ASKO speelt werken van Xenakis, gecomponeerd tussen 1963 en 1989. Live opgenomen in Amsterdam, Utrecht en Groningen. Uit de toelichting: "Iannis Xenakis geldt in Nederland als een typische ASKO-componist. Zijn composities vormen een rode draad in het repertoire van het Asko Ensemble: ze passen in de traditie van het ensemble om 'onspeelbare', uiterst complexe, extreem geladen partituren uit te voeren. De terrier-achtige inzet waarmee dergelijke partituren worden ingestudeerd en de dwingende kracht en precisie van de uitvoeringen die daaruit voortkomen zijn specifiek voor het Asko Ensemble.
"Het werk van de Griekse componist Xenakis is behoorlijk ongenaakbaar, maar wie zich erin verdiept, krijgt er wel wat voor terug. Een deel van dat verdiepen kan de luisteraar met een gerust hart overlaten aan de Belgische cellist Arne Deforce die deze muziek tot in al haar snerpende en grauwende vezels doorgrondt. Het aangename van de chronologische volgorde die hij aanhoudt in zijn registratie van al Xenakis' cellomuziek is dat diens idioom in de loop der jaren toch wat vriendelijker werd - zeker voor de toehoorder. Na de niets ontziende materiaalverkenningen van Nomos Alpha en de helse jammerklachten van Charisma (met klarinet) gaat zijn werk gaandeweg meer op 'gewone' muziek lijken en wijkt het continuüm van micro- en glijtonen voor de gebruikelijke 12 tonen per octaaf. Niet dat de muziek daarmee zijn onverzettelijkheid verliest. Een prachtig sluitstukje is Dhipli Zyla uit 1951, toen Xenakis nog geen Xenakis was, maar een Bartókbewonderaar." (Frits van der Waa, Volkskrant; waardering: 5 uit 5 sterren!!)
"Iannis Xenakis (1922-2001) was een keiharde. Hij ging met een roeibootje de zee op en beklom steile bergen, het liefst bij slecht weer. Hij miste een stuk van zijn gezicht in 1945 weggeslagen door een granaatscherf. Hij was een balling, ter dood veroordeeld wegens het verzet tegen het Griekse kolonelsregime. Verder was hij niet alleen componist, maar ook architect. Dat alles hoor je terug in zijn muziek. Deze documentaire vertelt het levensverhaal van één van de grote visionaire kunstenaars van de 20ste eeuw, middels oude en nieuwe filmbeelden, getuigenissen van tijdgenoten en musici, vaak gefilmd op schitterende locaties. Mooi of lelijk, dat interesseerde hem niet, zegt zijn weduwe, dat stadium was hij voorbij. Hij werkte met computers, elektronica, klanksynthese en wiskundige modellen, en streefde tegelijk naar een soort oermuziek. En zo onthult zijn dochter Mâkhe verrassend hij speelde fluit voor de geiten." (Frits van der Waa, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"Xenakis is in zijn composities voor strijkkwartet de archetypische componist van de meeste weerstand. Elke welluidendheid rigoureus om zeep helpen en verwachtingen consequent frustreren, was zijn handelsmerk. Een tweede aantrekkelijkheid van deze CD is de ongenaakbare uitvoering warmee The Jack Quartet zich op het niveau plaatst van de onbetwiste meester in dit repertoire: the Arditti String Quartet. Dus is er verschil in stijl: de Arditti's spelen eerder schijnbaar koel en meedogenloos precies, het Jack Quartet warmbloedig met de passie van een Don Juan in eenzame opsluiting. De extreme uitvoering past volmaakt bij extreme muziek, is ongeschikt als behang en zeer geschikt voor wie de mens beter wil leren kennen, niet om een beter of plezieriger mens te worden, maar om te beseffen dat een mens geen demon is maar veeleer dat een demon menselijke trekken heeft. Deze muziek is modernistisch tot op het bot en het karakter wint het van de stijl." (Emanuel Overbeeke; waardering: 5 uit 5 sterren voor uitvoering)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
