"Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. "True North" is het beste album dat A-Ha ooit gemaakt heeft. Alle tracks apart hier bespreken gaat te ver, er staat geen zwakke compositie op dit album. Natuurlijk is er eerder al samengewerkt door popgroepen met symfonieorkesten, echter zelden was het resultaat zo mooi als op dit album. Een unieke symbiose van een popgroep en een symfonieorkest. De composities weerspiegelen in gevoel en intensiteit de omgeving waarin het album is opgenomen. Althans, zo kan ik me dat voorstellen want ik ben nooit boven de poolcirkel geweest. a-ha laat je als luisteraar deze reis maken, met hen als gids. "True North" is een topalbum. (cijfer: 9/10)" (Maxazine)
De iconische Noorse band is na 5 jaar stilte terug. "Take On Me" katapulteerde de groep in de jaren 80 richting wereldfaam. 25 jaar lang brachten ze albums uit en toerden ze de wereld rond. Na een welverdiende rustpauze, zetten ze hun comeback in met de 10de studioplaat "Cast In Steel". (bron: Universal) Waar A-ha in de loop van de jaren negentig steeds gelaagdere, meer progressief getinte pop ging maken, grijpt het Noorse trio hier toch ook meermalen terug op de synthipopsound waar de groep bekend mee werd. Een nummer als "Forest Fire" lijkt opgebouwd uit elementen uit jarentachtighits als "Take On Me", waar de drumpartij van lijkt gekopieerd. Deze speciale editie bevat een extra schijf met één echt extra nummer, twee remixen, en demo en twee alternatieve versies van albumnummers.
Ter gelegenheid van het 25-jarige jubileum van dit album verschijnt in 2010 deze geremasterde heruitgave met liefst 27 bonus-tracks (veel demo's, maar interessant genoeg ook veel indertijd niet voor het album gebruikte nummers) en een uitgebreid informatief boekje. De Noorse synthipoppers scoorden in 1985 met "Take On Me", The Sun Always Shines On T.V." en het titelnummer, maar het duurde even voor het succes op gang kwam. De vroegste probeersels tot "Taken On Me" blijken uit 1982 te stammen, zo blijkt uit de aandoenlijke demo op de tweede schijf. Maar ook in 1984 was het nummer al op single verschenen in een versie die behoorlijk afwijkt van de uiteindelijke 1985-versie die mede door de inventieve tekenfilm-videoclip een enorme wereldhit werd. Achteraf klinkt de synthipop van het Noorse trio een beetje iel, maar na een paar nummers ben je eraan gewend en is het weer helemaal 1985.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
