Vier vroege albums, uit de periode 1955-1961 van de Amerikaanse jazzvocaliste. Ze is dan nog niet zo eigenzinnig en onvergelijkbaar in de weer als op een later live-album als "The Audience With Betty Carter" (1980), maar dit zijn wel de jaren waar de kiem voor haar uiterst muzikale manier van zingen is gelegd en bij vlagen ook al doorklinkt. Meteen al op de plaat met Ray Bryant doet ze een fraaie scat. Opmerkelijk is de samenwerking met Ray Charles uit 1961: ook een unieke vocalist, maar op een heel andere manier. Ze zijn hier vastgebonden aan behoorlijk stroperige orkest- en bigbandarrangementen van Marty Paich. Tuurlijk is dat een topper, maar het is niet het soort arrangementen waarin Carters talenten, die vrijheid nodig hebben, goed tot hun recht komen. Dit doet niets af aan de uniciteit van deze duettenplaat.
'This project is an unusual matchup between two very individual vocalists that generally works. Both Carmen McRae and Betty Carter show a lot of good humor during their duets, cracking occasional jokes and often jamming quite spontaneously. With suitable support from pianist Eric Gunnison, bassist Jim Hughart and drummer Winard Harper along with a very enthusiastic audience at San Francisco's Great American Music Hall, Carter usually takes vocal honors while McRae comes up with the most humorous lines. Some of the ensembles are ragged but this encounter is overall quite successful. The CD reissue adds three previously unreleased selections that feature McRae without Carter. Now if only someone had teamed together Ella Fitzgerald and Sarah Vaughan for a full album'. (Scott Yanow, Allmusic).
"Arguably the most adventurous female jazz singer of all time, Betty Carter was an idiosyncratic stylist and a restless improviser who pushed the limits of melody and harmony as much as any bebop horn player. The husky-voiced Carter was capable of radical, off-the-cuff reworkings of whatever she sang, abruptly changing tempos and dynamics, or rearranging the lyrics into distinctive, off-the-beat rhythmic patterns. She could solo for 20 minutes, scat at lightning speed, or drive home an emotion with wordless, bluesy moans and sighs. She wasn't quite avant-garde, but she was definitely "out." Yet as much as Carter was fascinated by pure, abstract sound, she was also a sensitive lyric interpreter when she chose, a tender and sensual ballad singer sometimes given to suggestive asides." (Allmusic).
In 1998 op haar 68ste overleden zangeres. Ze was één van de meest innovatieve der jazzvocalisten. Ze gebruikte haar stem in de meest complete zin van het woord als instrument, improviseerde veel en stelde hoge eisen aan haar muzikanten. Dat zijn hier Khalid Moss (p), Curtis Lundy (b) en Lewis Nash (d). Op de setlist van een Carter-optreden staan ook altijd wat standards, maar haar benadering van overbekende stukken als "What's New" of "My Favourite Things" is volstrekt uniek. Vooral dat laatste stuk keert ze binnenstebuiten. In "With No Words" geeft ze een demonstratie van haar niet geringe scat-capaciteiten.
Album dat geldt als een mijlpaal en ijkpunt binnen het vocale jazzgenre. De altijd al avontuurlijke zangeres laat je alle hoeken van de zaal zien, ondertussen optimaal communicerend met haar superbe band. De opener, het 25 minuten lange "Sounds (Movin' On)" laat je ademloos achter. Al improviserend, scattend of wat dan ook lijkt haar stem van elastiek en gaat ze altijd weer een andere kant op dan je verwacht. Fabuleus!
In 1998 op haar 68ste overleden zangeres. Ze was één van de meest innovatieve der jazzvocalisten. Ze gebruikte haar stem in de meest complete zin van het woord als instrument, improviseerde veel en stelde hoge eisen aan haar muzikanten. Te eigenzinnig voor de grote labels, begon ze al in 1970 een eigen label: Bet Car. Haar platen waren moeilijk verkrijgbaar totdat ze in 1997 door Verve werden heruitgebracht. Deze verzamelaar beslaat de periode 1958-1992 en bevat veel moois van voornoemde Bet Car-releases.
Album uit 1990 (haar tweede voor Verve), grotendeels live opgenomen in de New Yorkse Bottomline. Met o.a. Freddie Hubbard en Graig Handy. Een combinatie van 'Star Dust' en 'Memories Of You' is een studio-opname met pianiste Geri Allen.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
