Een verzamelaar met de bekendere nummers van Miriam Makeba. De bekende Zuid-Afrikaanse zangeres uit de tijd van de apartheid, die mede aan de wieg heeft gestaan van het ontstaan van het genre 'Wereldmuziek'. Tweede deel van een serie van twee.
Vier studio-albums die de Zuid-Afrikaanse zangeres in de periode 1963-1966 voor het label RCA maakte, aangevuld met het beroemde live-album "An Evening With Harry Belafonte & Miriam Makeba", dat in 1965 verscheen (het enige album uit deze set dat ook los te leen is bij de Muziekbank). In Zuid-Afrika was ze als jazzzangeres bekend geworden. Nadat ze in 1963 bij de Verenigde Naties tegen het apartheidssysteem in haar land had gepleit, ging ze in de VS wonen, waar dus deze albums werden opgenomen. Ze laten een mengsel horen van Zuid-Afrikaanse folkliedjes en Engelstalig meer middle-of-the-road-repertoire. De live-plaat met Belafonte won in 1966 en even later scoorde ze een wereldhit met "Pata Pata". Dat nummer staat dus niet op deze set, maar wel diverse vergelijkbare Zuid-Afrikaanse liedjes, waarin die klakgeluiden zijn te horen, die de Xhosa-taal rijk is en dat "Pata Pata" een zekere novelt-lading gaf.
"After ten years of securing her fame in Europe and North America, singer Miriam Makeba returned home to Africa in 1968; sadly, though, Makeba couldn't return to her native South Africa because of her outspoken views on apartheid. So instead she temporarily lived in Guinea and recorded and performed with some of the top local musicians. This excellent 1968 disc reveals the riches with 16 varied tracks, including four live cuts which end the program. While ranging from traditional Guinean cuts ("Milele") to bossa nova ("Le Enfant et la Gazelle"), Makeba further shows her flexibility by incorporating some rock and soul into the Afro-pop mix ("Lovely Lies") and even by offering a fine bit of torch singing à la Shirley Bassey ("Jeux Interdits [Forbidden Games]"). (Stephen Cook, Allmusic)
Al ruim twee decennia vóór Paul Simons "Graceland" was er een Amerikaan die samenwerkte met Zuid-Afrikaanse musici en de Zuid-Afrikaanse muziek aan de hele wereld liet horen. De typische koorzang, zoals die later bekend werd gemaakt door Ladysmith Mambazo, is ook hier al (in een meer begeleidende rol) te horen. Belafonte en Makeba wisselen de leadvocalen af en putten uit zowel Zulu- als Xhosa-muziek. "This is a straight reissue of the RCA Victor album, originally released in 1965. Harry Belafonte and Miriam Makeba sing together on only two tracks here ("Train Song" and "Cannon"), splitting the vocals on the other tracks, often backed by a small choir. While the title suggests a concert setting, this is actually a marvelous studio album of South African songs, and the bright melodies and careful arrangements are wonderfully recorded, with both Belafonte and Makeba at the top of their game. Play this on a gray day and watch everything brighten up immediately." (Steve Leggett, Allmusic)
De Zuid-Afrikaanse zangeres ging in 1987 met Paul Simon op tournee, n.a.v. diens "Graceland"-album, waarvoor diverse traditionele Zuid-Afrikaanse muziek als basis had gediend. Het was er mede de oorzaak van dat Makeba weer volop in de belangstelling kwam. En voor Makeba waarschijnlijk een aanleiding om weer volop in de weer te gaan met op traditionele Zuid-Afrikaanse muziek geschoeide muziek, zij het volop vermengd met invloeden uit modernere popsoorten (in haar carrière maakte ze nl. diverse malen uitstapjes naar andere andere muziekvormen). De swingende wereld-pop die hieruit voortvloeit is uitermate geschikt voor met "Graceland" gemasseerde oortjes. Het album bevat ook een nieuwe versie van haar 1967-wereldhit "Pata Pata". Enne: die rare klik-klak-geluiden is geen fout in de opname, maar een klank in de Zuid-AFrikaanse Xhosa-taal.
Registratie van het allereerste optreden van de Zuid-Afrikaanse zangeres in Zweden, in 1966. Ze was al sinds eind jaren '50 een wereldster en was in 1960 wegens pittige uitspraken over de apartheid in haar geboorteland statenloos geworden. Sinsdien reisde ze de wereld rond. In Stockholm trad ze op met een klein combo: de virtuoze gitarist/accordeonist Sivuca, percussionist Leopoldo Fleming Jr en bassist William Salter. Het repertoire is vnl. Zuid-Afrikaans, voortbouwend op de vocale traditie van haar volk, de Xhosa. Daarnaast zijn er uitstapjes naar Amerikaans en Braziliaans repertoire.
Album uit 1993, poppier en westerse dan het meeste werk van de beroemde Zuid-Afrikaanse zangeres, maar Zuid-Afrikaanse muzikale elementen ontbreken niet.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
