Derde album, uit 1973, van band rond kortstondig Mother Of Invention-lid Lowell George (zang, gitaar, songschrijver). "George's vermogen om blues, country, rock, funk en jazz tot een kruidige gumbo te pureren, levert een volstrekt uniek geluid op dat zich nooit adequaat heeft laten imiteren. Dit is het album waarop gitarist Paul Barrere, percussionist Sam Clayton en bassist Kenny Gradney hun intrede doen, hetgeen tot een nog sterkere funkificatie van het geluid leidt. Niet voor niets is Allen Toussaints "On Your Way Down" een van de hoogtepunten. George steekt alvast de draak met zijn toekomstige evenbeeld "Fat Man In The Bathtub" terwijl zijn nieuwe sparringpartner Barrere continu imponeert met spel dat economie aan scherpte en feilloze timing paart. Deze deluxe editie is voorzien van de nodige alternatieve takes en demo's. Vooral de liveopnamen (gemaakt in Boston, april 1973) maken deze heruitgave verplichte kost. Wat een ongetemde spelvreugde, om dronken van te worden!" (Lust For Life; 5 uit 5 sterren)
"Na een titelloos debuut in 1971 dat nog als richtingaanwijzer fungeerde, is "Sailin' Shoes" uit het daaropvolgende jaar het eerste van 4 absolute meesterwerken op rij. Het is ook meteen het laatste album van Little Feat met ex-Mother Of Invention-bassist Roy Estrada. Het bevat een volwaardige groepsversie van het op de voorganger als veredelde demo aanwezige "Willin'", maar ook klassiekers als "Easy To Slip" en "A Apolitical Blues". Voor 8 van de 11 songs tekende de eveneens aan Zappa ontvluchte Lowell George, destijds nog de onbetwiste spil van de band. Zijn vermogen om blues, country, rock, funk en jazz tot een kruidige gumbo te pureren, levert een volstrekt uniek geluid op dat zich ook nooit door derden adequaat heeft laten imiteren. Deze deluxe editie is voorzien van de nodige alternatieve takes en demo's. Vooral de liveopnamen (gemaakt in de Palladium in LA, augustus 1971) maken deze heruitgave verplichte kost. Wat een ongetemde spelvreugde, om dronken van te worden!" (Lust For Life; 5 uit 5 sterren)
"Voor het eerst zingt Sam Clayton - die al sinds 1972 deel uitmaakt van de band - alle nummers, waarbij hij uiteraard wel op de begeleiding van zijn vijf collga's kan rekenen. "Sam's Place" markeert daarnaast de eerste bluesplaat in het Little Feat-oevre, al maakte het genre vaker deel uit van de wonderlijke potpourri (zie o.a. "A Apolitical Blues") Clayton klinkt prettig doorleeft, alsof hij nooit andere muziek heeft gezongen. Naast de naamgever van de plaat excelleren ook gitarist Scott Sharrard (ex-Gregg Allman) en Bonnie Riatt (gastartiest in "Long Distance Call") op dit uiterst genietbare blues-uitstapje van een extreem veelzijdige band. En in dit geval ook relevant: de hoesafbeelding is met afstand de leukste sinds vaste tekenaar Neon Park in 1993 het tijdelijke voor het eeuwige verwisselde." (Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
