Hoewel de term in 1983 misschien nog niet ingeburgerd was, zou je kunnen verdedigen dat de stukken op deze plaat een smooth jazz-achtige insteek hebben. Het zijn behaaglijk aanvoelende, dissonantvrije bewerkingen van popnummers als "A House Is Not A Home" (de Bacharach-song) en "Physical" (van Olivia Newton John). Hiervoor maakt de met zijn kenmerkende souljazz in de seventies groot geworden toetsenist gebruik van piano, Fender Rhodes en synthesizer. Hij wordt o.a. bijgestaan door saxofonist Ronnie Laws en gitarist Paul Jackson.
De populairste LP, uit 1974, van deze jazz-pop-toetsenist. En artistiek ook een van z'n meest geslaagde werken. Lewis begeeft zich, als bijv. George Duke, op plaatsen waar fusion, funk en soul elkaar ontmoeten. Twee stukken werden gemaakt met Maurice White en Philip Bailey van Earth, Wind & Fire; daarnaast interpreteert Lewis "Living For The City" van Stevie Wonder.
"No stranger to the world of the symphony -- having studied classical music from a very early age -- Lewis fuses himself and his trio to the suave, plush forces of London's Philharmonia Orchestra, producing results that can be described as "to the manor born." Lewis' elegant soul stylings and classical arpeggios dovetail right into James Mack's full-scale symphonic arrangements, recorded at Abbey Road Studios in a lavish yet subtle way that transcends ordinary mood music. Yet mood music it is up to a point, for not much is allowed to disturb the warm Philharmonia blanket of sound, and though Lewis gets to display his fertile gospel chops on "Spiritual," he is a very polite American guest. One classical adaptation does find a place here; "The Earle of Salisbury Pavanne" by William Byrd (1543-1623) is turned into some kind of post-Fauré marmalade until a soft Latinish rhythmic underpinning arrives to save it." (Allmusic).
This set combines two early Ramsey Lewis LPs, 1967s "The Movie Album", which finds Lewis (with the aid of a symphonic orchestra, HB) tackling several classic movie themes, and 1968s "Dancing In The Street", a live set recorded at San Franciscos Basin Street West and featuring Lewis with Cleveland Eaton (bass) and drummer Maurice White (later of Earth, Wind & Fire). The trio was well on its way to the pristine and symbiotic gel that would define their style. It's that somewhat formative vibe that makes this particular 1967 performance such a complete and utter joy. "Dancing In The Street" is this trio's recorded debut and, across a wide range of covers and styles, it's a captivating portrait of contemporary jazz. These three musicians are a joy to hear, and it's within their far-reaching vision, and the effortless incorporation of so many styles into contemporary jazz, that they were -- and remain -- among the genre's finest." (Cub Koda, Allmusic)
Jazz-pianist die eigenlijk vrij poppy muziek maakt. Hij flirt met latin, kitscherige restaurant-easy listening-muziek (zijn 'Fragile'-versie), funk en soul. Voor straighte jazz-liefhebbers misschien iets te glad, meer iets voor romantici.
De pianist heeft in z'n carriere nogal 'ns heen en weer geschipperd tussen jazz en (fusion-)pop. Op deze 1996-release ligt de nadruk op die commerciele laatste variant. Mmv o.a. Joe Sample en Grover Washington.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
