"Trevor Rabin is vooral bekend vanwege zijn lidmaatschap van de band Yes, en het nummer "Owner Of A Lonely Heart" uit 1983. “Rio” telt tien sterk verschillende songs met een totale speelduur van een klein uur. Het resultaat is een sterk album met nadruk op het zanggedeelte, het is ronduit indrukwekkend, vooral door de harmonieën en de vocale hoofdrol van Rabin zelf. Qua geluid en composities ligt “Rio” in het verlengde van voorganger “Can’t Look Away”, ook al zit er 34 jaar tussen beide albums. De muziek is eclectisch van aard, is zeker geen prog op een enkel nummer na ("Push"), en gaat van bluegrass tot pop en jazz en alles ertussenin. Het is een mooie terugkeer van Rabin naar zijn roots: de rockmuziek. Opmerkelijk hoe goed de gitarist toetsen, basgitaar en zelfs drums bespeelt: een multi-instrumentalist. Zelfs het hoesontwerp is van de [van oorsprong, red] Zuid-Afrikaanse alleskunner. “Rio” is voor fans van goed geproduceerde, gevarieerde muziek waarbij gitaar en zang dominant zijn."(Progwereld)
De vooral van Yes bekende, van oorsprong Zuid-Afrikaanse multi-instrumentalist Trevor Rabin is sinds zijn laatste bijdrage aan Yes ("Talk" uit 1994) vooral actief als soundtrackcomponist. Vandaar wellicht dat dit album verschijnt op het in filmscores gespecialiseerde label Varèse Sarabande. Anders dan zijn eerdere niet-soundtrack-albums is dit album vrijwel volledig instrumentaal. De enige zang komt van een neuriënde Liz Constantine in een stuk dat z'n oorsprong vindt in de score van "The Guardian". Rabin laat zich gitaristisch van z'n meest vingervlugge kant horen in een vloeiende stijl die doet denken aan die van Steve Morse op vroege Dixie Dregs-platen. Hij wordt bijgestaan door o.a. drummer Vinnie Colaiuta en bassist Tal Wilkenfeld, die samen ook al eens de ritmesectie vormden van Jeff Beck.
Na de "Big Generator"-tour maakte het Zuid-Afrikaanse wonderkind Trevor Rabin, dat Yes in 1983 had wakker gekust, voor het eerst sinds "Wolf" (1981) een solo-album. Dit "Can't Look Away" (1989) werd gevolgd door een tournee. Naast de op "Can't Look Away" al te horen drummer Lou Molino vond hij daarvoor bassist Jim Simmons en toetsenist Mark Mancina. Die laatste is tevens producer en met hem was Rabin blijkbaar al bezig met een mogelijke "Big Generator"-opvolger. het intro van "Miracle Of Life" (van Yes' "Union" (1991) fungeert namelijk als intro. Het vloeit naadloos over in het machtige "Cover Up" van "Can't Look Away". Het klinkt zelfs zó gelaagd en breed dat het onmogelijk helemaal live kan zijn. Dat is ook niet zo: vooral aan de Yes-hit "Love Will Find A Way", maar ook elders, is goed te horen dat er flink wat partijen 'meelopen'. 'Live' is hier dus een relatief begrip... Daarbij komt dat dit een wat afstandelijk klinkende (officiële) opname is. Dit is dus echt iets voor de bovengemiddeld geïnteresseerde.
De talentvolle Zuid-Afrikaanse zanger/gitarist/songschrijver Trevor Rabin werd begin jaren '80 gekoppeld aan de (toen) voormalige Yes-ritmesectie Chris Squire en Alan White. Rabin had een stapel demo's met songs die uiteindelijk zouden leiden tot de opmerkelijke, verfriste come-back van Yes in 1983, met het album "90125". Deze CD bevat die demo's uit 1981. Een leuk inkijkje in het ontstaansproces van een million seller. Sommige melodieen zijn nog beduidend anders, bij andere songs zijn de teksten helemaal omgegooid; vaak zijn later nog bruggetjes toegevoegd. Opvallend is dat in "Owner Of A Lonely Heart" (dat zowel in akoestische als rock-versie is te horen) op de plaats van de allessplijtende gitaarsolo hier nog een toetsensolo gespeeld wordt in een stijl die herinnert aan vroegere Yes-jaren. En "Cinema" is hier nog een vocaal nummer. Een en ander is aangevuld met enkele demo's uit de tijd van de nog volgende Yes-met-Rabin-platen "Big Generator", "Union" en "Talk". Leuk en interessant voor de liefhebber!
2de Soloplaat (uit '80) van Zuid-Afrikaans multi-talent dat 3 jaar later Yes aan een wereldhit hielp ('Owner Of A Lonely Heart'). De plaat, met knap geproduceerde, maar niet opzienbarende rock, is meer recht-door-zee en rauwer dan z'n eerste.
In Zuid Afrika was de jonge gitarist/zanger/toetsenist al een ster geworden met het net ontbonden Rabbitt, toen hij in '77 naar Londen kwam. Vrijwel alleen maakte hij deze stevige melodieuze rockplaat met een grote diversiteit aan gitaarsounds.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
