Heruitgave uit 2020 van het debuutalbum van deze singer/songwriter uit Utah VS, uitgebreid met een bonus cd. Breekbare liedjes, met als belangrijkste begeleiding haar eigen akoestische gitaar. Een deel van de CD is live opgenomen, wat 't extra direkt maakt. Mix van Edie Brickell en Heather Nova. Haar debuutalbum, uit 1994. Met o.a. 'Who Will Save Your Soul'.
"De eerste twee CD’s bevatten in totaal 31 songs uit de lange historie van de band, waarvan verschillende versies niet eerder zijn uitgebracht. Hierop zijn voornamelijk studio-opnamen te horen, naast enkele live-versies, steeds van verschillende bezettingen. De derde CD is een heruitgave van het album "The Fields Of Eden" uit 2015. Dit album werd, zoals eerder gemeld, hoog gewaardeerd door pers en fans. Het hoogtepunt is de titelsong, dat al ruim voor de release al werd gespeeld tijdens de concerten sinds begin deze eeuw. Het is een song in de traditie van "Lord Of The Ages", beginnend met een ouverture en een epiloog, met naast schitterende muziek erg mooi gesproken woord door een bevriende huisarts annex amateur toneelspeler, Dr. Andrew Jackson. Het is een gevarieerd album, met ook meer uptempo songs als "Long Time Running", "Walk Away From Heaven" en het bluesy The Same Rain. De DVD toont het laatste Britse concert op 25 januari 2020 in de Town Hall in Ripley." (Bluestown Music)
"De Schotse artieste van Chinese origine debuteerde in 2005 met "Eye To The Telescope", waarop ze pakkende poprocknummers afwisselde met liedjes waarin blues- of alt.country-invloeden doorklonken. Het opnieuw door Steve Osborne (New Order, Placebo) geproduceerde "Drastic Fantastic" is de even logische als zelfverzekerd klinkende opvolger, die het succes nog wat verder kan uitbouwen. De rootsy invloeden zijn nagenoeg verdwenen, dit is echt een plaat voor het grote publiek, met goed in het gehoor liggende rocknummers naast soepele popsongs en ingetogen ballads. Het spannend opgebouwde "Funnyman", het aanstekelijke "Saving My Face" en het eerder al eens als akoestisch b-kantje verschenen maar voor deze plaat radicaal omgewerkte "Little Favours" zijn de onmiddellijk aansprekende hoogtepunten. Terwijl Tunstall zichzelf ontpopt als de ideale kruising tussen die twee andere ‘girls who played guitars’: Meredith Brooks en Liz Phair." (Oene Kummer, Oor)
Zelden liepen vorm en inhoud zo ver uiteen als op Cannibal, opener van het eerste soloalbum van Marcus Mumford. Wat je hoort: een akoestische gitaar, bescheiden tokkelend, licht pulserend. Een melodie is nauwelijks te ontwaren. De wereldberoemde zanger zingt op zijn kenmerkende mild-melancholische wijze wat voor zich uit. (...) Maar dan de tekst: ‘I can still taste you and I hate it / That wasn’t a choice in the mind of a child and you knew it.’ Veel explicieter ga je het niet krijgen. Het misbruik ligt dertig jaar achter ons en al die tijd heeft Mumford het weggestopt. Nu hij de confrontatie aangaat, blijkt het akelig vers en (dus) ongeordend. Mumford stuitert van erkennen naar ontkennen. Van manieren om het achter zich te laten – misschien kan vergiffenis uitkomst bieden? – naar het besef dat ‘t hem nog steeds opvreet en dat hij er misschien wel nooit overheen komt. Kort voor het einde explodeert het nummer. (...) (self-titled) is, voor zowel maker als toehoorder, een album van groot belang. (OOR)|
"Deze box, waar de fans al reikhalzend naar uitkeken, is het chronologische vervolg op Archives Volume 1 en duikt diep in de periode voorafgaand aan Jonis meesterwerk Blue, dat dit jaar zijn vijftigste verjaardag viert. Verspreid over 5 cds krijgen we bijna zes uur onuitgebrachte thuis-, studio- en live-opnames uit haar rijkgevulde kluis te horen. De nummers staan in chronologische volgorde, zodat we Mitchell in realtime kunnen volgen door een van de meest creatieve periodes van haar carrière. De collectie bevat verschillende niet eerder uitgebrachte liedjes, waaronder Jesus, opgenomen in 1969 in het appartement van haar vriendin Jane Lurie in New York in Chelsea, dat ook als decor diende voor Chelsea Morning. Andere hoogtepunten zijn een optreden in Ottawa uit 1968 en een concert in Londen uit 1970 dat werd uitgezonden door de BBC, waarin Joni enkele nummers samen met James Taylor zingt. Het begeleidende boek bevat veel fotos en een interview met Cameron Crowe." (Platomania)
