Op de titel van deze compilatie valt nog wel wat af te dingen, behalve als je vindt dat deze topgitarist uit de L.A. fusion- en sessie-scene z'n eerste twee solo-albums nooit heeft overtroffen. Want deze CD bevat ongeveer 2/3de van de albums "First Course" (1976) en "Captain Fingers" (1977): de enige twee albums die hij voor Columbia opnam. In de jaren '80 werd hij bekend met zijn voor het GRP-label opgenomen fusion: technisch hoogstaand, maar ook aalglad. Die neiging tot al te veel gepolijstheid is ook hier in de kiem al aanwezig, maar bij sterke composities als het titelstuk van z'n tweede album, waarin inderdaad verbazingwekkend fraai vingerspel in te horen is, maal je daar niet om. Zeker niet omdat ook de andere muzikanten allemaal topklasse zijn. Luister maar naar die superieure beheersing van drummer Harvey Mason en de fraaie bijdragen van o.a. basbeesten Anthony Jackson en Alphonso Johonson en toetsenwonders Dave Grusin en Patrice Rushen. Bill Champlin zingt de Stevie Wonder-cover "Isn't She Lovely".
"Because many of Dave Grusin's albums have been rather commercial and overproduced, it is often forgotten how excellent a pianist he could be. This CD features an enjoyable program of George and Ira Gershwin tunes played by a continually changing all-star lineup that includes the leader's piano, clarinetist Eddie Daniels, vibraphonist Gary Burton, altoist Eric Marienthal, trumpeter Sal Marquez, guitarist Lee Ritenour, bassist John Patitucci, drummer Dave Weckl and guest spots for pianist Chick Corea (who duets with Grusin on "'S Wonderful") and Don Grusin. A few of the numbers are given light funk rhythms and made to sound slightly "contemporary" (particularly "I've Got Plenty O' Nuthin'," which has an electric Ramsey Lewis-type groove), but overall, this is a very tasteful and respectful set." (Scott Yanow, Allmusic; 4 uit 5 sterren) Er schijnt een editie van deze CD te bestaan met een dik boekwerk, deze CD moet dat helaas missen: er is verder geen achtergrondinformatie bij aanwezig.
In 1990 en 1991 zijn deze delen los uitgebracht als videobanden (en niet in 1980 en 1990, zoals op de hoes staat vermeld), in 2001 samengevoegd tot één DVD van 2 uur: de gitarist en verpersoonlijking van het gepolijste GRP-fusiongeluid met een vracht topmusici. Materiaal komt o.a. van de toen recente albums "Festival" (1988) en "Color Rit" (1989). Die boden ook plaats aan subtiele Braziliaanse latin(jazz) zoals bossanova en daar is ook tijdens deze concerten ruimte voor. Voor de warme zangpartijen is naast de Braziliaan Joao Bosco de zich tevens prima van zijn taak kwijtende Phil Perry gestrikt. Vooral uit technisch oogpunt is het smullen met giganten als de bassisten Anthony Jackson en Brian Bromberg, drummer Harvey Mason en saxofonist Ernie Watts. En vooral natuurlijk Rit zelf. Van de speciale gasten (Toto-gitarist Steve Lukather, toetsenist Bob James en het duo Tuck & Patti) krijgen de laatsten wel erg veel ruimte. Het ingetogen T&P-blok is wat eenvormig en haalt de vaart uit het optreden.
Album uit 2000. De twee specialisten in smooth-crossoverjazz (met GRP-banden) maken een oversteek naar klassiek en vertolken stukken van o.a. Bach, Villa-Lobos en Mompu, mmv o.a. Renee Fleming, Glim Shaham en Julian Lloyd-Webber.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
