Gloednieuw deel in de serie 'A State Of Trance". De cd is gemixt door Armin van Buuren zelf en bestrijkt elke centimeter van het genre met briljante platen van artiesten als Super8 & Tab, Orjan Nilsen, MaRLo, ReOrder, Fatum, Protoculture en Stoneface & Terminal.
"Het legendarische Britse duo Paul Daley en Neil Barnes zorgde met het iconische debuutalbum "Leftism" in 1995 voor een ware aardverschuiving binnen de dance-scene. Leftfield rekte het begrip house flink op en kwam als een van de eerste acts met een frisse combinatie van house, techno, dub en reggae. Daarmee effende het duo het muzikale pad voor groepen als The Chemical Brothers, Underworld en The Prodigy. Na het tweede album "Rhythm And Stealth" (1999) werd het stil. In 2002 gingen de heren uit elkaar, maar Barnes treedt sinds 2010 weer als Leftfield op. Dit album van zijn hand is donkerder en meer underground dan zijn voorgangers, maar zeker niet minder opzwepend. Meer techno-gericht ook, zoals de knaller "Univeral Everything". Wat sound betreft pikt Leftfield de draad op het mee gestopt is, met pulserende baslijnen, rave-sounds en stevige jaren 90-beats. Samenwerkingen zijn er met Poliça's Channy Leaneagh, Ofei, Sleaford Mods en Tunde Adebimpe van TV On The Radio." (Jesse Voorn, Platomania; cijfer: 8,0)
Twintigjarige jubileum-editie van het derde album van de Britse groep, aanvankelijk een duo (Karl Hyde en Rick Smith), maar vanaf dit album uitgebreid met de veel jongere Darren Emerson, een kind van de nieuwe dance-lichting. Oor schreef er in 1994 over: "Een openbaring voor veel danceliefhebbers en rockfans. Met flarden gesproken tekst, wat gesampelde stemmen, gitaren en een zanger creëert Underworld in een grillig web van trance, dub en technobeats haar eigen wereld." (RS) Deze editie is uitgebreid met een extra schijf met daarop voornamelijk tracks van singles die in die periode verschenen én enkele rarities en niet eerder uitgebrachte tracks.
Orbital succeed here with sounds and arrangements that echo their mid-1990s releases Snivilisation and In Sides, albums that stretched beyond their acid roots to become epics of a different mind, full of 4/4 braindance with beautifully narrative qualities. This LP leans heavily on the female and childlike vocal samples that gave those releases their distinctive feel, from the rising and falling heartbeat of Monsters Exist to the arcade action of Buried Deep Within. It also clearly references the brothers progressive politics from song titles to studio dialogue, culminating in album closer There Will Come a Time, a meditation on the inevitability of all life and science. (treblezine.com)
"Een dancedebuut waarbij je opveert: ha, zo kan het ook. Even geen soulvolle gastvocalen, intellectueel verantwoorde kunstdance, of retrodisco. Dit eerste album van de Berlijnse producer en muzieksoftwaremaker TJ Hertz ademt weliswaar veel elektronische muziekgeschiedenis, maar weet toch ook een heel nieuw dancegevoel op te roepen, dankzij een technisch razend knap en misschien juist daardoor herkenbaar eigen geluid. Natuurlijk waart de geest van Drexciya rond in de futuristische en opwindende SF-electro van "Ratchet", hoogtepunt van de plaat. En ja, we horen de weidse technotrance van onze eigen Speedy J in het strenge "Dogma", dat de dansvloer kan laten dreunen in een trage maar ongelooflijk zware bassdrum. Hertz kleurt zijn dansritmes in met vervreemdende, krassende en rafelige ambient- en spacegeluiden. Daarmee geeft hij niet-dansbare tracks als "First Witness" en het onnavolgbare "One Stitch Follows Another" een aangename en soms fijn duistere spanning." (Robert van Gijssel, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"De Duitse DJ Paul Kalkbrenner zag dit album een week na de release in eigen land op de eerste plek in de album top 50 terug. Ook in Nederland wordt "7" goed ontvangen door binnen te komen op plek 5. Iets dat meer