Opnamen uit het The Moore Theater, Seattle 1974. (GK)
Na 9 jaar krijgt "Harps And Angels" (2008) een opvolger. "Opener is een van de merkwaardigste en meest ambitieuze nummers uit Newmans carrière. In het bijna 9 minuten durende "The Great Debate" debatteren wetenschappers, baptisten, politici en sceptici over klimaatverandering, religie, evolutie en jawel giraffen. Net als de meningen schiet het muzikaal alle kanten op waarbij uiteindelijk iedereen zich verliest in een gospelkoortje. Al even opmerkelijk is "Brothers", waarin een denkbeeldig gesprek tussen John F. Kennedy en zijn broer Bobby centraal staat én Celia Cruz. Nadat Newman in "Putin" helemaal over de top gaat, toont hij in het prachtig georkestreerde "Lost Without You" ook als geen ander een gewoon liefdesliedje te kunnen schrijven. En dat is pas het begin. Nog geen 40 minuten nemen deze 9 nummers in beslag, maar meer heeft Newman niet nodig om aan te tonen dat hij naast een fenomenaal filmcomponist ook als singer-songwriter nog altijd een zeldzaam hoog niveau heeft." (Henri Drost, Platomania)
Bonnie maakt op de kleuterschool van afval een poppetje: Vorkje. Als Vorkje wegloopt, proberen Woody en het andere speelgoed hem te redden. Vanaf ca. 7 jaar.
Bliksem McQueen heeft al veel autoraces gewonnen. De laatste tijd wordt hij steeds ingehaald door de wagens van Next Gens. Is dit het einde van zijn carrière? Vanaf ca. 6 jaar.
De monsterwereld staat op zijn kop als een klein meisje weet binnen te dringen. Vanaf ca. 6 jaar.
"Dit is deel 3 in een serie nieuwe opnames van oude nummers, ditmaal enkel met singer/songwriter Newman zelf achter de piano. Een schot in de roos, want op deze manier komen de liedjes toch het beste uit de verf. Hele volksstammen kennen Newman alleen van de muziek voor de Toy Story-films en in het bijzonder "Youve Got A Friend In Me". Randy gaf dat nummer uiteindelijk een plaatsje op dit derde deel in de reeks, waar het echter wordt gevolgd door een nummer dat er schril mee contrasteert: "Davy The Fat Boy", van Newmans debuutalbum. Na 50 jaar is dat nog steeds een verontrustende tekst om naar te luisteren: een studie van menselijke wreedheid, waarbij je hoopt op een grap die je verlossen zal van het ongemakkelijke luisteren, alleen komt die grap niet. Na 50 jaar heeft dit nummer nog niets aan kracht ingeboet, net als "Short People", Randys enige hit. Voor de rest bevat dit album wederom enkele van Newmans beste nummers, zoals "Rednecks", "Sail Away" en "Feels Like Home"." (Jos van den Berg, Platomania)
Hoogtepunt uit z'n oeuvre, verschenen tussen twee andere klassiekers ("Sail Away" en "Little Criminals") in. Soort conceptalbum over de zuidelijke staten van de VS. Hierin kan hij al z'n muzikale en lyrische liefhebberijen kwijt: rhythm & blues, sarcasme schetsen van afwijkende typetjes. In "Louisiana 1927" bezingt hij de watersnood van dat jaar. Op CD2 horen we Randy solo aan de piano een vroege versie van het album doorspelen (incl. uiteindelijk afgevallen songs), waarbij hij tussendoor commentaar geeft.
Tweede deel in wat een drieluik moet gaan worden. Het eerste succesvolle deel dateert uit 2003. Newman verzamelde opnieuw een zestiental songs uit zijn grote catalogus - soms komisch, soms ontroerend, soms allebei tegelijk - en nam deze opnieuw op in een solo-piano/zang-uitvoering. Mitchell Froom en Lenny Waronker, met wie Newman al vaker albums opnam zoals "Harps and Angels" (2008), tekenden weer voor de productie. Het album overziet een periode van liefst 40 jaar, van "Cowboy" uit 1968 tot "Losing You" uit 2008. Randy Newman is één van de meest succesvolle Amerikaanse songwriters met maarliefst twee Oscars op zak. Ook won hij 5 Grammy's en twee Emmy Awards. "Newmans muziek komt inhoudelijk het best tot zijn recht als hij zich beperkt tot piano en zang, zoals zijn solocncerten al vier decennia lang bewijzen. Zestien stuk voor stuk trefzekere liedjes telt dit album, dat heen en weer slingert tussen hilarisch, huiveringwekkend en hartverscheurend - alsof het allemaal niets voorstelt." (Geert Henderickx, Oor)
Z'n tweede album, uit 1970. Het debuut was nog zwaar georchestreerd, hier speelt hij met kleiner combo, wat de zeggingskracht van z'n cynische voordracht en z'n New Orleans-R&B-style pianospel. Sterke songs, o.a. 'Mama Told Me Not To Come'.
Concert, opgenomen op 22 juni 2008 in Londen.\n"Randy Newman ging ooit eens - tegen beter weten in - met een combo op tournee, wat hem zo slecht beviel dat hij sindsdien weer louter solovoorstellingen geeft. De enige uitzondering op die regel vormt zo nu en dan een speciaal concert met een symfonie-orkest. Zo trad de Amerikaanse singer/songwriter 'hors concours' in 2008 voor de Britse TV op met het BBC Concert Orchestra, dat hem in ruim de helft van de 22 liedjes tot eer en genoegen begeleidde. De ballades steken er in deze uitvoeringen bovenuit, ook al wordt de 60-plusser regelmatig geplaagd door een onvaste stem. Met name het schrijnende "I Miss You", een open bekentenis aan zijn ex-vrouw toen hij al 15 jaar gelukkig hertrouwd was, laat zich ademloos beluisteren." (Geert Henderickx, Oor) De DVD bevat als bonus een interview. Te zien en te horen zijn onder meer "Short People", "Louisiana 1927", "I Think Its going to Rain Today" en enkele nieuwere songs als "Laugh And Be Happy". Begin 2012 is Randy live te bewonderen in Vredenburg, Carré en 013.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
