"Yes as a band has been in existence for nearly 50 years now, and has featured a variety of different rosters during that span. "Topographic Drama - Live Across America" is an impressive showcase for their most recent lineup, and does a good job of spotlighting some material from their back catalog that hasn't always gotten the attention it deserves. More importantly, it's simply a good listen." (Sputnik Music)
In 2011 was er een opleving in de al jaren zeer wisselvallige Yes-discografie met "Fly From Here". Daarvoor was Geoff Downes teruggehaald en zat Trevor Horn weer in de producersstoel: het betrof dan ook grotendeels alsnog afgemaakt werk van de "Drama"-bezetting uit 1980, met die beide heren. Daarna, met nieuwe zanger Jon Davison (ex-Glass Hammer), was het huilen met de pet op. "Heaven & Earth" (2014, laatste album met wijlen Chris Squire) en "The Quest" (2021, laatste album met wijlen Alan White) waren grotendeels dit belangrijke symfo-instituut onwaardig. De enige sterke compositie van "The Quest" bleek achteraf van de hand van de mei 2023 overleden Francis Monkman (Curved Air, Sky). "Mirror To The Sky" is daarom een onverwacht positieve verrassing: het 14 minuten lange titelnummer, twee andere songs van 9 minuten alsmede de vlotte opener "Cut From The Stars" klinken even fris als doorwrocht en bevatten rinkelend baswerk van Billy Sherwood, bevlogen gitaarspel van Steve Howe en massieve toetsen van Downes.
Dezelfde bezetting (Anderson/Squire/Howe/Wakeman/White) die op de DVD "Songs From Tsongas" aan het werk is te zien, maar deze opnamen zijn een klein jaar eerder gemaakt. Er zijn behoorlijk wat verschillen qua setlist. In Montreux werden bijv. twee nummers van het laatste studio-album "Magnification" (in 2001 overigens zónder Wakeman gemaakt) gespeeld. "Don't Kill The Whale" van het vaak genegeerde "Tormato" (1978) maakt een welkome terugkeer op de setlist. Op "Tsongas" kregen we de epic "Ritual", nu het hemelse "Awaken". Zonder twijfel het hoogtepunt van het concert! Overigens werd dat nummer, met heel "Going For The One" (1977) opgenomen in Zwitserland, alwaar ook dit concert werd opgenomen. Zowel dat album als deze 2003-tournee markeren de terugkeer van jojo-bandlid Rick Wakeman.
"De meeste Yes concerten zijn speciale evenementen voor het legioen fans en "The Royal Affair Tour" was geen uitzondering, een viering van het beste van de Britse progressieve muziek. Gasten op de tour waren Asia (met Yes toetsenist Geoff Downes en een speciaal optreden van Steve Howe), John Lodge van The Moody Blues en Carl Palmer’s ELP Legacy met Arthur Brown. De 26-daagse The Royal Affair Tour en de optredens van Yes werden alom geprezen door zowel de internationale pers als de fans. De show bevat veel klassieke nummers uit de periode 1970-1980. De set begint met een spetterende versie van "No Opportunity Necessary, No Experience Needed", de cover van Richie Havens van Yes’ tweede album "Time And A Word" (1970). Steve Howe drukt zijn eigen stempel op dit oorspronkelijk door Peter Banks gespeelde nummer, de zang van Jon Davison is precies goed: Anderson zong indertijd een octaaf lager. Grappig: niemand van de huidige bezetting speelde indertijd op het origineel." (Progwereld)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
