Hertitelde uitgave van het album "Wave", met als toevoeging het nummer "Move Closer". Inderdaad: de 1986-hit van Michelle Martin, die tussen 1986 en 1993 ook al door vele anderen, o.a. Tom Jones, was opgenomen. Misschien was het een poging de Schotse zanger weer eens aan een hit te helpen... Want het is een beetje onrechtvaardig: hij schreef zelf prachtige, even toegankelijke als gevoelige kwaliteitspopliedjes en beschikt ook over een prachtig doorleefd stemgeluid (een beetje hesig en met soul). Maar Roger Daltrey scoorde internationaal met het door hem geschreven "Say It Ain't So, Joe", niet hijzelf. Iedereen kent 'm van "Bangkok", het nummer uit de musical "Chess" waar hij in zong. Maar dat was natuurlijk niet van hem. Ook "Waves", pardon, "Innocence" staat weer vol kwaliteitspopsongs. Poppy singer/songwritermuziek dat voor een breed publiek toegankelijk is, zullen we maar zeggen. Stilistisch te positioneren ergens halverwege Leo Sayer en Phil Collins.
De Schotse zanger maakte in 2007 het Franstalige album "Tête À Tête", dat onverwacht succesvol was in Frankrijk. Met als gevolg dat hij een jaar later al een opvolger klaar had. Hierop staan maar enkele eigen compositorische bijdragen, de meeste songs zijn door anderen aangeleverd. Ook zijn er drie Engelstalige songs toegevoegd. De stijl is herkenbaar Murray Head, door ons eerder al eens omschreven als een mengsel van Leo Sayer en Phil Collins. Qua stem heeft hij dan wel weer wat weg van Procol Harum-zanger Gary Brooker.
Verzamelaar met vooral liefdesliedjes van Schotse zanger die inderdaad veel passie in z'n zang legt, écht vanuit de tenen. T.t.v. de hit "One Night In Bangkok" uit "Chess" (niet op deze CD), maakte hij al 10 jaar platen. Opener "Say It Ain't So" (géén liefdesliedje, zo legt hij uit in de liner notes) uit 1976 werd later voor Roger Daltrey een dikke hit. Zelden zult u een dramatischer en intenser liefdesliedje horen als "Sorry, I Love You", waarin Head de liefde voor z'n vrouw letterlijk uitschrééuwt.
Tweede album, uit 1975, van Schotse singer/songwriter die ook als acteur actief was. Z'n intense voordracht en z'n priemende stem vergeet je niet snel. Het titelnummer werd opgepikt door The Who-zanger Roger Daltrey (die een in de verte vergelijkbaar timbre heeft), in wiens versie het een hit werd.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
