"Op Playing gaat toetsenist Bugge Wesseltoft verder op het pad dat hij insloeg op voorganger IM uit 2007. Dat betekent weer solo pianospel, uitgebreid met effecten en gesamplede percussie en vocalen. Een verschil met de voorganger is dat Wesseltoft op Playing vrijwel alleen de akoestische vleugel beroert. Slechts in de track Dreaming zijn wat synthesizerklanken te horen; de Rhodes-piano schittert volledig in afwezigheid. Gelukkig weet de Noor veel meer afwisselende klanken uit de vleugel te halen dan de gemiddelde pianist, door hem ook te gebruiken als slag- en tokkelinstrument. Met behulp van sampler en delay geeft hij zo de overbekende standard Take Five een originele dub-benadering. Toch zijn de meest opvallende stukken op Playing die waarin Wesseltoft op conventionele wijze piano speelt, bijvoorbeeld het bijna twintig minuten durende en zeer contemplatieve Talking To Myself en het gospelachtige Many Rivers To Cross." (Muziekweb)
"De Noorse pianist Bugge Wesseltoft is niet alleen een spilfiguur in de Scandinavische jazz, hij is ook een van de architecten van de nu jazz waarmee dance zijn weg vond naar de jazz en vice versa. Onder andere op zijn albumserie New Conception Of Jazz mengt zijn breekbare spel vol stiltes en herhaling met pulserende elektronische beats en stemsamples. Haal je die laatste elementen weg dan blijven alleen zijn bijna klassiek aandoende pianoklanken over waarmee hij meer van doen lijkt te hebben met Satie dan Monk. Songs is Wesseltofts vierde soloalbum vol even melodische als verstilde pianomuziek waar zijn Scandinavische bloed als een koele bergbeek doorheen stroomt. Zijn bewerking van de stomende hardbopklassieker Giant Steps (John Coltrane) krijgt zodoende een aarzelend rubato tempo mee en wordt gefileerd tot er alleen nog een verzameling abstracte akkoorden overblijft. Songs is een verzameling muzikale overpeinzingen van een begaafde pianist met veel gevoel voor Noord-Europese sferen." (Muziekweb)
"Dit samenwerkingsalbum werd opgenomen in de Rainbow Studio in Oslo waar veel Scandinavische jazzplaten van het ECM label het levenslicht zagen. Deze jazzalbums vormden de inspiratiebron voor dit project waarbij de Noorse dj Prins Thomas de handen ineenslaat met zijn landgenoot en jazzpianist Bugge Wesselhoft. Het ruim 18 minuten durende openingsnummer is een zee van warme klanktapijten waarin het harmonieuze en virtuoze pianospel van Wesseltoft wordt aangevuld met exotische drums (van Jon Christensen, een bekende van het ECM-label) en zachte elektronische geluiden die in de verte echoën. De nummers op dit album nemen weidse vormen aan en hebben een aftastend karakter. Je merkt dat de twee artiesten elkaar de ruimte geven in geïmproviseerd aandoende nummers. Jazz en IDM draaien hier sierlijk om elkaar heen op een uiterst sfeervol album." (Muziekweb)
""Valleys & Mountains" is het derde studioalbum van Rymden (Zweeds voor ‘ruimte’), het trio van [de Noorse toetsenist] Bugge Wesseltoft [en de Zweedse voormalige Esbjörn Svensson Trio-ritmesectie] Dan Berglund en Magnus Öström en laat een nieuwe fase horen in de ontwikkeling van de band. "Valleys & Mountains" heeft een meer akoestisch en ingetogen karakter. Dit sluit wellicht aan bij de voor dit ‘ruimtetrio’ andere, aardse thematiek. De inspiratie komt, heel 'Nordic', van de natuur, getuige titels als "The Hike", "A Walk In The Woods", "The Mountain" en "Songs From The Valley". Het geluid is donker (Berglunds machtige basgeluid!) en weids en toch weer typisch Rymden. Neem openingsnummer "The Hike" dat is opgebouwd rond een pianoriff en al snel overgaat in een opgeruimde, wat logge swing, waarin je lekker kunt hangen. De surprise is de gastbijdrage van John Scofield met een meesterlijke lange gitaarsolo." (Jazzenzo)
"In 2011 bezocht producer en labelbaas van ACT Siggi Loch een concert van de Noorse klassieke violist Henning Kraggerud. Toen het tweetal hierna aan de praat raakte kwam het door Loch geproduceerde kerstalbum It's Snowing On My Piano (1997) van de Noorse pianist Bugge Wesseltoft ter sprake. Kraggerud noemde deze een van zijn favoriete platen en vroeg waarom Wesseltoft geen albums maakte voor de rest van het jaar. Het antwoord hierop heet Last Spring, de eerste samenwerking tussen Wesseltoft en Kraggerud. Het bevat bewerkingen van Noorse volksmelodietjes die uiterst breekbaar en naakt worden gespeeld door het duo, zodat je bijna de eerste lentebloemen kunt horen ontluiken op groene velden. Wesseltoft zocht al op eerdere albums (zoals op voornoemd kerstalbum) naar verstilling en een synthese tussen kamermuziek en geïmproviseerde jazz. Kraggerud vult dit prachtig aan met zijn klassiek geschoolde spel.:" (MR)
