"Het leek zes jaar geleden afgelopen met The Prodigy. "Invaders Must Die" uit 2009 was een magere plaat met ronduit kinderachtige nummers die maar geen feestje wilden bouwen en waarmee de Britse rave-cultuur dus niet kon worden gered van de ondergang. "The Day is My Enemy" is dus bijna een comebackplaat, zeker omdat het trio synthpunks teruggrijpt naar het beukgeluid van de succesplaten "Music For The Jilted Generation" (1994) en "The Fat Of The Land" (1997). Het is natuurlijk formulemuziek geworden, zoals te horen in tracks als "Nasty" en "Wild Frontier"; steeds weer die overstuurde breakbeats, die stuiterende trancesynthesizers en de opgefokte Flint en Maxim die oproepen tot wetsovertredingen. Maar vermoeid klinkt The Prodigy niet: de beats zijn goed gewelddadig, al is een album met veertien nummers aan de lange kant. Lelijk is het fantasieloze schreeuwnummer "Ibiza", een opzichtige sollicitatie bij de nieuwe generatie Britse dancehooligans." (Robert van Gijssel, Volkskrant; waardering: 3 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
