TranSylvania is een film uit 2006 van Tony Gatlif. Deze regisseur maakt intense films over de zigeunerwereld, waarin muziek de grote motor is. Eerder maakte hij o.a. Latcho Drom, Vengo, Swing en Exils. In TranSylvania volgen we Zingarina, die zwanger is van haar grote liefde, een Roemeense muzikant. Hij is plotseling uit Frankrijk vertrokken en zij besluit hem achterna te reizen. Aangekomen in Transsylvanië, hartje Roemenië, geeft ze zich over aan het betoverende land en de meeslepende muziek. (bron: Contact Film) "Muziek die jubelt, rouwt, kalmeert en plezier geeft. Zoals het leven zelf." (NRC Handelsblad) "Wanhoop is een genot in TranSylvania. Het is ladderzat in de modder vallen en je armen laten zwieren op de muziek." De film won o.a. een award voor de beste filmmuziek op het filmfestival van Gent in 2006.
Deze CD is gemaakt t.g.v. het 60-jarig jubileum van Tata Mirando Sr. (Meizel), oudste zoon van wijlen Jozeph Weiss Mirando. Samen met zijn ouders, 11 broers en 3 zusters kwam TAta in de crisisjaren noodgedwongen naar Nederland. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Meizel Mirando met zijn vader en broers het orkest voortgezet. In de jaren '50 werden de Mirando's in Nederland een begrip en ze zijn dat nog steeds - in binnen- en buitenland. Mirando Sr., t.t.v. de opnamen van deze CD 75 jaar oud, speelde in 1994 nog immer met twee van zijn kinderen en twee neven in de derde generatie 'Orkest Tata Mirando'. Dat is het orkest dat te horen is op deze CD. (bron: Syncoop)
" Few compilations of Gypsy music are as broad-minded as Gypsy Road.The Gypsies who enrich this CD come from India (Musafir) and Turkey (Kemani Cemal), as well as Spain (Gerardo Nunez, Casta), Italy (Acquaragia Drom), and France (Energypsy). Gypsy culture has, of course, been a part of Eastern Europe for centuries, so it's only right that several tunes on this album would be recorded in that part of the world. The Eastern European Gypsies heard on Gypsy Road come from Bulgaria (Yuri Yunakov), Hungary (Ando Drom, Kalyi Jag), Romania (Taraf de Haidouks), and naturally, Russia (Loyko, Kolpakov Trio). But as diverse as this CD is, one can hear the parallels between these artists. Most of them use what is called "modal" or "scalar" playing; even if you don't understand the technical meaning, you can recognize modality when you hear it. Gypsy Road is a fine collection that world music enthusiasts should make a point of acquiring. (Alex Henderson)|
"Bij de biopic over Django Reinhardt hoort een soundtrack om u tegen te zeggen! Vergeet de naam Warren Ellis voor één keer, zijn bijdrage aan deze plaat is uiterst beperkt. De filmmakers maakten in elk geval de juiste beslissing het Rosenberg Trio in te huren. Niemand weet meer dan de familie Rosenberg de geest van de Belgische godfather Django in ere te houden. De manier waarop de Rosenbergs hun repertoire uitbouwen geeft alleen maar aan hoe Reinhardt heden ten dage zelf geklonken zou hebben. Vreemd genoeg klinkt er weinig viool op deze soundtrack. Gezien de aanzienlijke samenwerking tussen Stéphane Grappelli en Reinhardt had je een extra violist verwacht, al vult er hier een klarinet met verve de plek van Grappelli op, zodat klassiekers als "Nuages" of "Minor Swing" mede dankzij de moderne opnametechnieken uiterst fris klinken. De interpretatie die het Rosenberg Trio hier geeft is gewoonweg de moderne standaard in het genre." (Bart Walravens, Cutting Edge)
Naïma en haar vriend Zano besluiten impulsief om van Parijs naar Algerije te reizen via dezelfde route die hun ouders in de jaren 60 namen maar toen in omgekeerde richting. Ze zijn op zoek naar zichzelf en naar een diepere kennis over hun verleden. Onderweg in Andalusië en Marokko ontmoeten ze zigeuners en jonge migranten, en beleven ze zwoele avonturen. Hun zwerftocht naar het zuiden is ook en vooral een muzikale reis die eindigt met een zinderende finale waarin ze de genezende kracht van een extatisch muziekritueel ondergaan. (bron: Filmfreak) De Frans-Algerijnse regisseur Tony Gatlif staat bekend om zijn muzikale films die zich afspelen in de zigeunerwereld waar hij zelf vandaan komt. Zo had hij successen met films als 'Gadjo dilo' en 'Vengo'. Ook in de roadmovie 'Exils' maakt de muziek weer een belangrijk deel uit van de beleving. Hoofdrollen zijn voor Romain Duris ('L'auberge Espagnol') en Lubna Azabal ('Viva Laldjérie'). (bron: Film1.nl) "Spetterende muziek." (Filmkrant)
Album uit 1989 van één van de weinige professionele Hongaarse zigeunermuziekgroepen. Opvallend is het veelvuldig gebruik van het lichaam (vingerknippen, oraal geïmiteerde contrabas, fluiten) en non-instrumenten (waterkan, lepeltjes) naast de enige 'echte' instrumenten tambura en gitaren.
Portret van violist Nello Weis Mirando, die in het zigeunerorkest van zijn vader en oom een harde leerschool kreeg
Jimmy Rosenberg is in 1980 geboren in Eindhoven in een Sinti-familie. Hij heeft de gipsy-swing met de moedermelk binnen gekregen en heeft zich tot één van de meest gewaardeerde vertolkers van het genre ter wereld ontwikkeld. Op de gitaar naar het grote voorbeeld Django Reinhardt. Jimmy Rosenberg bezit niet alleen een grootse virtuositeit, hij verlegt ook op innovatieve en creatieve wijze de grenzen van het genre. Zoals hij demonstreert op deze cd, die uitkwam toen hij 19 was. (GR Muziekbank)
"The Gypsies were on their way the ball But none of them had the right clothes..." Well, this fall the Őrkő Gypsies really were on their way, but they weren't going to a ball, as in the song. They Were on their way to the Etnofon Recording Studio in Budapest to record a bit of their special knowledge and talent - a few pieces from their scintillating singing tradition. It was a big adventure for them and the first time they had stood in front of a microphone to sing their grandparents' songs, documenting them for posterity and for their grandchildren to listen to someday. (bron: Etnofon)
"Gipsy Kings, het verbond tussen telgen van de zigeunerfamilies Reyes en Baliardo, maken muziek voor zomer, zon, zee en strand - bij voorkeur op een Spaans eiland of aan een Spaanse kust. De mannen zijn inmiddels 25 jaar actief, maar klinken nog precies hetzelfde als in het begin. "Savor Flamenco" bevat naast het geselende gitaarspel en de geëxalteerde manier van zingen, ook enkele meer Braziliaans getinte samba's en aardige instrumentaaltjes. Het is nog steeds aanstekelijk, variatie is er door de toevoeging van fluit, bas en piano. Ogen dicht, goed wijntje erbij en je waant je weer eventjes in de zuidelijke zon!" (Jaap van Eik, Lust For Life; waardering: 3 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