"Another set of solid British folk-rock from these longtime vets is loaded with soaring group harmonies, rather ambient textures, and an authentic feel and musicianship that marks all of their best work. Though these tracks don't necessarily pack the punch of the work of earlier Steeleye Span lineups, there is hardly a bad song here. The set might suffer from a slight homogenous feel, but there is no arguing with tracks like the opener "The Prickly Bush," the graceful balladry of "Go From My Window," and the darkly satirical "You Will Burn." This is definitely a band that has aged well and does its legacy no injustice with releases as even as this." (Allmusic)
Deze compilatie bevat de volledige albums "Van Kwaad Tot Erger" en "Voor God En Vaderland" in de correcte volgorde plus 2 bonustracks van het album "Wie Zwijgt Stemt Toe" uit 1978.
"Het laatste werkstuk Van Greg Brown dat recent in mijn brievenbus belandde wordt afgesloten met Tenderhearted Child. Ook de nieuwe langspeler van Seth Avett, integraal gevuld met songmateriaal van de meesterlijke singer-songwriter sluit af met in een verstilde pianoballade getransformeerde uitvoering van dat prachtige nummer. Seth Avett was ten tijde van de release nauwelijks enkele maanden geboren maar pikte dat nummer op tijdens zijn tienerjaren en het ondertussen uitgebreide oeuvre van Brown vormde een niet te onderschatten inspiratiebron in de evolutie van het songwerk dat hij met zijn jongere broer Scott bij The Avett Brothers debiteerde en zijn soloprojecten. Een recente ontmoeting met Brown in het huis in Iowa waar hij samenleeft met zijn vrouw Iris Dement sterkte Seth in zijn besluit om de imposante catalogus van Brown, in navolging van Willie Nelson, Gillian Welch en Lucinda Williams nog eens zorgvuldig te doorbladeren en te verwerken." (Written in Music)|
"Runrig is een Schotse folkrock band, die in 1973 door de broers Rory en Calum MacDonald en Blair Douglas werd opgericht op het eiland Skye. De muziek wordt wel omschreven als "highland rock", en de muziek lijkt de ruige, winderige sfeer van de hooglanden na te bootsen. De liedjes worden in zowel het Engels als het Schots-Gaelisch gezongen. Huidige leden van de band zijn Rory en Calum MacDonald, Malcolm Jones, Iain Bayne, Bruce Guthro en Brian Hurren. Runrig was een van de eerste bands die moderne muziek in het Gaelisch zong, en was een inspiratie voor de bands die volgden. Runrig's eerste album werd in 1978 uitgebracht met de naam Play Gaelic. Het was een vernieuwend album aangezien alle liedjes in het Gaelisch werden gezongen. De muziek is licht, warm en akoestisch. Het werd in 1990 opnieuw uitgegeven." (Muziekweb)
"Scotland's Runrig were formed in 1973. Runrig play a version of traditional Scottish folk music with a more anthemic rock sound; they are known for pride in their heritage and their spirited energy. The band has released over a dozen studio albums, including Play Gaelic (1978), Heartland (1985), The Cutter and the Clan (1987), Amazing Things (1993), The Stamping Ground (2001), and Everything You See (2007). While extremely popular in Britain, they remain largely a cult band in America, with followers in the Celtic and folk arenas." (Allmusic) Op dit album zijn de gaelic songs verzameld die zij in de periode van 1973 tot 1998 op hun repertoire hebben gehad. (GR Muziekbank)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
