"De man die al meer dan 30 albums op zijn naam heeft staan en aan vele albums van andere artiesten zijn bijdrage heeft geleverd, brengt aan de vooravond van zijn tour door Nederland in maart volgend jaar een live-album uit. Robben Ford neemt ons mee op een muzikale ontdekkingsreis waarin hij -en niet alleen hij, ook zijn bandleden- zijn ziel en zaligheid legt in iedere noot die hij speelt. Dit album is live opgenomen in 2021 in ‚the City Winery‘ in Nashville en was het eerste concert wat Robben Ford speelde na de covid-lockdown. De man heeft zoveel klasse, dat dit niet een uitbundige, van enthousiasme overlopende plaat is geworden, maar een intensieve luisterervaring waarin minder meer is! Wie van de muziek van onze alle eigenste John F Klaver houdt, is bij Robben Ford ook aan het goede adres. Het album beweegt zich muzikaal tussen jazz-achtige en bluesy stukken, gezongen wordt er maar op twee van de acht stukken." (Blues Magazine)
Op 28 oktober in Metropool Hengelo. Toen hij dertien jaar oud was leerde Robben Ford zichzelf gitaar spelen. Inmiddels zijn we veertig jaar verder en is hij uitgegroeid tot een gitarist die het bluesrock genre heeft gevormd met zijn innovatieve spel en een inspiratiebron is voor velen. Op zijn nieuwe studioalbum Purple House presenteert hij een heerlijke collectie southern bluesrock nummers met een fris en hedendaags geluid vol aanstekelijke gitaarsolos en groovy ritmes. Aan Purple House hebben een aantal geweldige muzikanten meegewerkt. Zo hoor je de unieke stem van Shemekia Copeland, de dochter van bluesgitarist Johnny Clyde Copeland, op Break In The Chain en neemt Drew Smithers de gitaarsolo in Willing To Wait voor zijn rekening.
"Robben Ford is een meestergitarist/soloartiest/sessiemuzikant uit Californië, die met vele grootheden heeft samengewerkt. Hij bracht al vele platen uit, maar lijkt nu pas echt zijn groove gevonden te hebben. Waar Ford voorheen dieper in de blues dook of zwaarder tegen jazz aanleunde, heeft hij hier een perfecte balans gevonden tussen blues, jazz, singer-songwriter, soul en pop. De 11 zelfgeschreven songs zijn muzikaal divers, maar komen qua sfeer overeen: swingend, loom, virtuoos gemusiceerd, glashelder geproduceerd en lekker gezongen. En daarbij sparde Robben ook nog eens vocaal met Keb' Mo' ("Justified") en ZZ Ward ("Breath Of Me") en instrumentaal met Warren Hayes ("High Heels And Throwing Things"), Sonny Landreth ("So Long 4 U") en Tyler Bryant ("Stone Cold Heaven"). Dit is zo'n plaat die je heel stiekem steeds dieper de muziek in trekt. het lijkt allemaal lichtvoetig en onschuldig, maar voor je het weet ben je verslaafd en draai je niets anders meer." (Tjerk Lammers, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Ford en Evans hebben vaak het podium gedeeld en in de loop der jaren samen opgenomen en daarom is het geen verrassing dat ze opnieuw hun krachten bundelen. Tijdens de promotie van het album Purple House, sprak Ford enthousiast over de aanstaande tournee in Japan, samen met Evans. Slechts een paar weken na de tournee bevonden de twee zich in de opnamestudio, vergezeld van een eersteklas ritmesectie: Keith Carlock (momenteel op de drums met Steely Dan) en James Genus, de geweldige bassist die onder zoveel met Lee speelde Konitz, Michael Brecker, Branford Marsalis en Chick Corea. Bill Evans: "Ik zou niet gelukkiger kunnen zijn met deze opname. De sfeer was tijdens dit opnameproces zo groot dat het gewoon een genot was om er deel van uit te maken." Goed gedaan mannen. Laten we het nog eens doen!." (trommelvlies.com)
