De stukken op deze cd zijn akomstig van het album "Cookin' van het Booker Ervin Quartet uit 1960. Booker Telleferro Ervin II (Denison, 31 oktober 1930 - New York, 31 augustus 1970) was een Amerikaanse jazz-tenorsaxofonist, componist en orkestleider. Als saxofonist was hij autodidact. Ervin en Mingus zijn op deze cd niet samen te horen, hoewel Booker Ervin Van 1958 tot en met 1962 in de band van Charles Mingus speelde.
Na een jarenlange pauze, gaat Joe (Joop) van Enkhuizen vanaf 1984 weer platen maken. Hij omringt zich op de podia en vooral in de platenstudio met topmuzikanten uit binnen- en buitenland. Hij maakt platen met Amerikaanse sterren, o.a. pianist Benny Green en bassist Major Holley. Ook gerenommeerde emigranten zoals bassist John Clayton en pianist Horace Parlan weet hij naar de studio te halen. Tekenend voor zijn aanpak is, dat hij in 1986 simpelweg de ritmesectie vraagt van een van zijn favoriete platen: Doin' Allright van Dexter Gordon, uit 1961. Op Joe Meets The Rhythm Section is hij derhalve te horen met Horace Parlan, bassist Rufus Reid (vervanger van de inmiddels overleden George Tucker) en drummer Al Harewood. Dit blijft niet onopgemerkt in The Penguin Guide To Jazz On CD. De recensent oordeelt: 'He has a great sound and plenty of élan - southern-styled tenor, full of bullish good humour, homeboy swing and a bearhug tenderness on the slow ones. He is, though, from Holland.' (Muziekencyclopedie)
Geremasterde heruitgave uit 2005, met drie tracks méér dan de eerste CD-uitgave van 10 jaar eerder. "Despite its title, this album does not have poetry and is not a "symposium." What it does have is a memorable narration by Lonnie Elder on "Scenes in the City" (one of the best collaborations between the spoken word and jazz), four obscure Charles Mingus compositions for his sextet (which consists of the bassist/leader, trombonist Jimmy Knepper, Shafi Hadi on tenor and alto, either Bill Hardman or Clarence Shaw on trumpet, pianist Horace Parlan, and drummer Dannie Richmond), and three previously unreleased performances including a run-through of Dizzy Gillespie's "Woudy 'N' You". An excellent set of challenging yet often accessible music." (Scott Yanow, Allmusic)
Solo-album uit 1999 van pianist uit Pittsburg, evenals generatiegenoot Ahmad Jamal. Polio heeft het fysiek van z'n rechterhand beinvloed, leidend tot een hoogstpersoonlijke, percussieve speelstijl, met invloeden van Jamal en Bud Powell.
Album uit 1997, waarop het trio van de Zweedse gitarist is aangevuld met de Amerikaanse veteraan-pianist Parlan. Men speelt ouderwets swingende fifties-bop. 'A superior cool-toned straight ahead bop-guitarist' (AMG)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
