"Op zijn eerste album na een heel lange afwezigheid blijkt Nick Lowe nog altijd een geweldige songschrijver te zijn. Beschaafde rock-’n-roll, het bestaat. Hij was een sleutelfiguur binnen de pubrock, het no-nonsensegenre dat in Engeland direct voorafging aan de punk. In de New Wave was Nick Lowe als songschrijver en vooral producer heel actief en hielp de carrière van Elvis Costello op gang. Inmiddels is Lowe 75. Op het podium staat hij nog geregeld, maar het is al lang geleden dat hij een album met eigen songs uitbracht. Trouwe fans zullen veel van deze songs al kennen. Ze verschenen eerder als singles. Het is een soort heren-rock-’n-roll: uiterst beschaafd, maar voor de liefhebber wel degelijk opwindend. We keren terug naar de popmuziek van de heel vroege jaren zestig, zeg maar van vóór het langharig tuig. Er zit een licht bibbertje in Lowe’s stem, maar hinderen doet het niet. Als songschrijver is hij nog altijd een vakman: elk liedje hier is een heel zorgvuldig geconstrueerd bouwwerkje." (Het Parool)
"The title isn't entirely in jest - Nick Lowe and His Cowboy Outfit does represent Lowe's reinvention as a roots-rocker, as he delves into Tex-Mex, country-rock, garage rock and, of course, pop. After the muddled "The Abominable Showman", this 1984 album sounds positively vibrant, thanks in no small part to Lowe's backing band, comprised largely of veteran pub-rockers. The songs are also more consistently memorable, from the Farfisa-driven "Half A Boy And Half A Man" to the sublime covers of Mickey Jupp's "You'll Never Get Me Up In One Of Those" and The Springfield's "Breakaway." The rest of the album's pleasures, however, are subtle. "Maureen" and "God's Gift To Women" are charming yet slight, and the songs become increasingly lightweight as the album approaches its close. Even with the uneven songs, the Cowboy Outfit make the material appealing, and Lowe certainly sounds more comfortable as a roots-rocker than as an aging new wave artist." (Stephen Thomas Erlewine, Allmusic; 3,5 uit 5 sterren)
Met o.a. "So It Goes", "I Love The Sound Of Breaking Glass" en "Half A Boy & Half A Man".
"Following through on the roots-rock leanings of "Nick Lowe And His Cowboy Outfit" (1984), Lowe delivered the delightful "The Rose Of England". While some of the material is still rather lightweight -- "Lucky Dog" and "Bo Bo Skediddle" are defiant and thoroughly entertaining throwaways -- much of the record is clever and charming, delivered with laidback confidence from the Cowboy Outfit. "Darlin' Angel Eyes" and "The Rose of England" are minor classics in the Lowe canon, while his cover of John Hiatt's "She Don't Love Nobody" and the revival of the rockabilly standard "7 Nights To Rock" keep the album moving. Still, it's his stark take on Elvis Costello's lovely "Indoor Fireworks" that gives the album an anchor, and it's a performance so affecting that it makes the neutered reworking of "I Knew The Bride" completely forgivable." (Stephen Thomas Erlewine, Allmusic; 4,5 uit 5 sterren)
Z'n 1de soloplaat uit 1978, een van z'n bekendste. Indachtig de hoes neemt hij diverse muzikale gedaantes aan. Hij opent met de stampende glamrocker "Music For Money". Dan klinkt de funky new wave van "I Love The Sound Of Breaking Glass" met de zo bepalende sprankelende pianonootjes van Bob Andrews. Het lijkt in niets op de songs ervoor óf erna, want we gaan door met "Little Hitler". Met zo'n titel verwacht je niet een in nostalgische fiftiespopstijl gegoten song met zoetgevooisde koortjes. En zo volgen nog de stevige boogierock van "Shake And Pop" en de hit "And So It Goes". In dit laatste nummer doet hij ontzettend sterk de typische praatzangfrasering van Phil Lynott na. En zo staat ieder nummer op zichzelf en blijkt dit een enorm rijke stilistische staalkaart van Lowe's kunnen. En dan zijn er 10 bonustracks: afkomstig van singletjes en labelcompilaties van Stiff Records. Hiertussen de originele versie van "Cruel To Be Kind": later voor "Labour Of Lust" heropgenomen, maar ook ingeblikt tijdens deze sessies.
"Caught between the desire for another big pop hit and his burgeoning re-interest in country music, Nick Lowe made the most confused album in his career with "The Abominable Showman". Still, Lowe manages to break through the tedium with charming, clever pop/rockers like "We Want Action," "Time Wounds All Heels," "(For Every Woman Who Ever Made A Fool Of A Man There's A Woman Who Made A) Man Of A Fool," and the silly doo wop of "Tanque-Rae." But a song as sharp as "Raging Eyes," with its wryly observed lyrics and infectious melody, makes it clear what the rest of the album is lacking." (S.T. Erlewine, Allmusic) Anders dan de verpakking belooft, bevat deze 2017-editie niet 2 maar 3 bonus-tracks: naast "Crackin' Up" en het bekende "(What's So Funny 'Bout) Peace Love And Understanding" ook nog "Pet You & Hold You".
"Following the dissolution of Rockpile, Nick Lowe recorded "Nick The Knife" with the group's guitarist, Billy Bremner, and drummer, Terry Williams, accentuating the real reason behind the band's split -- the difference between Dave Edmunds' rigid roots rock and Lowe's carefree, funny revisionism. "Nick The Knife" may work in the conventions of classic rock & roll and pop, but it never sounds enslaved to his roots -- any record with a song as infectiously ridiculous as "Ba Doom" can't take itself too seriously, and that's the charm of the album. While the songs aren't as consistently strong as those on "Labour Of Lust", Lowe contributes a handful of classics, including "Heart," "Stick It Where the Sun Don't Shine," "Too Many Teardrops," "Burning," "Queen of Sheba," "Couldn't Love You (Any More Than I Do)," and the silly "Zulu Kiss." And even in its weakest moments, "Nick The Knife" has a sunny, relaxed charm that makes the album a thoroughly enjoyable listen." (S.T. Erlewine, Allmusic; 3 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