"De Noorse folkartiest - en iconische Sámi - Mari Boine staat bekend als een pionier op het gebied van genres met een voorliefde voor jazz, folk, rock en wereldmuziek. Na vijf jaar terug te keren met een nieuw album, heeft ze opnieuw iets heel anders in haar gevonden dan ooit tevoren. Het album ‘Amame’, geschreven in samenwerking met de Noorse jazzartiest Bugge Wesseltoft, toont een andere en meer volwassen Mari Boine, begeleid door Wesseltofts tedere en responsieve pianospel. Liederen met ernst en diepgang, gezongen door Mari Boine, vertellen verhalen over liefde, menselijke kwetsbaarheid, onrecht en strijd, maar ook over trots en waardigheid." (Kroese Online)
Rymden is een samenwerking van de Noorse toetsenist Bugge Wesseltoft met de Zweedse ritmesectie Dan Berglund en Magnus Öström. Die laatste twee waren verweesd achtergebleven na de verdrinkingsdood van de naamgever van het Esbjörn Svensson Trio (ofwel e.s.t.). De drie maakten twee veelgeroemde albums vol avontuurlijke, melodieuze progjazzcomposities. Nu heeft de groep materiaal van die twee studio-albums, aangevuld met enkele nieuwe composities gearrangeerd voor een combinatie met symfonie-orkest. Dat orkest in kwestie is het Noors Radio Symfonieorkest, dat zich veelal kortweg KORK noemt. Er is een spannende invulling gegeven aan de rol van KORK, wat dit zoveel meer maakt dan 'jazztrio met orkestbegeleiding'. Het levert enerverende symfónische progjazz op. Vaak vervangt bij traditionele symfonische arrangementen het orkest de toetsenpartijen, niet zo in bijvoorbeeld het van “Space Sailors” afkomstige “Free As A Bird”, dat een lange virtuoze synthesizersolo van Wesseltoft laat horen.
Getipt door Swie Tio in de Lust For Life van december 2014: "De dromerige Noorse pianist Bugge Wesseltoft propageert al bijna 20 jaar zijn New Conception Of Jazz. Op "Trialogue" zoekt hij opnieuw nieuwe horizonten op met minimal-producer Henrik Schwarz, ditmaal opgefluft met zenbassist Dan Berglund. Het resultaat is beter dan yoga." "Dat de Noorse pianist/componist Bugge Wesseltoft en de Duitse technomuzikant/producer Henrik Schwarz aan elkaar gewaagd zijn was al te horen op het album Duo uit 2011. Het etherische en klassiek georiënteerde spel van de eerste mengt of contrasteert hierop mooi met de robuuste elektronica van de tweede. Op Trialogue krijgen zij versterking van de Zweed Dan Berglund, ooit bassist bij het legendarische pianotrio van Esbjörn Svensson en tegenwoordig leider van het jazz/postrockkwartet Tonbruket. Berglund is een stevige bassist en daarmee een dominante toevoeging aan het duo." (MR, Muziekweb)
"Conversations between improvising jazz players and computer musicians have often left the former struggling to find space within the machine's strutting rigidities, or the latter clacking hopefully along behind jazz's athleticism. This dialogue between former Jan Garbarek pianist and electronics specialist Bugge Wesseltoft and techno producer and computer guru Henrik Schwarz sounds more like a real partnership, built on composition and free, danceable journeys into improv the two have been undertaking since 2009. The set opens with the pair's first meeting, an ambient-jazz mix of kora-like sounds and drum-programme patterns with piano harmonies evocative of Keith Jarrett or Chick Corea. Where Is the Edge? is totally improvised, its thumping dance throb never receding, but See You Tomorrow has oblique Ligeti references, and more direct ones to the subtle keyboard backdrops of Miles Davis's In a Silent Way." (Guardian)
"De Noorse jazzpianist Bugge Wesseltoft leerde op zijn zevende al pianospelen en is sindsdien niet te stoppen. Eerst als traditioneel jazzpianist op het ECM label maar gaandeweg ontwikkelde hij zich tot een blikvanger in de 'nu jazz'-scene. Zijn albums in de 'New Conceptions Of Jazz'-serie zijn baanbrekend geweest en hebben een boel deuren geopend. Dat Bugge wesseltoft niet vies is van een experimentje wisten de meeste luisteraars al. Op "OK World" werkt hij samen met muzikanten van 3 continenten. Percussionisten van Libanon India en Mozambique, een flamenco-gitarist uit Spanje en een bassist/fluitspeler en tablaspeler uit India. Het geheel is een soort samensmelting van culturen samen gevormd tot een prachtige zonnige wereldjazzplaat. Wie zegt dat jazz niet vernieuwend meer is heeft Bugge Wesseltoft nog niet gehoord." (Jeroen van Heukelom, Platomania; cijfer: 7,5)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
