"Forty-five years into the band's career, the seemingly straightforward numerical system Chicago follow to title their albums has gotten confusing. This is clearly their 36th record but it is only their 23rd studio album and their first collection of brand-new original material since "XXX" in 2006. Hence, the decision to put "Now" in front of Chicago XXXVI instead of behind: it emphasizes that this record showcases the band in the present. That "Now" sounds tethered to the Chicago of the early '80s is neither here nor there. At this point, Chicago exist within their own universe, something made plain by the construction of "Now", where each songwriter within Chicago acted as producer on his own tracks. Far from sounding disparate, "Now" is united in sound and sensibility, anchored upon the splashy horn-fueled jazz-pop they pioneered in the '70s but usually returning to the slick professional adult contemporary of the '80s, the music they made just before and after Peter Cetera left." (S.T. Erlewine, AllMusic)
Concert uit de 2004 double bill-tour door de VS van Chicago en Earth, Wind & Fire. In eerste instantie ben je geneigd dit een vreemde combinatie te vinden: een grote swingende zwarte funkband (EW&F) samen met een band die wat bedaagde witteoudemannenmuziek speelt? Foute vooroordelen, zo blijkt al snel! En bovendien: als je wat meer nadenkt heb je al snel door dat er meer synergie tussen deze bands is dan je in eerste instantie denkt. Beide bands zijn namelijk beroemd geworden om hun spetterende blazerssectie, ook al waren die in de latere grote ballad-hits nauwelijks te horen. En dan is er Bill Champlin, die in de jaren zeventig vooral actief was als songschrijver en zo EW&F de hit "After The Love Has Gone" bezorgde. Begin jaren '80 sloot hij zich aan bij Chicago. Het mooie van dit spetterende concert is dat ongeveer 1/3 deel daadwerkelijk sámen gemusiceerd wordt: da's werkelijk knallen met meer dan 20 man op het podium! Het lijkt ons ook dat Chicago voor de gelegenheid funkier speelt dan gebruikelijk.
Oorspronkelijk in 1975 uitgebrachte verzamelaar van rockband met blazers. Met o.a. '25 Or 6 To 4', 'Make Me Smile'.
Na het succesvolle "16" was de opvolger opnieuw een productie van David Foster, die Peter Cetera nadrukkelijker naar voren schoof en de aloude blaaspop omvormde tot uiterst gepolijste radio-vriendelijke pop. Met de hits "Stay The Night" en "You're The Inspiration".
Hun unieke blaaspop-geluid uit de begindagen heeft voor een groot deel plaatsgemaakt voor een meer MOR-gerichte sound, met hits als 'If You Leave Me Now' als resultaat.
Compilatie met nadruk op later, meer MOR-getint materiaal. Het oudste nummer is 'If You Leave Me Now' uit 1976, het nieuwste 'Look Away', zonder Cetera, die de band begin jaren '80 verliet.
Eerste album met gitarist/toetsenist/componist Bill Champlin, die ook de Canadese producer David Foster introduceerde, die eerder met Champlin had gewerkt. Of het resultaat artistiek geslaagd is, daar zullen de meningen over verdeeld zijn, want de vroegere jazzy blaaspop wordt ingeruild voor gepolijste softrock met een belangrijker rol voor zanger Peter Cetera. Het levert de megahit "Hard To Say I'm Sorry" op, dus commercieel werkte het prima.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
