"Atrium Musicae was een ensemble voor oude muziek uit Spanje, opgericht in 1964 door Gregorio Paniagua, een Spaanse monnik. Misschien wel de beroemdste opname van de groep is Musique de la Grèce Antique (Muziek van het oude Griekenland), waarin ze oude Griekse muziek ten uitvoer brachten, zorgvuldig ontleend aan verspreide bestaande fragmenten van papyrus. Het uitvoeren van de oude composities betekende ook dat ze een arsenaal aan oude instrumenten moesten reconstrueren. Deze eeuwenoude muziek was een belangrijk aspect van de liveoptredens van de groep tijdens een reeks veelgeprezen internationale tournees. Een andere bekende opname van de groep is hun schijf Musique Arabo-Andalouse uit 1976, dat zich verdiept in de Spaans-Moslemse muziek van Zuid-Spanje en waarvan wordt gezegd dat het nieuwe interesse in het genre heeft gecreëerd. De groep werd begin jaren tachtig opgeheven." (Wikipedia)
De Tarantella is een Italiaanse dans in 6/8 of 4/4 maat, die gekenmerkt wordt door het snel ronddraaien van dansende paren. Het is een van de bekendste dansen van het land. Diverse steden en regio's van Italië, zoals Calabrië, Napels en Sicilië, hebben een eigen versie van de dans. De oudste vorm van de dans wordt pizzica genoemd. De dans is genoemd naar Tarente in Apulië (Zuid-Italië), en/of naar de tarantulaspin (Lycosa tarantula) waarvan gedacht werd dat de beet dodelijk kon zijn, en enkel genezen zou kunnen worden door wild te dansen. Dit is echter niet juist. De beet is slechts pijnlijk, behalve bij allergie. De dans werd hoofdzakelijk door vrouwen gedanst. Een beet van de Tarantula was dan vaak een excuus om eens flink los te gaan voor de vrouwen die gewoonlijk zeer kort werden gehouden. De dans wordt vaak bij bruiloften gedanst. Mensen dansen in een cirkel, waarbij de richting waarin de cirkel draait regelmatig omwisselt.
"This recording transports the listener into the world of classical Arabic and Andalusian music with highly elaborate musical sequences. Musician Beatriz Amo says, “In recreating this music [which dominated Granada from the eighth century until the fall of the Caliphate in January 1492], we steeped ourselves in the atmosphere that still reigns in the Alcazar, the Alhambra, and the mosque of Córdoba. It evokes the love of life and the taste for beauty that pervaded Arab-Andalusian life.” Originally recorded in 1976, the album was well ahead of its time in the varied sound palette with which the musicians re-created an old musical genre. The ensemble Atrium Musicae Madrid relied on North African oral traditions with direct historical links to the Spanish Golden Age." (Wfmt)|
"In de 16e eeuw ontwikkelde zich op het Iberisch schiereiland de polifonische villancico; een diep in de Spaanse volkskunst gewortelde poetische liedvorm welke zijn oorsprong vindt in het middeleeuwse boerenlied. Op het in maart 1979 opgenomen album Villancicos speelt het Atrium Musicae de Madrid onder leiding van Gregorio Paniagua een uitgelezen selectie van deze in aanleg eenvoudige liederen die door het ontstaan van de meerstemmigheid een steeds complexer karakter kregen. Ze beschrijven op humoristische wijze het leven van alledag in de toenmalige maatschappij en de verhalen die aan ons oor voorbij trekken gaan onder andere over monniken en soldaten, boeren en bedrogen echtgenoten. Niet alleen grofheden maar ook diepgravende emoties worden door de instrumenten vertolkt, dit alles tot uitdrukking komend in klanken die uiteenlopen van rauw tot uitermate verfijnd. Opnamen van het Franse Harmonia Mundi hebben een naam hoog te houden wanneer het op klankkwaliteit aankomt en dit is er één van.
"This is essentially an original composition, a series of variations on an ancient Spanish dance melody. Paniagua's reactions to this ancient motif range wildly from Renaissance and Baroque-style treatments to ultramodern variations using jazz, electronics and sound effects. It is wildly imaginative and may even appeal to some devotees of the fringe varieties of rock." (Washington Post) "This is intended to illustrate the 'folly' or madness that has been said to tinge Spanish culture. Mad it is, with a vengeance. Among the original instruments sounding off here are automobiles, pistols and birds." (The Absolute Sound) "A folia is apparently some sort of mad dance, a perfect description of this recording. On the surface, it's a sprightly work for a small period-instrument group. Initially, all very refined and courtly - but punctuated throughout in a fashion that honors the tradition of P.D.Q. Bach and Spike Jones. The performance is excellent - but then there's nothing with which to compare it." (Stereophile)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.