De Lost In Paris Blues Band bestaat uit Robben Ford (exceptioneel blues- en jazzgitarist die o.a. heeft gespeeld met Miles Davis), Ron Bumblefoot Thal (bekend als soloartiest en vervanger van Slash in Guns N Roses), John Jorgenson (tweevoudig winnaar van de Guitarist of the Year Award en gitarist van Elton John en Bob Dylan) en Paul Personne (de meervoudig bekroonde Franse bluesman die o.a. heeft gespeeld met Johnny Hallyday). Met zangeres/songwriter Beverly Jo Scott, bassist Kevin Reveyrand en drummer Francis Arnaud gingen ze drie dagen een studio in Parijs in en kwamen eruit met dit dertien nummers tellende album vol blues- rock en folk klassiekers van o.a. Janis Joplin ("One Good Man"), Muddy Waters ("Trouble No More") en Bob Dylan ("Watching The River Flow"). Paul Personne: Lost in Paris Blues Band is the unbelievable encounter of open-minded and free-minded musicians able to gather in a legendary studio in Paris for this fun and unexpected session. (bron: earMUSIC/V2)\n"In de smaakvol gekozen covers laten de heren al die verschillende muzikale achtergronden moeiteloos samensmelten. Een plaat die klinkt als 'n klok." (Harry de Jong, Lust For Life)
"Dat saxofonist ‘die andere’ Bill Evans zich helemaal thuisvoelt in het domein van de jazzrock en fusion weten we al sinds zijn samenwerkingen met Miles Davis in de eerste helft van de jaren 80. Sindsdien heeft hij met een illuster rijtje pop- en jazz musici op het podium gestaan. Zijn liefde voor blues en americana heeft hij ook nooit onder stoelen of banken gestoken, getuige zijn album Soulgrass (2005), waarop hij bluegrass en jazz combineerde. Gitarist Robben Ford lijkt wat dat betreft uit hetzelfde hout gesneden te zijn als Evans; zowel jazz als blues zijn idiomen waarin hij zich moeiteloos weet uit te drukken. Met hun gezamenlijke project namen ze eerder al The Sun Room (2019) op. Ditmaal worden Evans en Ford bijgestaan door Darryl Jones (die zowel bij Miles Davis als The Rolling Stones baste) en drummer Keith Carlock. Zoals te verwachten serveren de heren ons een dampende portie groovy jazz- en blues-rock, waarbij in de solo’s en melodieën de soul nooit ver weg is." (JV Muziekweb)
Robben Ford is a premier American blues and jazz guitarist who has played with stellar artists as diverse as Miles Davis, Joni Mitchell, Greg Allman, Bonnie Raitt and John Mayall. These two concerts took place almost a decade apart. The first, in April 1998, was at the Leverkusen Bluesfest, with a band comprising Neil Larsen (kb) and Blue Line stalwarts Roscoe Beck (b) and Tom Brechtlein (d). Highlights include "The Brother", the impressive opening cut from the Blue Lines 1992 debut, inspired by Stevie Ray Vaughan, while The first 3 numbers played were all performed acoustically. The second, in Leverkusen in 2007, saw him backed by Travis Carlton (b, Larry Carlton's son) and Toss Panos (d). They each feature on the extended "The Way You Treated Me". Highlights include "Supernatural", and a tribute to BB King in "Riley B. King", written with Keb'Mo'. This spot-on performance will delight all fans of well-crafted and highly refined guitar playing. Expertly restored and remastered. (bron: Repertoire)
"Drummer Jerry Granelli takes his inspiration here from novelist Michael Ondaatje's Coming Through Slaughter, an imaginative reconstruction of the life of legendary New Orleans trumpeter Buddy Bolden at the birth of jazz and the 20th century. The emphasis is on the blues and the sensual feel of the jazz tradition, and Granelli has assembled an interesting band of players you might not normally associate with each another, including altoist Kenny Garrett, trombonist Julian Priester, guitarists Bill Frisell and Robben Ford, and bassist Anthony Cox. The "Slaughter" suite is broken into four parts, and there's a mixture of original tunes by Granelli, Priester, and arranger Wayne Horvitz, along with some classic jazz pieces. Garrett comes up with a creamy, sinuous sound that works well on Johnny Hodges's "Wanderlust" and also on the surprisingly slow second version of Ornette Coleman's "Blues Connotation." (Stuart Broomer)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.