano, Vollebekk pours his soul into “Klaksvik” in a way so moving it’s unnerving. This is beyond folk-pop, beyond indie, beyond contemporary. ‘Inland’ is a masterpiece. In his mind, he’s accompanied the masters like Dylan and Ray Charles, who populate his record collection. On ‘Inland’ he does a viable job achieving what he hoped to — find a unique sound somewhere between Hank Williams and Sigur Ros. You can hear it as early as opener “In The Morning”. It’s strange and powerful, masterful and genius.‘Inland’ will take your breath away.” (Fensepost)
“Afgeknipte dreads, een volledig nieuwe look, King Charles presenteert met trots zijn nieuwe album "Gamble For A Rose". Het album begint met het gepassioneerde "Loose Change For The Boatsman", een nummer dat rustig opgebouwd wordt, om daarna te transformeren in een opgewekt, snel dansnummer. Het titelnummer "Gamble For A Rose" verhaalt over het moment dat hij ergens speelde, en zij kwam binnen. Hij raakt volledig van de kaart, de indruk is verpletterend. "Lady Of The River" is een vrolijk nummer, waarbij je vrijwel niet stil kunt blijven staan. Het eerste nummer dat Costa ooit schreef was "Carry Me Away", dat nu voor het eerst op een album staat. Ingetogen en breekbaar klinkt het mooie "In Silhouette", aan het einde van het album. Het gehele album geeft de luisteraar een intieme blik in het gevoelsleven van King Charles. Een mooi, gevoelig album met sterke, dansbare melodieën.” (Rock Portaal)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
