Op North Sea Jazz 2016. "Kurt Elling, fakkeldrager van de mannelijke vocale jazz, heeft alle eigenschappen in huis om een goede match te vormen met het kwartet van meestersaxofonist Branford Marsalis. Hij heeft een flexibele stem, beschikt over een feilloze timing, slaat altijd de juiste toon aan en is fantastisch om mee samen te werken. Het Great American Songbook kent hij uit zijn hoofd en daarnaast brengt hij vaak interessant nieuw repertoire in. Het resultaat is een echt luisterfeest en bevat een mooie mix van bekende en minder bekende composities. Variërend van Gerswins swingende "Theres A Boat Dats Leavin Soon For New York", een adembenemende uitvoering van Sonny Rollins "Doxy", het met name door Sinatra onsterfelijk geworden "Im A Fool To Want You", de bossa nova "Só Tinha De Ser Com Você" en de schitterende "Cassandra Song". Een compositie van Marsalis, die door Kurt Elling van passende teksten is voorzien en nu al belooft een klassieker te worden. Weergaloos." (Cyriel Pluimakers, Jazzenzo)
"The obvious antecedent for Hot House Flowers is Clifford Brown with Strings, although Wynton Marsalis scales back the strings considerably from Heftis florid arrangements (the maudlin menaces of the human heart, per Stanley Crouchs liner notes). In that sense, its more connected to Winter Moon: It leaves more room for cookin interaction with Marsalis working rhythm section (featuring pianist Kenny Kirkland and drummer Jeff Tain Watts, with Ron Carter sitting in on the bass chair). His tenor-sax brother Branford makes comments as well. The textures are at their best when they simply fill out key passages, as on Django and Marsalis title track. Even so, their billowy appearance on For All We Know is the most elaborate that the orchestra gets; Hot House Flowers is a jazz-with-strings document that is best distinguished by its taste." (Jazztimes)
Verzamelaar met opnamen uit de periode 1983-1998.
"Today Ill be reviewing Branford Marsalis 1987 album Random Abstract. This album is one I rarely hear many people talk about and thats a shame. This album is daring, energetic, and the virtuosity of the musicians only drives this point home. With Branford Marsalis on sax, Lewis Nash on drums, Delbert Felix on bass, and Kenny Kirkland on piano, this album is a sign of things to come from Branford Marsalis and his group." (thejazzloop.wordpress.com))
Met het augustus 2010 door het OvhO en Niels Bijl gespeelde 'Scaramouche' van Milhaud. "This album, entirely dedicated to 20th century French music, is a rare opportunity to hear Branford Marsalis on alto saxophone, along with soprano, and like his brother Wynton, he plays knowingly within the classical style. The CD begins deceptively with Ronnie Bauch transcriptions of pastoral standard stuff by Satie, Debussy, and Ravel, but then veers into Milhaud's "La Creation Du Monde," which has a prominent part for alto saxophone. A fine rendition: well-paced, very polished and urbane, yet sufficiently raucous. Then there's Milhaud's own version of the flippant "Scaramouche Suite" for alto saxophone and orchestra, which receives a performance filled with refinement and sass, and Ibert's delightful, neo-classical "Concertino Da Camera for Alto Saxophone" and "Orchestra," where Marsalis improvises his own cadenza with some post-bop jazz fire. A winner from Marsalis, sumptuously recorded." (Richard S. Ginell, Allmusic)
"Opwindende mix van stijlen, van symfonische tot explosieve straight jazz. Met onder meer Terenche Blanchard." (Jazz Nu)
Opgenomen in 1995
"Bearden werd geinspireerd door jazz. Marsalis nu door diens schilderijen. Hij doet New Orleans-jazz, dixieland, Mississippi-blues en de saxtraditie van Coleman Hawkins en Sidney Bechet herleven. Met respect, maar gevoel voor 't heden." (Jzz)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
