In 2000 verscheen al een remastered editie, waarover genoteerd werd in OOR: "Deze editie bevat alle songs uit de film, heeft dezelfde opbouw, waarbij de muzikanten 1 voor 1 opkomen: van 'Psycho Killer' solo tot de 9-mans-bezetting aan 't slot, van neurotenpop tot experimenten met funk, Afro en avant-garde." 24 jaar later is de film van Jonathan Demme gerestaureerd heruitgebracht in de bioscopen en ter viering daarvan is ook de sountrack nog weer onderhanden genomen. Op de Blu-ray staat de geluidsmix in Dolby Atmos zoals die ook in de bioscopen wordt gebruikt maar let wel: deze editie bevat NIET de film, puur de complete soundtrack, lees: het geluid het gehele concert van begin tot end, maar dan van high-end-kwaliteit. In het boekwerk tekenen de vier originele bandleden ieder hun herinneringen op aan de film én je ziet originele schetsen uit het storyboard van David Byrne en veel fraai fotomateriaal, inclusief de motto's, aforismen en wat dies meer zij uit het boekwerk bij de eerste vinyl-editie.
Het debuut van de New Yorkse new wave-groep uit (hoe kan het anders) 1977. Een toen zeer vernieuwende plaat die in het alt.pop-klimaat van 30 jaar later (met de door bands als Franz Ferdinand opnieuw aangewakkerde new wave-mode) verrassend actueel klinkt. Transparante gitaarmuziek met minimale patronen - een beetje vierkant en hakerig gespeeld, maar door de bijzondere akkoorden (luister maar 's naar "No Compassion" bijvoorbeeld) en plotselinge maatwisselingen ook behoorlijk geavanceerd. Daarover scandeert David Byrne met z'n altijd wat panisch klinkende stem diens wonderlijke teksten, die niet noodzakelijkerwijs hoeven te rijmen, maar op een wonderlijke manier toch één worden met de muziek. Het mooie aan deze editie is dat je er gratis(!) vanalles bijkrijgt: het complete album op DVD-A in 5.1 Surround Sound plús 4 bonustracks (2 op de CD en 2 andere op de DVD-A). Daarnaast is het boekje ook veel informatiever dan dat van eerdere versies.
Compilatie uit 2004 met de bekendste 18 nummers uit de periode 1977-1988 van de New Yorkse New Wave-band. Van "Psycho Killer" via "Once In A Lifetime" en "Road To Nowhere" tot "And She Was" en "Blind'.
Voor de basisopnamen trokken de Talking Heads naar Parijs, vanwege de aanwezigheid van een grote keur aan Afrikaanse muzikanten. En dat is te merken ook: je benen en/of voeten kun je niet rustig houden. Percussie en blazers zorgen wel voor beweging. Deze heruitgave uit 2006 bevat de oorspronkelijke CD plus de bonus track "Sax And Violins" en de DVD met daarop de CD in 5.1 Dolby Surround en twee videoclips van "Blind" en "Sax And Violins". (GT, Muziekbank)
"Deze editie bevat alle songs uit de film, heeft dezelfde opbouw, waarbij de muzikanten 1 voor 1 opkomen: van 'Psycho Killer' solo tot de 9-mans-bezetting aan 't slot, van neurotenpop tot experimenten met funk, Afro en avant-garde." (JH, Oor)
Dit vierde album, uit 1980, is opnieuw geproduceerd door Brian Eno en een verdere doorontwikkeling van de experimenten op "Fear Of Music". Aan Fela Kuti refererende, ingenieuze gelaagde afroritmes zijn nu 'all over the place' (niet voor niets heet één van de bonustracks op deze editie "Fela's Riff"). Daarnaast zit het geluidsbeeld vol intrigerende details, waarvoor men ook steeds meer 'hulptroepen' aanrukt. Meest in het oor springend zijn de zeer fantasievolle gitaarpartijen van Adrian Belew (die z'n gitaar, als het moet, als een olifant kan laten klinken). Er is dan ook een duidelijke muzikale link van dit album naar de drie niet minder intrigerende albums die Belew kort hierna met King Crimson maakte. "Remain In Light" is een meesterwerk en komt wereldwijd voor in de hoogste regionen van albumlijstjes - van critici én 'gewone' luisteraars. Deze editie bevat 4 bonustracks plús een bonus-DVD-A met het album in 5.1-surround-mix plus een video-sectie met Duitse TV-opnamen.
3de album, uit 1979, avontuurlijk geproduceerd door Brian Eno, die allerlei kleine details toevoegt aan de compacte, neurotische new wave. Ook de teksten zijn compact, vaak zijn de songtitels éénwoordig. Voor 't eerst duiken afro-ritmes op, meteen al in de opener "I Zimbra". Ook de tekst (van dichter David Ball) is experimenteel en bestaat geheel uit nonsens-woorden. Dat het donkere, dreigende "Memories Can't Wait" een bijzonder nummer is werd opgemerkt door Living Colour, die het coveren op "Vivid". Eno vroeg z'n vriend Robert Fripp, die een verontrustend manische gitaarpartij voor "Life During Wartime" inspeelde. Indertijd werd z'n bijdrage niet gebruikt, nu staat hij als extra nummer op deze 'extended edition'. Naast 4 bonustracks zit er gratis een DVD-A bij met het hele album in 5.1 Dolby Surround-mix. Op de DVD staan ook nog twee videoclips. En het boekje is uitgebreid t.o.v. eerdere uitgaven.
"Van de talloze acts die Talking Heads de afgelopen decennia als grote invloed noemden, ontbreekt ieder spoor. Wel aanwezig: Miley Cyrus, Lorde, Girl In Red, The National, Paramore en minder grote namen uit de alternatieve pop- en hiphopwereld. Tributealbums zijn zelden over de gehele linie enerverend, het blijft toch een bijeengeraapte groep acts die er naar eigen inzicht wat van probeert te maken. Zo ook hier. In de categorie ‘vrije interpretatie’ spant de Argentijnse indierockband Él Mató a un Policía Motorizado de kroon met een compleet onherkenbare versie van "Slippery People" , toch de hitsingle van het oorspronkelijke album. Zij vertaalden de tekst in het Spaans en zetten er volledig andere muziek onder. Gelijk daarna doet Paramore het tegenovergestelde; hun "Burning Down The House" is een fantasieloze cover met precies hetzelfde arrangement en geluid als het origineel." (OOR)
De meest rechtlijnige, meest gewone Talking Heads-plaat. Gewoon liedjes zonder stijl-experimenten of stekeligheden, zoals we die van de band gewend zijn. Bevat de songs uit David Byrne's gelijknamige film, maar dan in Talking Heads-versies. In de film worden de songs vertolkt door o.a. Pops Staples en Tito Larriva. Hun versies van enkele songs zijn te horen als extra tracks op deze remaster. Hit van het album: "Wild Life". En dan schijnt er een bekende Engelse groep te zijn die z'n naam ontleend heeft aan de song "Radio Head"...
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
