"Ian Anderson strooit met diverse releases zoals liveplaten, speciale edities, Steven Wilson-remixen van oudere albums en ook met nieuw materiaal. "Curious Ruminant" is het derde album in even zoveel jaar. Die snel opeenvolgende releases hebben geen negatieve gevolgen voor de kwaliteit, want dit nieuwe album met negen Anderson-liedjes kan de toets der kritiek met gemak doorstaan. De inmiddels 77-jarige zanger/fluitist/componist en zijn trawanten teren niet op afgeleefde glorie maar bieden songs die per luisterbeurt vaster aan je hart gaan kleven. Het titelnummer dat al eerder via Spotify werd vrijgegeven behoort meteen tot de krakers van de plaat, wellicht het beste dat Anderson in de afgelopen jaren heeft geschreven. Maar we moeten ook niet het bijna 17 minuten durende "Drink From The Same Well" vergeten, want die track, grotendeels instrumentaal, kent een enorme melodische rijkdom, of het fraaie openingsstuk "Puppet And The Puppet Master". Dit 24e studioalbum is hoe dan ook een aanrader." (Heaven Magazine)
Frontman Ian Anderson heeft zich voor dit conceptuele album laten inspireren door oud-Noorse religie, waarin zoals bij veel oude geloven meerdere goden vereerd werden. In de meeste songs worden enkele van de belangrijkste van die goden uit geschriften die ook bijvoorbeeld Wagner en Tolkien geïnspireerd hebben, voorgesteld. Als introductie en outro hoor je gesproken passages in oud-IJslands uit de Edda (gerelateerd aan oud-Noorse religieuze geschriften) uit de 13de eeuw. Ze worden voorgedragen door de IJslandse Unnar Birna, die al met de band werkte ten tijde van de “Jethro Tull – The Rock Opera”-tournee. Natuurlijk verwijst de albumtitel daarnaast ook naar de rockfluit, hét terugkerende kenmerk in Jethro Tull-muziek en natuurlijk Ian Andersons instrument. Er is dan ook veel fluit te horen op “RökFlöte”, maar de bandleden krijgen ook de nodige ruimte. Zo hoor je de rollende klanken uit John O'Hara's orgel, alsmede diverse synthesizers. Nieuwe gitarist Joe Parrish-James levert menig scherpe gitaarsolo af.
Toen in 1978 dit als live-dubbel-album verscheen was de Britse progressieve rockgroep tot topattractie in de VS uitgegroeid. Op de albums die midden jaren '70 verschenen had de groep rond zanger/fluitist/componist Ian Anderson zijn geheel eigen synthese van symfonische rock en folkrock en een toefje bluesrock vervolmaakt in een redelijk stabiele bezetting, met daarin o.a. superdrummer Barriemore Barlow. Platen als "Songs From The Wood", "Minstrel In The Gallery" en "Heavy Horses" komen alle aan de orde, maar eerdere meesterwerken "Aqualung" en "Thick As A Brick" worden niet overgeslagen. De eerste natuurlijk met het titelnummer en "Locomotive Breath", de tweede met een uitsnede van 10 minuten uit dat album-uit-één-stuk. Zelfs de vroege hit "Bouree" ontbreekt niet. In 2024 valt "Bursting Out" de behandeling ten deel die al het JT-werk krijgt: verpakt in een fraaie digibook met uitgebreid boekwerk, met 5.1-mix door specialist Steven Wilson met een volledig extra live-concert én bijna een uur beeldmateriaal.
In 2018 werd het elfde album van Jethro Tull in een mix gemaakt door Steven Wilson opnieuw uitgebracht, aangevuld met niet op het reguliere album voorkomende tracks (op zowel cd als dvd). Als extra is het volledige optreden in Bern toegevoegd, zowel op cd als dvd (audio). Op de tweede dvd zijn ook nog twee video clips te zien van "Heavy Horses" en "Moths." In het bijna 100 pagina's tellende boekwerk wordt de geschiedenis van het album uitgebreid verwoord (en in beeld gebracht). (GT, Muziekbank)
In 2018 verscheen deze box van het debuut van Jethro Tull uit 1968. De eerste cd bevat een remix van "This Was" en zes niet op de LP voorkomende tracks, gemaakt door Steven Wilson. Op cd2 staan twee BBC Top Gear sessies plus diverse singles. Op de derde cd staan zowel de stereo als de mono mix van het oorspronkelijke album. Op de audio dvd is de Steven Wilson mix (4.1 DTS) terug te vinden. In het bijna 100 pagina's tellende boekwerk worden we meegenomen naar het boeiende ontstaansverhaal van de groep ("Jethro Tull"). (GT, Muziekbank)
Concert, opgenomen in juli 2003 op het Montreux festival
35 Jaar nadat het debuut "This Was" verscheen trad de groep rond fluitist/zanger/songschrijver Ian Anderson op tijdens het Jazzfestival Montreux. Hij is de enige die over is van de eerste bezetting, maar gitarist Martin Barre draait al mee sinds het tweede album "This Was" (1969). Zijn markante gitaargeluid is nauwelijks onbelangrijker voor de groepssound dan de stem en fluit van Anderson. Meest recente studio-album was toen "J-Tull.com" (1999), alwaarvan het titelnummer wordt gespeeld. Alhoewel het hoog zomer was, werd alvast de kerstversie van de aloude hit "Bourée" gespeeld, die later dat jaar op "Christmas Album" zou prijken. Bekendste album "Aqualung" wordt meerdere keren aangedaan, maar ook andere albums uit de jaren '70 en '80 worden aangestipt. De bandleden van deze zoveelste JT-bezetting kwijt zich goed van zijn taak, waarbij toetsenist Andrew Giddings een speciale vermelding behoeft. De beeld- en geluidskwaliteit van deze Blu-Ray zijn zelfs voor Blu-Ray-begrippen zeer fraai, ja vrijwel perfect.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
