Album uit 1995 met live-opnamen, gemaakt in het Bethaniënklooster Amsterdam, Theater Kikker Utrecht, MC deSingel Antwerpen en het BIMhuis Amsterdam. "This is a stunning collection of brave new music, the details of which will be worked out for years to come". (Thom Jurek, Allmusic).
"Dutch pianist Guus Janssen is the most purely jazz player on the entire scene in Amsterdam. He can improvise off the cuff with the best of them, but his preferred mode of operation is in solo or trio settings where he is exploring, in much the same way Bud Powell did in his heyday, the underpinnings of jazz structure and harmony. On this trio date with his brother Wim on drums and Ernst Glerum on bass, Janssen moves through 12 compositions with the speed of sheer sound itself. With his deeply wrought and complex harmonic architectures on tunes like "I Mean" and "Zandersloot," as well as "Mist" and the title track, Janssen creates intervallic pressure points where harmony and counterpoint come together to open the tune up from the inside and then string along what's left of the original melody and explore it for its rhythmic possibilities in the elongated invention of tonal interpolation". (Thom Jurek, Allmusic).
"Janssen staat erom bekend dat hij zich steeds beweegt op het snijpunt van improvisatie en compositie. En dat hoor je hier maar al te goed. Hoewel er nogal hectisch van start gegaan wordt met Hiphop, waar de dissonanten ons, mede dankzij de sax van Ab Baars en de snerpende viooluithalen van Maurice Horsthuis, al om de oren vliegen, wordt er toch regelmatig een flinke scheut water bij de wijn gedaan. Zo neemt het parmantige Slow Fox al onmiddellijk wat gas terug. Pogo 1 en Pogo 2 spelen dan vervolgens de improv-kaart helemaal uit: brokken gitaar met rockesthetiek, stukken chaotische blazers en fragmentarische dissonante strijkers worden afgewisseld met traditionele swing, maar de onrust blijft zich toch steeds opdringen. Afsluiter Mambo vat de plaat eigenlijk goed samen. Hier krijgt ieder van de elf muzikanten de kans om zich van zijn beste kant te laten zien, en net als je denkt dat de chaos de overhand weer eens gaat krijgen brengt de piano van Janssen iedereen weer mooi in de pas". (kindaMuzik).
Luister-10, dec./jan. 2014/15: "Guus Janssen is geen man van grote woorden en dikdoenerij, maar ondertussen debiteert hij allerlei wijsheden die de moeite van het herhaald overdenken waard zijn. In zijn wereld was en is er volop ruimte voor wonderen. Van jongs af aan onttrekt hij zich aan de dwang van harmonie, maat en ritme. Graag zet hij zijn luisteraars op het verkeerde been. Bij Janssen gebeurt zelden wat je verwacht. In dit componistenportret vinden we, behalve een CD met meesterwerken van deze dwarse einzelgänger, ook een DVD met een film over zijn leven. Jaloersmakend, de relatie die Guus onderhoudt met zijn één jaar oudere broer Wim: kunstschilder en drummer (beide disciplines op hoog niveau en net zo pretentieloos als de kunst van Guus). Sinds hun vroegste jeugd drijven de broers elkaar voort. ze treden nog steeds met elkaar op; bij voorkeur met vrije jazz en daarin is Guus als componist en pianist wel op zijn best. Geen moment verveling. Je blijft lachen en je verbazen." (Jurjen Vis)
Bevat ook: Ragtime (uit: Westen) / Mauricio Kagel. The golden shoe / Bang Wenfu. Monsieur Bee Line-eccentric / Faradsch Karajew. Worms is back! / MichielBraam. - 1. Blauwbrug, 1996 / Guus Janssen. 2. Road: Blues / Frederic Rzewski. 3. Distance of jazz, 1998 / Zou Hang. 4. Base, 1994 / Louis Andriessen. 5. Otisplays Arnold, 1996 / David Dramm. 6. Barpianist, 1997 / Theo Loevendie. 7. Honky blues, 1996 / Michael Finnissy. 8. Wat volgt, 1997 / Misha Mengelberg. 9.Touch of the blues, 1998 / Rudi Martinus van Dijk. 10. Gejaagd door de kwint, 1998 / Dolf de Kinkelder. 11. Marinella's blues, 1998 / Luca Macchi. 12. Bass blues, 1987 / Hein van de Geijn. 13. Moldavian blues, 1994 / Burton Greene. - UITV.: Marcel Worms (piano). - Nm Extra 98014
Eén van de laatste sets in het oude BIM-huis werd in november gspeeld door pianist Janssen en slagwerker Bennink. Het werd een bruisende, opvallend toegankelijke samenspraak. De feestvreugde spettert van de opname. De twee dagen elkaar constant uit, gemeen en liefdevol tegelijk. Daarbij worden onder meer boogie-woogie, bop, freejazz, kleutermuziek en rock 'n' roll ingezet. Wat kan improvisatie toch hardtverwarmend zijn." (Koen Schouten, Volkskrant)
Kwartet rond pianist/componist Guus Janssen, broer Wim (d), Raoul vd Weide (b) en Jorrit Dijkstra (as) welke laatste fris en scherp speelt in stukken, veel moderner en heftiger dan op voorhand bij zo'n project verwacht. 10 juni 2003 bij JazzPodium Drienerlo (JPD)!
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