dan terecht is. Kalkbrenner is al sinds 2000 actief in de technowereld toen zijn eerste album "Superimpose" uitkwam. Het duurde echter wat langer voordat hij bekend werd bij het grote publiek. TOen koos hij nog voor de wat hardere techno, nu kiest hij voor de iets softere variant. Het gaat in sommige nummers ook de kant van deephouse op. De meest opvallende nummers op het album zijn de tracks die Paul Kalkbrenner in een nieuw jasje heeft gestoken. Zo is "Cloud Rider" een remake van "Youre The One For Me" van D-Train, "A Million Days" een nieuwe versie van "Never Too Much" van Luther Vandross, maar zal vooral "Feed Your Head" bekend in de oren klinken als een sample van de klassieke wereldhit "White Rabbit" van Jefferson Airplane." (Bart Veenstra, WrittenInMusic; 4 uit 5 sterren)
"Dominic Glynn, the man behind Fluid has had a broad and fascinating musical career that has included arranging the theme music for TV's 'Dr Who' in the mid-eighties, and the commencement of 'No Bones records' - on which, quite rightly, 'Digital Phunk' is released. Glynn takes curious elements from jazz, funk, ambience and moulds them together, along with his obvious fascination with electronic music. What results is a truly original and invigorating hybrid of styles. At a time when mediocrity seems to rule the charts, there are occasional musical releases that merit interest, but you have to look for them. 'Digital Phunk' is one of them. The best track may well be 'Crashed', a heavy, percussion lead piece. The ambience of 'Thoughtography' is also compelling, as is 'Melting Moon'. With such a variety of styles, this collection could sound inconsistent and sparse. As it is, the whole album flows majestically with a hard-edged, alien style. Highly recommended." (Amazon)
"Een nieuw album van Juan Atkins, de vader van de extreem dansbare en soulvolle Detroit-techno, is een bijzonderheid. Allereerst: Atkins is geen album-man. Op zijn label Metroplex, dat hij in 1985 oprichtte om de platen van zijn alias Model 500 uit te brengen, verschenen vele singles en 12-inches, bedoeld voor de draaitafels in de houseclubs van Chicago tot New York. Pas in 1995 verscheen een eerste album van Model 500, "Deep Space", op het Belgische R&S. En "Digital Solutions" is na liefst 16 jaar Model 500's opvolger van "Mind and Body" (1999). Veel belangrijker: "Digital Solutions" is een geweldige danceplaat, gemaakt door een stamvader die na al die jaren nog altijd de maat aangeeft. Een dansbare maat, welteverstaan, want Atkins lijkt in tracks als "Electric Night" en "Hi NRG" - de titels zeggen het al - een statement te willen maken: dance is bedoeld om op te dansen. Dat wordt nog weleens vergeten, zie de huidige overvloed aan kunstdance in musea en concertgebouwen." (Robert van Gijssel, Volkskrant)
Een promotie cd van het Nederlands Pop Instituut in samenwerking met Conamus. Oorspronkelijk bedoeld om de Nederlandse dance acts te presenteren aan de professionals in de muziekwereld. De radiostations en podia in binnen- en buiteland. Wil je het allemaal opnieuw beleven, de dance-scene van 2004, of ben je nieuwsgierig naar hoe het er toen aan toeging? Dat kan uitstekend met deze verzamelaar vol met electro-techno-grooves met hier en daar een latin-twist. (GR Muziekbank)
Het materiaal van 4 EP's die verschenen in 1991 en 1992, dus ten tijde van het albumdebuut "Accelerator", verschenen. Deze EP-tracks hebben minder sfeer-toevoegingen dan op de albums van FSOL te horen is en bevatten meer dansvloergericht materiaal, waarin veelvuldig de vervormde en knorrende geluiden van de 'acid machine', de Roland TB 303 drumcompuuter, opduiken.
Z'n tweede volwaardige album, een dubbelaar zelfs, uit 1994, waarop z'n muziek tot zeer abstracte, minimale, ambienteske klankvelden zijn verworden. Zelfs de titels zijn abstract. Een klassieker in z'n soort.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
