"Even een ontregelend moment als na de ijle, oosterse klanken van "Luxabundance" die uit Eric Vloeimans’ trompet vloeien een snaarinstrument opklinkt. Tot meteen het besef indaalt dat Egbert Derix hier de snaren van een vleugel met zijn handen bespeelt. Niet lang daarna nemen de vertrouwde toetsen het over. Het tweede deel van "Gardens Of Abundance II" bestaat uit live-opnames die een decennium beslaan en trompettist en pianist opnamen in Nijmegen, Ottersum, Driehuis, Naarden en Hilversum. Van voornoemde compositie, via het kamerbrede, bijna 25 minuten klokkende "Treehouse" dat een breed klankenpalet beslaat tot afsluiters "Satie Walsje" en "Odilea", laten de avontuurlijke instrumentalisten in hun grotendeels geïmproviseerde stukken horen steeds meer met elkaar verweven te raken. De goede verstaander hoort niettemin dat die magische symbiose al tijdens de vroegste opnames in het Ottersumse Roepaen tastbaar aanwezig was." (Jazzism)
""Garden I" is de eerste registratie van improvisatie van het duo, tijdens één van de optredens in Nijmegen. Het begint in een wat onheilspellende sfeer als Derix de snaren in de vleugelkast beroert zonder daarbij het toetsen mechaniek te gebruiken. Heel delicaat en staccato volgen korte tonen elkaar op terwijl het hout van de vleugelkast wordt ingezet als percussie. Langzaam ontvouwt zich een fijne geïmproviseerde melodielijn, waar Vloeimans met een fijngevoelige partij op inspeelt. Het duo voelt elkaar perfect aan en er wordt moeiteloos naar andere toonladders getransponeerd. "Argante", afkomstig van Derix zijn album "Falco" is een heerlijk ritmisch stuk, met syncopen en een meeslepende melodielijn. Ook het titelnummer van het hiervoor genoemde album passeert de revue, naast onder andere het zo mooie en subtiele stuk "The Wanderer" van Vloeimans waarin op een prachtige wijze een spanning wordt opgebouwd tot een ruige climax, waarna het weer langzaam verstilt." (Written in Music; 4 uit 5 sterren)
"Trompettist Eric Vloeimans en de Duitse cellist Jörg Brinkmann beschikken allebei over een avontuurlijke geest. Vloeimans en Brinkmann ontmoetten elkaar in Martin Fondse’s Starvinsky Orkestar. Daar werd niet alleen duidelijk dat de trompet van Vloeimans en de cello van Brinkmann op een prachtige manier in elkaar overlopen maar ook dat er in beide musici een romanticus schuilt met veel affiniteit voor filmische stukken. "Vivre" is in die zin een logisch vervolg van de samenwerking. Maar de muziek is uiteindelijk veel meer geworden dan een eerbetoon aan die oude meester. Het Franse chanson is evenzeer een inspiratiebron, met interpretaties van beroemde stukken uit het oeuvre van Jacques Brel en Charles Aznavour. Brinkmann bracht daarnaast twee composities van Robert Schumann in die uitstekend aansluiten. Het geheel wordt gecompleteerd met eigen composities die samen verrassend homogeen klinken. "Vivre" is een ode aan schoonheid en melancholie die nooit verveelt." (Jazzenzo)
HOTSPOT! is opniuew een nieuwe formatie rond Eric Vloeimans. Deze in 2024 geformeerde band van de toptrompettist, waarin hij samen met Jerôme Hol (elektrische gitaar), Sjoerd van Eijck (Fender Rhodes), Phaedra Kwant (basgitaar en zang) en Pascal Vermeer (drums) naar eigen zeggen een 'unieke muzikale reis' onderneemt. Vloeimans' doel was om dansbare grooves te creëren in de stijl van James Brown ten tijde van diens album "In The Jungle Groove". Maar Pascal Vermeer is te eigenwijs om zich te beperken tot alleen maar grooven en doet dan ook de nodige inventieve ritmische vondsten. Daarnaast wordt er ook flink gerockt - iets waar Jerôme Hol debet aan is. Vloeimans werkte wel eerder met gitaristen in zijn bands, maar geen eerdere trok zo fel met vlijmscherpe 'shred'-solo's van leer als Hol. Ook weinig voorkomend bij Vloeimans is zang: Kwant geeft enkele stukken op die manier een soulvolle lading. Op 1 november is Eric Vloeimans' HOTSPOT! te aanschouwen in De Kleine Willem in Enschede.
