"Weinig rockartiesten die in hun seniorenjaren zoveel ijzersterke albums hebben afgeleverd als The Coop. "Road", een luchtig maar foutloos conceptalbum over, jawel, het leven als rocknomade, vormt daarop bepaald geen uitzondering. In de met een fantastische brug gezegende opener "I’m Alice" laat de zelfbenoemde Master Of Madness en Sultan Of Surprise horen dat hij er weer ontzettend veel zin in heeft. Van volautomatische routine is bij deze White Line Frankenstein nog steeds geen sprake. "Road Rats Forever" is een remake van "Road Rats" ("Lace And Whiskey", 1977), wat wel zo toepasselijk is op een album dat vooral beoogt Coopers tourband te laten schitteren. Gitaristen Ryan Roxie en Nita Strauss manifesteren zich doorlopend als een onuitputtelijke krachtcentrale, de instant besmettelijke refreintjes nestelen zich met velcro onder je schedeldak en "Go Away" is het grappigste liedje over een vrouwelijke stalker dat ik ken. "Road" is puur entertainment van de grootste klasse." (Lust For Life, 5 uit 5 sterren(!))
"De shockrocker Alice Cooper tourt op dit moment met de superband Hollywood Vampires. Het was een aanleiding om het oude werk van Alice Cooper even onder handen te nemen. Dit deluxe album kent naast het origineel nog een live album uit die tijd (1972). Een mix van dit album en voorgaande albums brengt een lekkere shockrockshow weer. "Elected", "I’m Eighteen", "Dead Babies" en de bijzonder juweeltjes als "Halo Of Flies" en "Killer" zijn live op dit album te vinden." (De Muziekplank) De dubbel-CD is voorzien van uitgebreide 'liner notes' die het gebodene in het juiste kader plaatsen.
"After the success of their "Love It To Death" album and its hit single "I'm Eighteen," Alice Cooper seemed poised to make a giant leap to the head of the hard rock class. "Killer", once again produced by Bob Ezrin, delivers on the promise and then some, as it offers moments of sweaty rock & roll brilliance, oddball horror ballads, and garage rock freak-outs, all wrapped up in a glammy, sleazy package. The centerpiece, "Halo of Flies," is a stunning work of rock & roll that encompasses the gutter-freak-psych of the band's earliest work, the expansive scope of prog rock, bits of The Sound of Music, martial drum solos, stoned blues riffing, and Cooper's alternately pleading and withering vocals. The band somehow manages to corral their energy and creativity into something epic and unique: there was no other group quite like Alice Cooper in 1971. This is a bright, new 2023 remastering of the original, plus a well-recorded and energetic 1972 live show, and some alternate versions." (Allmusic; 4 uit 5 sterren)
De eerste vijf lp's van de GROEP Alice Cooper in een boxje, te beginnen met "Pretties For You" uit 1969. Vervolgens komen dan "Easy Action" (1970), "Love It To Death" (1970), "Killer" (1971) en "School's Out" (1972). De albums "Killer" en "School's Out" zijn ook in geremasterde vorm met extra (live)tracks uitleenbaar. (GT, Muziekbank)
"De titel is correct: perfect gecompileerd. Met alle vroege hits (zoals 'Halo Of Flies', alleen in Nederland een hit! 'Must have been something they were smoking' verklaart Alice in de uitgebreide linernotes), maar ook alle latere." (MvS, Oor)
"Zes jaar na "Welcome 2 My Nightmare" komt Alice Cooper opnieuw met een door Bob Ezrin geproduceerd album waarop zijn muzikale heden en verleden samenkomen. De in-jokes en verwijzingen naar het oude cataloguswerk zijn legio. Daarbij wordt ook de hereniging met ex-leden Dennis Dunaway, Michael Bruce en Neal Smith, resp. bassist, gitarist en drummer in de tijd dat Alice Cooper nog en groep was, in twee nummers voortgezet. Het grappige "Genuien American Girl" had een outtake van "School's Out" kunnen zijn. Elders treffen we U2-drummer Larry Mullen en Deep Purple-bassist Roger Glover in gastrollen aan. Billy Gibbons van ZZ Top speelt een uit duizenden herkenbare solo in de Texas-bluesboogie van "Fallen In Love", terwijl de neo-vaudeville van "Holy Water" wordt opgejut door blazers uit de Stax-school. Jawel, net als op de voorganger verschiet het muzikale palet bijna per track van kleur, maar bij Cooper levert dat vreemd genoeg nooit een eclectisch rommeltje op. En verdomd als het niet waar is: deze 69-jarige zelfverklaarde 'dirty desperado' is wéér beter gaan zingen!" (Chris van Oostrum, Lust For Life)
"Het album "Wish You Were Here" van Pink Floyd behoeft geen inleiding. De plaat bestaat inmiddels 40 jaar en dat was volgens componist Peter Scholes een uitgelezen moment om het London Orion Orchestra te koppelen aan grote namen uit de muziekgeschiedenis als Alice Cooper (zang) en Rick Wakeman (piano en keyboard), aangevuld met Dave Fowler en Stephen McElroy, beide gitarist in het succesvolle Australian Pink Floyd. Cooper is de juiste man om een van de twee versies van "Wish You Were Here" te zingen, aangevuld met een fraaie vertolking van "Welcome To The Machine". De overige zes composities zijn instrumentaal. Het geheel steekt sterk in elkaar, met virtuoos Wakeman als kers op de taart. Bonustrack "Eclipse" van het evenzo onomstreden "The Dark Side Of The Moon" sluit het album in stijl af, waarna we mogen concluderen dat deze remake van een van Pink Floyds juwelen zeer geslaagd is." (Jelle Teitsma, Platomania)
"In the mid-'80s, Alice Cooper was able to crawl out of obscurity and rebuild his cult following. Though 1986's Constrictor and the supporting Nightmare Returns tour hardly commanded mainstream attention, the album and tour were his most successful in years, proving Cooper still had enough life to launch a full-fledged comeback. Not even a year after the release of Constrictor, Cooper released Raise Your Fist and Yell, which is more of a return to his dark thematic role than its predecessor. The album is obviously rushed and suffers similar flaws to Constrictor. Nonetheless, Cooper manages to sound energetic and charismatic throughout the record as he sings about his three favorite topics: sex, rebellion, and death. "Lock Me Up and "Not That Kind of Love" are dripping with traditional Cooper sleaze, while "Chop, Chop, Chop" seems reminiscent of Cooper's Welcome to My Nightmare days. With Raise Your Fist and Yell, Cooper embraced his past while still managing to sound fun and exciting." (Allmusic)
Album uit 1978 dat de rustige kant van Alice Cooper benadrukt, gericht op VS-megasucces. De teksten zijn van Bernie Taupin (van Elton John-faam) en de productie werd verzorgd door toetsenist David Foster. De ballad "How You Gonna See Me Now" werd een grote hit. Onder de gastmuzikanten vinden we Steve Lukather (Toto) en Rick Nielsen (Cheap Trick)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
