De Amerikaans Stefan Grossman (1945) heeft een encyclopische kennis van blues en dan specifiek bluesgitaarspel in folk- en countryblues. Dit is een vroeg album van hem, uit 1970: een dubbelaar, waarop hij in 24 tracks een scala aan speeltechnieken de revue laat passeren - alles van tokkelen tot slide. Soms gegoten in instrumentals (a la John Fahey) soms in songs. Zeker dan is er ook verwantschap te horen met de Britse folkscene uit die tijd, waar hij toen ook contacten mee had: denk vooral aan Pentangle (met de gitaristen Bert Jansch en John Renbourne) en Gordon Giltrap. De grote folkblueslegende Son House ontmoette hij op diens laatste Europese tournee. Grossman speelt hier twee van zijn songs, die House zelf zingt! De van Son House geleerde gitaarpartijen worden dus gespeeld door Grossman. Ook van zijn eerste leermeester Rev. Gary Davis en de grote Mississippi John Hurt speelt hij werk, maar het leeuwendeel is van eigen had, hoewel veelal refererend aan het werk van zijn voorbeelden.
"Rond 1963 had Renbourn een ontmoeting met gitarist Bert Jansch, die op bezoek was in Londen vanuit Edinburgh, en samen ontwikkelden ze een ingewikkelde stijl die bekend raakte als folk barok. Hun album Bert and John is een mooi voorbeeld van hun spel. Rond deze tijd begon Renbourn ook te spelen met Jacqui McShee, die traditionele Engelse volksliedjes zong. Samen met Bert Jansch, bassist Danny Thompson en drummer Terry Cox begonnen zij met Pentangle. De groep werd zeer succesvol, en toerde in Amerika in 1968, en trad op in de Carnegie Hall en op het Newport Folk Festival. Hij werkte ook samen met de Amerikaanse gitarist Stefan Grossman in de late jaren 70, en nam twee albums met hem op." (Muziekweb)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
