Dit is een bijzonder dubbelconcert: het laatste met én het eerste zonder Moogy Klingman. De geschiedenis gaat als volgt: Nadat de groep uiteen was gevallen rond 1985, trof men zich rond 2010 omdat de toetsenist Moogy (en oude vriend van Todd Rundgren) ernstig ziek bleek te zijn. De medische kosten bleken erg hoog te zijn en dus werd er besloten tot een benefietoptreden op 29 januari 2011 in New York. Moogy deed ook mee. De avond werd een groot succes. Een volgende reeks optredens werd gepland voor najaar van 2011 maar het was te laat voor Klingman: hij overleed op 15 november. Het optreden van 18 november in Peekskill (NY) werd opgenomen: so sadly minus one! Aldus het verhaal in het begleidende boekje. (GT, Muziekbank)
Joe Jackson en Todd Rundgren kunnen beide al terugkijken op een indrukwekkende carrière. In 2005 gaan ze samen op wereldtournee met als begeleidng het New Yorkse strijkkwartet Ethel. Van deze tournee verschijnt pas in 2021 een weerslag in de vorm van 2 cd's en 1 dvd met opnames van het concert in het State Theater New Brunswick. (TH, Muziekbank)
"Niet meer (of minder) dan zes keer voerde Todd Rundgren zijn twee albums “Todd” (1974) en “Healing” (1981) in september 2010 op tijdens een korte tournee door de Verenigde Staten. Dat deed hij samen met oudgedienden Kasim Sulton (bas), Prairie Prince (drums) en Jesse Gress (gitaar), aangevuld met toetsenisten Greg Hawkes (bekend van The Cars) en Bobby Strickland, die ook saxofoon speelt. De eerste helft van de optredens werd gevuld met “Todd”, terwijl na de pauze de integrale versie van “Healing” op het programma stond. Het album handelt over helende krachten en hoe die te gebruiken; het behoort tot een handvol spiritueel getinte platen van de man uit Philadelphia. Daarnaast is die bij uitstek geschikt om live uit te voeren, want het oorspronkelijke werk is door Rundgren compleet zelf ingespeeld en laat dus ruimte over om tijdens de liveuitvoering goed uit te pakken. Dat gebeurt zo te horen (en te zien op de bijgeleverde dvd) – opgenomen in Akron (Ohio) – behoorlijk uitgebreid." (Progwereld)
"This record celebrates the past and the future by juxtaposing a side of original pop material with a side of recreations. Rundgren "faithfully" replicates the sound and feel of the Yardbirds, Bob Dylan, Jimi Hendrix, the Beach Boys and the Beatles. It's remarkable how close Rundgren comes to duplicating the very feel of the originals. On the second side, for the first time since "Something/Anything?", Rundgren allows himself to write and -- more importantly -- record straight-ahead pop songs. Certainly, "A Wizard, A True Star", "Todd" and "Initiation" had their share of great songs, but they weren't delivered as pop songs; they were telegraphed as art. Here, Rundgren delivers pop and rock songs with ease, letting the melodies glide to the forefront. If Rundgren had made all of "Faithful" originals, it would have been a pure pop masterpiece. As it stands, it's essential for the faithful -- not only for hardcore Toddheads, but for devoted pop fans as well." (Stephen Thomas Erlewine, Allmusic)
Todd's 1ste geheel nieuwe album in 10 jaar, een lange conceptplaat, over 'waarheid'. Todd gaat me de tijd mee: schrik niet, de in z'n geheel zelf ingespeelde plaat opent met onvervalste trance! Maar er is veel meer... De doorluisteraar hoort dat alles doorwrocht in elkaar steekt.
Nadat de in die dagen hyperproductieve 'wonder boy' een progressieve rockgroep had opgericht (Utopia), verscheen toch snel dit solo-album. Net als bij vroeg Utopia-werk maakt hij hier volop gebruik van gestapelde synthesizersounds, met even pompeuze als geslaagde resultaten in bijv. de openingssong "Real Man". Dat hij niet voor één gat is te vangen bewijst hij met het daaropvolgende a capella-nummer, dat, hoe ironisch, "Born To Synthesize" heet. En zo bevat de eerste helft intrigerende progressieve pop-rocksongs. De tweede helft is ook intrigerend, maar wel 'another cup of tea': een suite van 36 minuten, die klinkt zoals de titel belooft: "A Treatise On Cosmic Fire". Vervreemdende, ja kosmische muziek vol productionele high tech-anno-1975. Ofwel met synthesizers gegenereerde geluidssculpturen met daarover Rundgrens onnavolgbare gezongen tractaat. Er zijn wat referenties aan die andere volstrekt eigenzinnige geest in het progressieve muzieklandschap, Peter Hammill. Om precies te zijn "Magog" van "In Camera".
Z'n 2de album, de platen met Nazz niet meegerekend. Uit 1971. 'Best album Paul McCarney never made??' werd er over gezegd. Voor Todd-begrippen is het een vrij coherent 'style-focussed'-album met o.a. niet van ironie gespeende ballads.
Bizar toevallig hebben we dit album op 8 december aangeschaft. Precies 25 jaar na de moord op John Lennon. Moordenaar Mark Chapman liet in z'n hotelkamer een 'statement' achter: de Bijbel, opengeslagen bij de Openbaring, én de LP "The Ballad Of Todd Rundgren". Hij had óók een Rundgren-obsessie. Dit maakte diepe indruk op Todd. Dit album is daardoor therapeutisch van aard: 'heal'-muziek. Met veel electronica, maar niet klinisch koud, doch muzikaal juist heel divers: zo is bv. de titelsong Afrikaans-getint.
Live-album uit 1978 waarop de singer/songwriter zowel begeleid wordt door 'zijn' Utopia als sessiemusici. De uiterst muzikale Todd is geroemd singer/songwriter van liedjes als 'Hello It's Me' alsook bekwaam producer/arrangeur. Daarnaast kan hij met vervreemdende psychedelische werkjes ook de weirdo uithangen. Datlaatste element ontbreekt hier wellicht, z'n ingenieuze arrangementen worden zo goed mogelijk vertolkt. Dat dwingt bewondering af, maar 't gaat niet altijd goed. Zo wordt er wel 's vals gezongen.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
