"Ter ere van hun 55-jarig jubileum levert de legendarische band Chicago een verrassend vitaal live album af. "Live At 55" blikt terug op het rijke muzikale erfgoed van de band, die ooit begon als Chicago Transit Authority, en bewijst dat de groep nog steeds weet hoe ze een publiek moet boeien. De aanwezigheid van gerenommeerde gastartiesten tilt het album naar een hoger niveau. Vooral de samenwerking met gitaarvirtuoos Steve Vai op "South California Purples" is een hoogtepunt, waarin de karakteristieke blazerssectie van Chicago perfect samenvloeit met Vai’s vurige gitaarwerk. Ook de bijdragen van soulzangeres Judith Hill en Robin Thicke voegen een frisse dimensie toe aan het vertrouwde Chicago-geluid. Het album vormt een uitstekende introductie voor nieuwe luisteraars die willen kennismaken met Chicago’s unieke mix van rock, jazz en soul. "Live At 55" is een waardig jubileumalbum dat laat horen waarom Chicago al meer dan vijf decennia tot de top van de Amerikaanse rockscene behoort." (Maxazine; 8 uit 10)
"Forty-five years into the band's career, the seemingly straightforward numerical system Chicago follow to title their albums has gotten confusing. This is clearly their 36th record but it is only their 23rd studio album and their first collection of brand-new original material since "XXX" in 2006. Hence, the decision to put "Now" in front of Chicago XXXVI instead of behind: it emphasizes that this record showcases the band in the present. That "Now" sounds tethered to the Chicago of the early '80s is neither here nor there. At this point, Chicago exist within their own universe, something made plain by the construction of "Now", where each songwriter within Chicago acted as producer on his own tracks. Far from sounding disparate, "Now" is united in sound and sensibility, anchored upon the splashy horn-fueled jazz-pop they pioneered in the '70s but usually returning to the slick professional adult contemporary of the '80s, the music they made just before and after Peter Cetera left." (S.T. Erlewine, AllMusic)
Concert uit de 2004 double bill-tour door de VS van Chicago en Earth, Wind & Fire. In eerste instantie ben je geneigd dit een vreemde combinatie te vinden: een grote swingende zwarte funkband (EW&F) samen met een band die wat bedaagde witteoudemannenmuziek speelt? Foute vooroordelen, zo blijkt al snel! En bovendien: als je wat meer nadenkt heb je al snel door dat er meer synergie tussen deze bands is dan je in eerste instantie denkt. Beide bands zijn namelijk beroemd geworden om hun spetterende blazerssectie, ook al waren die in de latere grote ballad-hits nauwelijks te horen. En dan is er Bill Champlin, die in de jaren zeventig vooral actief was als songschrijver en zo EW&F de hit "After The Love Has Gone" bezorgde. Begin jaren '80 sloot hij zich aan bij Chicago. Het mooie van dit spetterende concert is dat ongeveer 1/3 deel daadwerkelijk sámen gemusiceerd wordt: da's werkelijk knallen met meer dan 20 man op het podium! Het lijkt ons ook dat Chicago voor de gelegenheid funkier speelt dan gebruikelijk.
CD1 is voornamelijk gevuld met werk uit de jaren '80 en '90, waaronder ook veel uit de post-Peter Cetera-periode: MOR-popsongs, vaak geschreven door broodschrijvers als Diane Warren. Het vuurwerk van de jaren ervoor staat op CD2 (o.a. '25 Or 6 To 4').
Debuutalbum van Chicago. De band noemde zich aanvankelijk Chicago Transit Authority, maar veranderde zijn naam een jaar later in Chicago. Dit (dubbel)album bevat de hits 'Beginnings' en 'Does anybody really know what time it is?' Opvallend is ook een indrukwekkende cover van 'I'm a Man' van de Spencer Davis Group.
"Meer dan honderd miljoen platen gingen er over de toonbank van dit gezelschap. Ontstaan in 1967 maakten zij een aantal baanbrekende fusion-albums met een hoofdrol voor de uitgebreide kopersectie waarna zij in de jaren tachtig meer doorschoven richting de softrock met als grootste Nederlandse hit de schuifelklassieker If You Leave Me Now. Als een uniforme groep goed geconserveerde mannen (hoewel kapper en stylist in de jaren tachtig lijken te zijn blijven hangen) triomfeerden zij in 2010 in hun thuisstad tijdens een concert met de Doobie Brothers. Chicago is muzikaal op dreef, de skyline van de stad imposant en het publiek uitzinnig, maar sfeer wil er niet echt komen op het immense podium waar de bandleden meters van elkaar afstaan. Dieptepunt is de bejaarde fan die zichzelf heeft ingekocht (voor een goed doel) om tergend vals If You Leave Me Now te zingen. Gezellig wordt het pas als de Doobie Brothers zich bij hen voegen voor een paar stomende toegiften." (Muziekweb)
Oorspronkelijk in 1975 uitgebrachte verzamelaar van rockband met blazers. Met o.a. '25 Or 6 To 4', 'Make Me Smile'.
Hun unieke blaaspop-geluid uit de begindagen heeft voor een groot deel plaatsgemaakt voor een meer MOR-gerichte sound, met hits als 'If You Leave Me Now' als resultaat.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
