"De grote attractie van deze SACD voor Nederlanders is ongetwijfeld Janine Jansen, maar dat hoor je amper. Dit is bedoeld als groot compliment. Ze maakt, hoewel ze in het Klarinetkwintet de hoogste strijkerspartij speelt, zich volledig dienstbaar aan het geheel. Net als in de andere composities voor minder instrumenten staat coherentie voorop en gaat de warmte in de klank hand in hand met de greep op de lange lijn en de precisie in het ritme. Dat de musici gelukkig niet zwichten voor de verleiding het klassieke patroon te laten overwoekeren door de weemoed, is het duidelijkst in het trio en de sonate. En de uitvoeringen van de liedbewerkingen, gemaakt door Fröst, zijn zó goed dat men vergeet dat Brahms voor stem anders schreef dan voor instrumenten. Enerzijds zingt Fröst nog meer dan hij gewoonlijk al doet, anderzijds blijkt wederom hoe instrumentaal Brahms schreef voor de stem. Dat men dit laatste nu niet hoort, duidt op het zeer welluidende spel van de musici." (Emanuel Overbeeke, Luister; 4 uit 5 sterren)
"Deze cd kwam er dankzij crowdfunding. Gelukkig, want de live-uitvoering van Brahms Ein deutsches Requiem vorig jaar in het Concertgebouw maakte een verpletterende indruk. Op de cd klinkt de live-opname van enkele dagen eerder in de Rotterdamse Doelen. Het Orkest van de Achttiende Eeuw vereende zijn krachten met Cappella Amsterdam, met sopraan Carolyn Sampson en bariton André Morsch. En Daniel Reuss smeedde dat geheel tot een onvergetelijke ervaring. Nu dus gestold op deze prachtige cd. Zo mooi, dat eerste deel al, als Brahms de eerste en tweede violen het zwijgen oplegt en alleen de lagere strijkers spelen. De diepe, ruisende klank van de darmsnaren hier maakt dat je bij dit begin kaarsrecht zit. Dat Frans Brüggens orkest ooit nog eens zo indrukwekkend en prachtig terughoudend Brahms zou spelen. En dan Cappella Amsterdam, dat de laatste jaren onder Reuss handen tot een groots topkoor is uitgegroeid." (Trouw)
"Sinds Chailly in 2004 het KCO verliet voor het Gewandhausorchester Leipzig, heeft hij een bijzondere metamorfose doorlopen. Zijn wekelijkse aandacht voor het werk van Bach en zijn verder aangewakkerde speurzin naar historisch verantwoorde vertolkingen heeft zijn visie op klassiekers belangwekkend gemaakt. Anders dan zijn in 1993 uitgebrachte en niet zo succesvolle opname met het KCO van Brahms' symfonieën klinkt hier in elke noot een enorm historisch bewustzijn door. Bach, Haydn, Mozart en Beethoven vormen de fundamenten van Brahms en zo vertolkt Chailly het ook. Vol van klank, robuust en introspectief waar het zo moet zijn en uitgelaten en volks op andere momenten. Het orkest levert in alle geledingen bewonderenswaardig vakwerk. Met de andere orkestwerken en bijzonderheden als de oerversie van het Andante uit de Eerste symfonie en de CD-première van de orkestratie van enkele Intermezzi door Paul Klengel nestelt deze registratie zich met stip naast favoriete Brahms-vertolkingen." (Paul Janssen, Luister)
The Horn Trio in E flat major, Op. 40, by Johannes Brahms is a chamber piece in four movements written for natural horn, violin, and piano. Composed in 1865, the work commemorates the death of Brahms's mother, Christiane, earlier that year. However, it draws on a theme which Brahms had composed twelve years previously but did not publish at the time. The work was first performed in Zurich on November 28, 1865, and was published a year later in November 1866. The Horn Trio was the last chamber piece Brahms wrote for the next eight years. (...)
"Sinds geruime tijd is dit weer een opname waarin de Amerikaanse pianist Nelson Freire twee niet de geringste pianoconcerten speelt. Mogelijk dat de samenwerking van een gerijpte pianist en een Italiaanse dirigent het nodige bijdraagt aan hun ongeforceerde haast zangerige karakter dat deze vertolkingen kenmerkt zonder dat Brahms' heroïek in de knel komt. Dat het om een live-opname (zonder stoorgeluiden en foutjes) gaat, zal ook wel aan het fraaie resultaat hebben bijgedragen. Zo worden de complexe en unieke facetten van deze werken meteen keurig onder één noemer gebracht. Chailly zorgt netjes dat de roerige dwarsstromingen van de orkestpartijen noot geforceerd aandoen. Freire ontdekt in het eerste concert gelukkig ook veel poëzie, maar verwaarloost de strijdbare kanten niet. Ook het tweede concert verloopt zonder opgelegde druk en klinkt breed, herfstig, overpeinzend maar ook majestueus. En Chailly legt de orkestpartijen mooi open in een bij vlagen kamermuzikale attitude." (Jan de Kruijff, Musicalifeiten)
"In het midden van de negentiende eeuw selecteert Johannes Brahms zestien korte bijbelteksten om daarmee zijn belangrijkste werk, Ein deutsches Requiem te componeren. Het bijzondere van dit (niet traditionele) Requiem is dat het werk is bedoeld voor de levenden. Na Dvorak en Mozart is dit het derde Requiem dat Mariss Janssons met het Koninklijke Concertgebouworkest opneemt. Een indrukwekkende live opname met een gepassioneerde Mariis Janssons, en uitstekende solisten: sopraan Genia Kühmeir en tenor Gerald Finley. Uiteraard met het Koninklijke Concertgebouworkest en het Groot Omroepkoor." (Wil Zenhorst, Platomania)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
