"Wat mij opvalt, opnieuw, is hoe goed het album klinkt. Dit is een debuutplaat van een toen onbekende band, maar alles grenst aan perfectie. Alsof iedereen rond Nina Hagen wist dat dit de plaat van hun leven zou worden. Van band tot producers, managers en label. Er is geen pfennig bezuinigd, zodat ieder geluidje perfect opgenomen werd. Eindeloze overdubs toe te voegen en aan perfectie grenzende opnames te maken. Alles klinkt zo helder, zo diep, zo vet, om eens een modern woord te gebruiken. Nina zelf mocht haar totale gekte inzetten, zonder ergens tegen gehouden te worden. Het resultaat is de beste Duitse plaat ooit, de beste plaat uit de punkjaren 1977 en 1978 en een van de beste platen ooit gemaakt. Dit album is punk en geen punk. Voor punk speelt/is de band veel te goed. Het is Nina die Johnny Rotten doet verbleken en Iggy Pop naar de kroon steekt."
"Nina Hagen is inmiddels 67 jaar en kwam in december 2022 met "Unity". Het is altijd een happening, zo?n nieuwe release van La Hagen, en nu komt er dan "Unity". Het album kent 12 tracks en werd grotendeels opgenomen in de Monobeat studio in Berlijn. Warner Poland, de nieuwe bandleider van Nina Hagen neemt in die studio door de weeks de soundtracks op voor bekende Duitse TV Krimi?s als Tatort en Polizeiruf. Naast Poland dus op de gitaar een aan de knoppen, wordt het album muzikaal vol gespeeld door Marcellus Puhlemann op drums, Fred Sauer op keyboards en Michael O?Ryan op de basgitaar. Productietechnisch is "Unity" helemaal af. Het album klikt, vet, modern, de stem ligt lekker dik in de mix. Helemaal van nu." (Maxazine)
Autobiografie van de Duitse zangeres (1955- ) met als rode draad haar zoektocht naar God.
Overzicht van de beginperiode van Nina's carrière in de Westerse rockcultuur: 1978-1985. Met klassiekers als "Unbeschreiblich Weiblich", maar ook eigenzinnige covers van Lena Lovich'"Lucky Number"("Wir Leben Noch"), Norman Greenbaum's "Spirit In The Sky" ("Gitt Im Himmel"), The Tubes'"White Punks On Dope" ("TV Glotzer") en uiteraard haar versie van "My Way".
DVD met twee optredens van DDR-immigrant Nina Hagen. Het eerste is uit 1978, toen haar West-Duitse debuut net verschenen was. Met het latere Spliff vormde ze toen de Nina Hagen Band. Op "Fisch Im Wasser" na wordt het gehele debuut gespeeld. Op enkele foute inzet ten na wordt het stilistisch gevarieerde materiaal met verve vertolkt: van de prog- en glamrock-achtige Tubes-bewerking "TV-Glotzer" tot de operapastiche van "Naturträne" tot het rockende "Rangehn". Ze besluit met "My Way" en een vooruitblik op album twee: "Hermann Hiess er" (over Herman Brood?). Hagen haalt vocaal met speels gemak alle noten. In 1999 staat ze weer voor de Rockpalast-camera's, met een beduidend minder onderlegde band dan de Spliff-heren. Religie speelt inmiddels een grote rol in haar leven, maar van het recent verschenen "On Namah Shivay" vertolkt ze maar één stuk. Oudere successen als "African Reggae" en (een wel wat afgeraffelde) "TV-Glotzer" beheersen de setlist. Haar stem heeft wat rafels gekregen, maar uithalen kan ze nog steeds.
Album vol werk uit haar DDR-tijd, dus vóór ze naar de BRD wist te ontkomen. De songs stammen uit de periode 1974-1976, met o.a. een radikaal andere versie van "Rangehn", dat ook op haar West-Duitse debuut (nog steeds een ijzersterke plaat en met gemak haar beste) "Nina Hagen Band" terecht zou komen.
Dit is wat anders dan je verwacht van Nina: Een CD vol mantra's en Hare Krishna-gezangen, met traditioneel-Indiase begeleiding.
Tweede plaat van de Nina Hagen Band, die nogal tegenvalt en gewoontjes en mat klinkt na het verpletterende en kleurrijke debuut. Meteen na dit album scheiden de wegen van Nina en haar begeleidingsband (ooit Lok Kreuzberg geheten). De heren gaan verder onder de naam Spliff.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
