Voordat de in Florida geboren singer/songwriter en alt country legende Jim White voor een carriere in de muziek koos, was hij boxer, surfer, taxichauffeur en studeerde hij film aan de New York University. In 1997 werd hij ontdekt door David Byrne en tekende hij bij het Luaka Bop label waarop zijn debuutalbum Wrong Eyed Jesus verscheen. Zijn nieuwe en inmiddels negende album (zijn samenwerkingen met Johnny Dowd en Tucker Martine niet meegerekend) is een samenwerking met The Packaway Handle Band , een high energy roots blue grass band uit Athens, Georgia die samengewerkt heeft met The Handsome Family , Donna The Buffalo en Darrell Scott . Take It Like A man is opgenomen in de Chase Park Studios en opgenomen door Andy Lemaster (Bright Eyes, Azure Ray). (bron: V2)
Mix van lo-fi folk en alt-country. Atmosferische muziek die diep is geworteld in het zuiden van de VS en vaak een donkere spookachtige indruk maakt. Nog altijd een uniek verteller, voer voor fans van Will Oldham, The Handsome Family.
"Jonge singer/songwriter/storyteller. Debuut met 11 sterk tot de verbeelding sprekende songs vol geheimzinnige spritualiteit. Onheilspellend mooie sfeerplaat van haast oudtestamentaire tijdloosheid. Must voor 16 Horsepower-fans." (BvdK, Oor)
"Met "Wrong-Eyed Jesus!", "No Such Place" en "Drill A Hole In That Substrate And Tell Me What You See" leverde de Amerikaanse singer-songwriter Jim White tot dusver drie volstrekt unieke platen af. Eigenzinnige muziek die wel eens zeer treffend is omschreven als outer space alt country. Dit vierde album is een voor zijn begrippen behoorlijk toegankelijke plaat, al is dat in het geval van Jim White natuurlijk maar relatief. Een plaat met uitstekende popsongs die hun eigenzinnigheid, avontuurlijkheid en veelzijdigheid gelukkig niet verloren hebben. Geproduceerd door Joe Pernice (die de kunst van het schrijven van perfecte popliedjes zelf ook uitstekend verstaat) en met begeleidingen, ingespeeld door de Amerikaanse band Olabelle. Het levert een plaat op die de luisteraar wat makkelijker weet te veroveren dan zijn voorgangers, zonder dat dit ten koste is gegaan van de kwaliteit. Een win/win situatie als je het ons vraagt." (Erwin Zijleman, Velvet Music)
Z'n 2de plaat. Gevoelige, meeslepende liedjes die qua vorm en instrumentatie (o.a. banjo, mandoline) aansluiten bij oude country en Amerikaanse folk, maar dan verrijkt met subtiel toegepaste electronica en vele andere instrumenten.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
