"This record begun life as two separate 10-inch discs first issued in 1961, a time when a recent and grotesque memory was the Perotinus record with the massed voices of the Dessoff Choirs, all doubled at the octave. But ideas were changing and at about the same time members of the New York Pro Musica made a much more 'ascetic' record from the same repertory three solo voices and a vielle, following the evidence that this was music for soloists. With these two extremes on record, Deller predictably steered a middle course: four solo voices all doubled by instrumentsthough on the second record, he commendably included one piece, Dic Christi veritas, with voices alone and improved on the nature of the doubling in the other pieces. Now it seems agreed that the music works best with solo voices. The performances are extremely well controlled and the recorded sound is very good. So even though preferences have changed in the intervening decades this is a record of the first importance." (D.F., Gramophone, 1980)
In de jaren '50, een tijd dat veel oude muziek in de vergetelheid dreigde te raken, was het in Engeland (en ver daarbuiten) Alfred Deller die (vooral) vocaal Renaissance-repertoire weer onder brede aandacht bracht. Goed getrainde hoge mannenstemmen zijn 50 jaar later niet zo heel zeldzaam meer in de oude muziekpraktijk maar t.t.v. Dellers doorbraak werd zijn engelachtige counter-tenor zo ongeveer als een wereldwonder beschouwd. Ook nu smelt je weg als je hem volksliedjes als "Greensleeves", en madrigalen hoort zingen. Dit is een bloemlezing uit z'n opnamen voor Vanguard, gemaakt tussen 1954 en 1965. Soms met slechts luit- of clavecimbelbegeleiding, maar ook met het door hem opgerichte vocale ensemble The Deller Consort.
Heruitgave uit 1991 van opnamen uit 1956.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