Autobiografie van een joodse Nederlandse musicus die als trompettist in het kamporkest het concentratiekamp Auschwitz overleefde.
"Het eerste album dat uit de succesvolle samenwerking van trompettist Eric Vloeimans en Holland Baroque voortkwam was "Old, New & Blue", toen nog een rendez-vous van twee verschillende stijlen die, anders dan nu op "Carrousel" het geval is, elkaar eerder aanvulden dan met elkaar lieten versmelten. Het kan prima samengaan: barok, jazz, improvisatie, pop en folk. We horen het ook bij musici als Remy van Kesteren en Lavinia Meijer. Zomer 2016 zomer gingen Vloeimans en Holland Baroque-musici en -arrangeurs Judith en Tineke Steenbrink bij de trompettist thuis aan de slag met het creëren van uiteenlopende arrangementen. Het resultaat was een wonderlijke melange van twee werelden. Die van het oude contrapunt en de wereld die Eric Vloeimans heet. Erics muziek laat zich niet in een bepaalde compositietechniek vatten, maar komt voort uit de jarenlange ervaring als improvisator en schrijver van zijn eigen muziek. Luisteraars zullen worden getroffen door het prachtige spel en de opname." (Aart van der Wal, Opus Klassiek)
Wegens groot succes van het eerste album dat onder de titel "Oliver's Cinema" verscheen, gaat Nederlands beste trompettist Eric Vloeimans opnieuw de samenwerking aan met cellist Jörg Brinkmann en accordeonist Tuur Florizoone. Gedrieën maken ze kleurrijke klankschilderingen die uitstekend dienst zouden kunnen doen als soundtrack bij een zonnige romantische film. Muziek waar je een prettig soezig gevoel bij krijgt. Geen knetterende en spetterende jazz dus hier, maar het resultaat is ook nooit zo rustiek dat je aandacht verslapt. Al is de muziek wellicht soms beïnvloed door films en filmmuziek, de meeste muziek is zelf gecomponeerd, op "Romeo & Juliet" van de Italiaanse filmcomponist Nino Rota na. Het trio onderneemt ook weer een tournee n.a.v. het verschijnen van deze plaat.
"De veelzijdigheid van het repertoire van Calefax, plus de bezetting met talloze mogelijkheden, krijgt een enorm verrijkende impuls met de aanwezigheid van Eric Vloeimans. Soms vouwt zijn trompet zich zijdezacht achter de rietklanken van Calefax, een andere keer snelt hij er op vooruit en soms houdt hij zich delicaat, maar o zo aanwezig op de achtergrond. "On The Spot" barst van de verrassingen. Neem "Mal De Terre", waarop de duduk melancholische oosterse klanken voortbrengt, die esoterisch door Eric Vloeimans worden vervolmaakt. En de Miles Davis-klassieker "Blue In Green", die in volle sextetvorm een volstrekt nieuw pak aantrekt. En een compositie van barokcomponist Rossi is prachtig gearrangeerd door Raaf Hekkema. Want het is niet alleen de ademloze verbinding tussen Calefax en Vloeimans die dit uitzonderlijk maakt, het is ook het repertoire: van eigen stukken van Vloeimans tot nieuwe en eeuwenoude werken van anderen. En daar tussendoor wordt naar hartenlust geïmproviseerd." (Rinus v.d. Heijden, Jazzenzo)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
